Έχουν περάσει πέντε χρόνια πλέον από την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου τους και οι Ολλανδοί ιερείς της συμφωνικής metal, μαζί με την Πρωθιέρεια Sharon den Adel, επιστρέφουν με τον έβδομο δίσκο τους, φέρνοντας μερικά καινούρια στοιχεία στις συνθέσεις τους, μπόλικους εξωτερικούς συνεργάτες, πολιτικά και τεχνολογικά θέματα στο στιχουργικό κομμάτι και έναν ιδιαίτερο, σκοτεινό pop ήχο.
Όπως είθισται, με τις τελευταίες τους δουλειές, έχουν μερικές αξιοπρόσεκτες συνεργασίες σε κάποια από τα κομμάτια τους. Πρώτη από αυτές βρίσκεται στο εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, “The Reckoning”. Ο λόγος για τον J. Shaddix των Papa Roach, η φωνή του οποίου κάνει ακόμα πιο επικό ένα ήδη καλοστημένο και δυνατό κομμάτι.
Η δεύτερη συνεργασία είναι με τον Anders Friden των In Flames, στο κομμάτι “Raise your Banner”. Ίσως η συμμετοχή του συγκεκριμένου ονόματος στο δίσκο να ήταν η πιο ενδιαφέρουσα ανάμεσα στις τρεις εξωτερικές παρουσίες, ωστόσο βρήκα την συμβολή του Friden απλά διακοσμητική και για να πω την αλήθεια, βαρετή. Ουσιαστικά, παρατηρείται καθ’ όλη τη διάρκεια, η επαναλαμβανόμενη φράση, “Blood for freedom”, κι ενώ περίμενα καλύτερη και πιο στοχευμένη χρήση των screams του, το κομμάτι ήταν αρκετά ενδιαφέρον και χωρίς τον Anders, καθώς ήταν από τις λίγες συνθέσεις που παραπέμπουν σε εποχές “Mother Earth” και “The Silent Force”, με το συμφωνικό στοιχείο να χρησιμοποιείται για να χτίσει ένα επικό κρεσέντο. Τα ίδια ισχύουν και για τα κομμάτια “Trophy Hunter”, “Supernova”. Οι Within Temptation φαίνεται πως επέλεξαν να εισάγουν το συμφωνικό στοιχείο μόνο σε συγκεκριμένα σημεία ώστε να εστιάσουν στη φωνή της Sharon και στις μελωδίες στις κιθάρες, δια της απουσίας αυτού ακριβώς του στοιχείου. Το αποτέλεσμα είναι καλό και χαίρομαι που δεν έχουν εγκαταλείψει πλήρως το χαρακτηριστικό που μας έκανε να τους αγαπήσουμε.
Τρίτο όνομα που εμφανίζεται σε αυτό το δίσκο είναι ο Jasper Steverlinck των Βέλγων Arid, στο κομμάτι “Firelight”. Η συγκεκριμένη σύνθεση φαίνεται πως είναι πιο ξεχωριστή από όλες τις υπόλοιπες και αυτό γιατί αρχικά επρόκειτο να καταλήξει στο solo album της Sharon, “My Indigo”. Η ίδια εξομολογήθηκε πως το “Firelight” είχε πολύ σκούρα χροιά και δεν ταίριαζε με τον μελένιο ήχο του “My Indigo”, οπότε και δεν συμπεριλήφθηκε σε αυτό.
Νιώθω πως αρκετά από τα κομμάτια έχουν επηρεαστεί από αυτή τη στροφή της Sharon. Το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι διάχυτο, σε πολλές από τις συνθέσεις υπάρχουν συνεχείς επαναλήψεις συγκεκριμένων στίχων, και υπάρχουν σημεία όπου η μελωδία είναι αρκετά απλοϊκή και στεγνή – χωρίς να σημαίνει πως όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αρνητικά. Αυτό φαίνεται κυρίως στα κομμάτια “Holy Ground”, “Mercy Mirror”, “Mad World”, “Endless War”, “In Vain” που φέρουν αυτό το πιο σκοτεινό pop – metal ύφος που διακατέχει αυτό το δίσκο.
Συνολικά θα έλεγα ότι αυτό το album δεν είναι το καλύτερο των Within Temptation, αλλά είναι σίγουρα εξαιρετικό καθώς φέρει όμορφα χαρακτηριστικά ως προς τη παραγωγή η οποία είναι σωστή και προσεγμένη, όπως επίσης έχει ορισμένα πολύ επικά και catchy τραγούδια. Η μπάντα κατάφερε να παντρέψει άψογα το pop συστατικό με το συμφωνικό. Η φωνή της Sharon, όπως πάντα, αψεγάδιαστη και πολύ εκφραστική. Ένας δίσκος που με βοήθησε να καταλήξω στο συμπέρασμα πως το 2019 ξεκινάει πολύ καλά για τον κόσμο της μουσικής.