Με αφορμή την επιστροφή τους στην Αθήνα, ο Γιώργος Τζώρτζης μίλησε με τον Mike Scheidt, κιθαρίστα, τραγουδιστή και ιδρυτικό μέλος των Yob, για τα μουσικά είδη, το “Clearing The Path To Ascend” αλλά και το Smoke The Fuzz Fest.
Καλησπέρα και καλώς ήρθες στο rockinathens.gr. Που σε πετυχαίνουμε αυτή την στιγμή;
Αυτή τη στιγμή είμαι σπίτι μου στο Eugene στο Oregon. Μόλις γυρίσαμε από το Psycho Festival στο Las Vegas. Ήταν τέλεια!
Ο τελευταίος σας δίσκος είχε πολύ καλή αποδοχή τόσο από τους fans όσο και απο τους κριτικούς. Πώς νοιώθεις σχετικά με αυτό;
Δώσαμε ό,τι είχαμε σε αυτό το album. Έτσι όταν ο κόσμος το αποδέχτηκε τόσο καλά, ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα. Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που το “Clearing The Path To Ascend” αντήχησε τόσο βαθιά σε μερικούς ανθρώπους.
Υποθέτω πως έχετε εμπνευστεί από διαφορετικά είδη μουσικής, για αυτό εξάλλου έχουμε αυτό τον μοναδικό Yob ήχο. Θα ήθελες να μας πεις κάποιες από τις επιρροές σου;
Οι τωρινές μου εμπνεύσεις είναι οι The Cure, Neurosis, Swans, Arvo Pärt, Sleep, Joni Mitchell, Poison Idea, High On Fire, Ravi Shankar, King Crimson, Black Flag, Tony Bennett, Townes Van Zandt, οτιδήποτε από Ronnie James Dio, Ian Gillian, Burning Witch, Enslaved, Johnny Cash, Oranssi Pazuzu… Η λίστα είναι ατελείωτη.
Ο ήχος που είχες στο μυαλό σου όταν δημιούργησες τους Yob είναι κόντα στον σημερινό ήχο της μπάντας;
Άλλαξε πολύ μέσα στα χρόνια, αλλά πάντα ήθελα η μπάντα να έχει τον δικό της ήχο, ενώ ταυτόχρονα να φρεσκάρουμε τις επιρροές στον ήχο μας, οπότε κατά αυτή την έννοια θα έλεγα πως ναι. Αλλά ακόμα έχω κάτι στο κεφάλι μου, έναν ήχο, μία δόνηση, που δεν έχουμε φτάσει ακόμα αλλά σιγά σιγά το πλησιάζουμε.
Οκ, δύο γρήγορες ερωτήσεις… Sleep ή Electric Wizard; Doom ή sludge metal;
Παρόλο ότι αγαπώ τα πρώτα τέσσερα albums των Electric Wizard θα έλεγα Sleep. Δεν μπορώ να διαλέξω μεταξύ doom και sludge, αλλά έχω μια τάση να κλείνω προς την μουσική που έχει ένα punk ύφος κατά κάποιον τρόπο, το οποίο νομίζω πώς το sludge το έχει. Γενικά δέν είμαι fan των ειδών. Μου αρέσουν συγκεκριμένες μπάντες. Δεν πρόκειται να με ακούσεις να λέω “αγαπώ το black metal” ή “αγαπώ το stoner/doom” ή “αγαπώ το grind”. Θα με ακούσεις να λέω “αγαπώ τους Satyricon”, “αγαπώ τους Sleep”, “αγαπώ τους Terrorizer”. Δεν είμαι ο τύπος που θα πει “δώσε μου οτιδήποτε όπως πρώιμους Entombed και είμαι μέσα”. Δεν μου αρέσει να κολλάω στα είδη, καθώς πιστεύω οτι βοηθάει περισσότερο το να περιγράφεις μπάντες σε ένα συγκεκριμένο βαθμό και υπάρχουν πολλές μπάντες που αγαπώ και ταιριάζουν στην περιγραφή ενός συγκεκριμένου είδους. Το σημαντικό για μένα είναι η μπάντα από μόνη της, όχι το ταίριασμα μέσα σε ένα συγκεκριμένο είδος.
Ποιό είναι το κίνητρο σας πίσω από αυτή την υπέροχα απόκοσμη μουσική που μας χαρίζετε;
Το να προσπαθούμε να φτιάχνουμε μουσική στο σπίτι, στο προβάδικο τα οποία αντανακλούν το που βρισκόμαστε, αυτό δίνει χώρο για την αγάπη, την αναζήτηση ακόμα και την σύγχηση που έχουμε μέσα μας με το να είμαστε ζωντανοί. Σίγουρα υπάρχει μια πνευματική διάσταση στο τι γραφω και αυτό το κομμάτι είναι πολύ σημαντικό. Ένα είδος μιας μεγαλύτερης εικονικής προοπτικής η οποία είναι επίσης πολύ φρέσκια και προσωπική, το να με κοιτάς κατάματα και να εναρμονίζεσαι με το έδαφος. Επίσης αγαπάμε ο ένας τον άλλο και γαλουχούμε τις φιλίες μας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την μουσική.
Αυτό τον Σεπτέβρη θα παίξετε ένα live στην Αθήνα μαζί με άλλες μπάντες όπως οι Black Cobra και Bongzilla. Αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που θα παίξετε στην Αθήνα. Πώς ήταν η πρώτη φορά και ποιές είναι οι προσδοκίες σας για την δεύτερη;
Πραγματικά εκπλαγήκαμε την πρώτη φορά που παίξαμε στην Αθήνα. Δεν είχαμε ιδέα για το τι να περιμένουμε και κρατούσαμε τις προσδοκίες μας σε ρεαλιστικό επίπεδο. Πήγε πολύ καλύτερα από ότι περιμέναμε! Η αγάπη και η υποστήριξη την οποία οι Yob και οι Pallbearer έλαβαν ήταν μαγική. Δεν μας αρέσει να έχουμε προσδοκίες για τα live. Παίζουμε σε όσους και αν έμφανιστουν και δίνουμε ότι έχουμε. Αγαπώ τις μπάντες με τις οποίες θα μοιραστούμε την σκηνή και έτσι περιμένω να ροκάρω παρέα με αυτό το αστρικό line-up!
Καθώς πλησιάζουμε πρός το τέλος αυτής της συνέντευξης θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο;
Η Ελίνα είναι καταπληκτική. Είναι πολύ παθιασμένη και δουλεύει σκληρά. Είναι τιμή μας να την αποκαλούμε φίλη μας. Έχετε έναν θησαυρό στην Ελίνα. Εκείνη, μαζί με τα άτομα που δουλεύουν πλάι της είναι ο λόγος που ήρθαμε την πρώτη φορά και που θα γίνει αυτό το υπέροχο φεστιβάλ. Με μία λέξη, ευγνωμοσυνη.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, τα λέμε στην Αθήνα σε μερικές βδομάδες.
Cheers!
***ΕΝGLISH VERSION:***
Hi there and welcome to rockinathens.gr. Where do we find you at the moment?
I’m currently at home in Eugene, Oregon. We just got back from Psycho Las Vegas. It was a blast!
Your latest album had a great reception from fans and critics. How do you feel about that?
We poured everything we had into the album. So when it was received so well, that was and is an amazing feeling. We feel very fortunate Clearing The Path To Ascend resonated so deeply for some people.
I suppose that you have been influenced from different kinds of music, that’s why we have this unique Yob sound. Would you like to tell us some of your influences?
My current inspirations are The Cure, Neurosis, Swans, Arvo Pärt, Sleep, Joni Mitchell, Poison Idea, High On Fire, Ravi Shankar, King Crimson, Black Flag, Tony Bennett, Townes Van Zandt, Ronnie James Dio-anything, Ian Gillian, Burning Witch, Enslaved, Johnny Cash, Oranssi Pazuzu… The list is endless.
The sound you had in mind when you created Yob, is it close enough to the result that you have today?
It’s changed a lot over the years, but I always wanted the band to have its own sound, while also cherishing our influences in our sound, so I think in that sense yes. But I still have something in my head, a sound and vibration, that we haven’t quite got to yet, but we’re getting there.
Ok, two quick ones… Sleep or Electric Wizard? Doom or sludge metal?
Sleep, though I love the first 4 EW albums. Can’t choose between doom or sludge, but I tend to lean towards music that has a punk spirit to it somehow, which I guess is more on the sludge end of the spectrum. I’m not a genre fan in a general sense. I love specific bands. You won’t hear me say “I love black metal”
or “I love Stoner/Doom” or “I love grind”. You will hear me say “I love Satyricon”, “I love Sleep”, “I love Terrorizer”. I’m not the guy who says “gimme anything like early Entombed and I’m in.” Not to knock genre, as I think it’s helpful in describing bands to a certain point, and there are many bands I love that fit into a specific genre description. But it’s the band itself that is important to me, not them fitting into a particular genre.
What is the motivation behind this wonderful unearthly music that you give us?
Trying to create music at home, in our rehearsal space that reflects where we are at, that gives space for the love, wonder, and also the frustration we have in us, in being alive. There is a spiritual dimension to what I write for sure, and that piece is really important. A kind of bigger picture perspective that is also very fresh and personal, looking me right in the eyes, feet firmly on the ground. We also have a blast, love each other and nurture our friendships. That is very important for the music.
This September you are having a show in Athens with other bands such as Black Cobra and Bongzilla. It’s gonna be the second time that you play a show in Athens. How was the first time and what are your expectations for the second one?
We were completely blown away the first time we played in Athens. We had no idea what to expect, and kept our expectations realistic. It went well beyond anything we could have hoped for! The love and support YOB and Pallbearer received was magic. We don’t like to carry around expectations for shows. We show up to whoever shows up, and give them everything we have. I love the bands we are getting to share the stage with, so I do expect to get my face fully rocked by this stellar line-up!
As we are reaching to the end of this interview would you like to add anything else?
Elina is amazing. She’s immensely passionate, and works her ass off. We’re honored to call her our friend. You have a treasure in Elina. She, along with the fine folks who are working along side of her, are the reason why we came the first time, and why this excellent fest is happening. In a word, gratitude!
Thanks a lot for your time dude, see ya in Athens in a few weeks.
Cheers!