Ένατη χρονιά για το πατροπαράδοτο, πλέον, γλέντι της παραμονής των Χριστουγέννων κάθε χρόνο και το RockinAthens βρέθηκε στο An Club. Ένα fest που κάθε χρόνο φιλοξενεί τους Nightstalker ως headliners και άλλα ταλέντα της εγχώριας σκηνής την γιορτινή αυτή μέρα με τον κόσμο, για μία ακόμη χρονιά να κατακλύζει το An Club και τον πεζόδρομο της Σολωμού σε ένα πολύ όμορφο πανηγυράκι, στο οποίο βλέπεις κάθε χρόνο γνωστές αλλά και νέες φάτσες που αντικαθιστούν τις παλιοσειρές που βλέπαμε πριν κάποια χρόνια.
Ανταπόκριση: Χρήστος Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Karla Trainer
Έχοντας πιει τις…προκαταρκτικές μπύρες στο πεζοδρόμιο μαζί με γνωστούς και νέους φίλους που γνωρίσαμε, κατηφορίσαμε για μία ακόμη φορά τα σκαλάκια ενός μέρους που τον τελευταίο καιρό τείνει να γίνει δεύτερο σπίτι μας για να δούμε τους Lunatix που ξεκινούσαν το set τους περίπου στις 21:00 με τον κόσμο καθιστό και ακόμη λιγοστό στο An. Άρτι αφιχθέντες από το…Λονδίνο των 80s, τουλάχιστον αυτό θύμιζε το υψηλών ταχυτήτων punk rock τους, ζέσταναν τον κόσμο και κέρδισαν το χειροκρότημα παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν. Η σπασμένη χορδή του κιθαρίστα/part frontman τους δεν εμπόδισε το group να δείξει τις αρετές του επί σκηνής. Δεν ανακαλύπτουν τον τροχό με την μουσική που παίζουν (πόσο cliche έκφραση πια;;;) αλλά οι φίλοι του old school punk θα τους ακούσουν ευχάριστα. Για του λόγου το αληθές, στο Facebook Profile τους υπάρχει link για να κατεβάσετε ελεύθερα το υλικό τους.
Συνέχεια με Mamma Kin που έπιασαν το σανίδι του An περίπου στις 10 παρά το βράδυ με μεγάλη απουσία τον ένα από τους κιθαρίστες τους (είναι αδέρφια με τον μπασίστα και συνεχώς μπερδεύω τα ονόματα!). Τους είδαμε στο Rockwave, τους είδαμε και εδώ (με εμφανώς μεγαλύτερη προσέλευση) και τολμώ να πω ότι είναι μια ευχάριστη μπάντα σε live, που όμως θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου, να είχε εξελίξει περισσότερο τη μουσική της ανά τα χρόνια ύπαρξής τους. Οι διασκευές τους σε Monster Magnet και Motorhead δεν χάλασαν κανέναν, την ώρα που στο An άρχισε να συρρέει εμφανώς περισσότερος κόσμος.
Και πάμε στην μεγάλη, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έκπληξη της βραδιάς. Οι Beyond Perception ήταν μία μπάντα που επίσης είχα ξαναδεί φέτος, στη Νέα Μάκρη και τα Μουσικά Κύματα. Ίσως, η πιο “βαριά”, μουσικά, επιλογή του billing και απέδειξαν περίτρανα, τι μπορεί να κάνει μία μπάντα αν, για μερικούς μόνο μήνες, δουλέψει συστηματικά. Οκ, τον Τόλη τον ξέραμε αλλά οι κύριοι Μάκης και Καλαβρέζος (φωνή – κιθάρα) συνεργάστηκαν άψογα. Το sludge meets hardcore ύφος τους, δεν χάλασε την ομίγυρη και αν συμπάθησες απλά το τελευταίο τους δισκάκι “Blood & Whiskey”, τότε αυτή η εμφάνισή τους, έπεισε πολλούς ότι η μπάντα μπορεί να ξεφύγει από το επίπεδο της συμπαθούς, παρείστικης ύπαρξης και να ανέβει πολλά σκαλιά παραπάνω. Δυστυχώς, δεν έπαιξαν λόγω χρόνου το “Bud Spencer” αλλά το (απο)τελείωμα με το “Power Of The Engine” με βρήκε κρεμασμένο στο αριστερό κάγκελο της σκηνής…
Οι 1000 Mods, αποδεδειγμένα είναι από τα…hot ονόματα της σκηνής αυτή τη στιγμή. Κάτι το “Super Van Vacation”, κάτι η επιστροφή τους στις σκηνές της Αθήνας και της χώρας γενικότερα, βλέπεις ότι αυτή η μπάντα, παρά τα προβλήματα που υπήρξαν, συνεχίζει δυνατά και είναι εδώ. Καλή εμφάνιση και πάλι, που έφερε το απαραίτητο κοπάνημα στον κόσμο αλλά, όπως και στο Gagarin ένα μήνα πριν, είχαν αρκετά προβλήματα με τον ήχο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το…1000Modian Fuzz έχει αρκετές απαιτήσεις και δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί χώροι στην Αθήνα που μπορούν να αντέξουν τον όγκο του ήχου αυτής της μπάντας. Ολοκλήρωσαν εν μέσω χειροκροτημάτων την εμφάνισή τους και έδωσαν τη σκυτάλη στους Nightstalker.
Οι τελευταίοι, έκαναν την εμφάνισή τους, ως είθισται, μετά τα μεσάνυχτα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχεις να πεις και πολλά για δαύτους από ένα live τους. Κάτι το ότι κάθε χρόνο οργώνουν τις σκηνές όλης της χώρας και δύσκολα θα τους έχεις χάσει, κάτι το ότι -προσωπικά- τους έχω δει μόνο φέτος τρεις φορές και συνολικά δέκα. Ο Αργύρης έκανε τα…δικά του δίνοντάς μας άλλο προσωνύμιο αυτή τη φορά, αλλάζοντας το “παιδάκια” σε…”#$%αυλίτσες”! Οι άρχοντες του…cool Τόλης και Ανδρέας ήταν σε άλλη διάσταση με τον Ανδρέα να έχει πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις του τελευταίου album αλλά και στο show των Nightstalker. Ο ήχος είχε διακυμάνσεις αλλά, αν μη τι άλλο, τα αυτιά μας αντέξαν μέχρι το τέλος! Οι Dead Rock Commandos μας αποχαιρέτισαν με το “Raw” περίπου στις 2 μετά τα μεσάνυχτα για να κλείσουν ένα όμορφο βράδυ, και του χρόνου!