Εν όψει της επικείμενης ζωντανής εμφάνισης των θεών Leprous στη χώρα μας (Πέμπτη, 2 Μαρτίου- Gagarin 205), o Γιώργος Ξενικουδάκης ανατρέχει στις σημαντικότερες στιγμές της πορείας τους, για να μας ανοίξει (και άλλο) η όρεξη.
Το 2004 κυκλοφορεί το πρώτο, άγουρο μα φιλόδοξο, demo της μπάντας με τίτλο “Silent Waters”. Το ταλέντο διαφαίνεται ξεκάθαρα, όχι όμως και η εμπειρία. Τρία 9λεπτα κομμάτια που επιδεικνύουν τεχνική αλλά και έλλειψη χαρακτήρα πατώντας πολύ στο progressive metal των 90’s. Όμως το ομώνυμο κομμάτι κρύβει το βλαστάρι που θα ανθίσει στο μέλλον.
Η οικογενειακές σχέσεις επηρέασαν θετικά την εξέλιξη του συγκροτήματος καθώς ο Solberg γίνεται κουνιάδος του Ishan (πρώην frontman των Νορβηγών Black Metal-άδων Emperor) και οι Leprous γίνονται οι live μπάντα του. Το γεγονός αυτό κάνει τον metal κόσμο να δώσει την απαραίτητη σημασία στο ντεμπούτο τους ”Tall Poppy Syndrome” (2008) αλλά τους δίνει και την απαραίτητη εμπειρία στο σανίδι, το οποίο αλωνίζουν και οργώνουν με φρενήρη ενέργεια.
Το 2011 η μπάντα κυκλοφορεί το, για πολλούς, καλύτερο δίσκο της, το “Bilateral” το οποίο ξεκινά ένα σερί εντυπωσιακών κυκλοφοριών που συνεχίζει έως τις μέρες μας. Εκεί που ο “προοδευτικός” ακροατής νόμιζε ότι τα έχει ακούσει όλα έρχονται κομματάρες όπως τα “Thorn”, “Mb. Indifferentia”, “Painful Detour” αλλά και το μουσικό ταξίδι του “Forced Entry” για να δείξουν πως η φαντασία μπορεί να αποτελέσει τον συνεκτικό ιστό για την μελωδία, την τραχύτητα και την τεχνική, ανοίγοντας νέους δρόμους.
Μετά τις απερίγραπτες δισκάρες “Coal”(2013) και “The Congregation” (2015) οι Leprous ανοίγουν το ηχητικό τους τοπίο με το “Malina (2017)” ξεφεύγοντας από τον μεταλλικό χαρακτήρα. Το φλερτ με το προοδευτικό και το art rock και οι πιο περίτεχνες ενορχηστρώσεις, πέρα από την απαραίτητη αναζωογόνηση δίνουν στον Soldberg την ευκαιρία να επιδείξει το τεράστιο τεχνικό και εκφραστικό εύρος της φωνής του, καθιερώνοντάς τον ως έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές εκεί έξω.
Το φάντασμα της κατάθλιψης δεν ξορκίζεται εύκολα. Μπορεί όμως να διοχετευτεί δημιουργικά όπως και έγινε στο πετυχημένο σκοτεινό pop πείραμα του “Pitfalls (2019)”. Η μελαγχολία και η ερεβώδης δύναμη ξεπροβάλλουν από το μαύρο πέπλο τους και δείχνουν το δρόμο σε μία μπάντα που όχι μόνο δεν φοβήθηκε ποτέ αλλά ενστερνίστηκε την αλλαγή κάνοντας τη σημαία της.
Τον Αύγουστο του 2021 οι Νορβηγοί κυκλοφορούν το πιο πρόσφατο πόνημά τους, το εξαιρετικό “Aphelion”. Περιέχει ό,τι θα επιθυμούσε κάθε fan της μπάντας. Τεχνικές συνθέσεις, επιθετικά riffs, συναισθηματικούς και πολύ προσωπικούς στίχους. Ανοίγει την πόρτα σε νέους fans, καθώς περιέχει στοιχεία από όλη την εξελικτική πορεία της μπάντας από δίσκο σε δίσκο. Ένα πραγματικό άψογο album, μεγάλο μέρος του οποίου θα απολαύσουμε ζωντανά, στις 2 Μαρτίου, στο Gagarin 205
