Μόλις πριν μια εβδομάδα άκουσα ένα κομμάτι από μία εντελώς νέα μπάντα, τους Whereswilder. Μου άρεσε γιατί μου θύμισε old school rock ακούσματα που πάντα βρίσκονται μέσα στην καρδιά μου. Μερικές ημέρες μετά άκουσα οτι είχαν το πρώτο τους live στο After dark.
Ανταπόκριση: Μαριαλένα Γούσιου / Φωτογραφίες: Ιωάννα Σισαλίδα
Τρίτη βράδυ και χωρίς να το περιμένω είδα αρκετό κόσμο συγκεντρωμένο έξω από το μαγαζί. Με το που άρχισαν να παίζουν τα πρώτα κομμάτια δημιουργήθηκε αμέσως μια υποβλητική ψυχεδελική ατμόσφαιρα με αναφορές στο παλιό καλό rock αλλά και με στοιχεία της σύγχρονης σκηνής της neo-psychedelia (βλ. Tame Impala κλπ). Η Beatles αισθητική ήταν φανερή και διάχυτη σε όλο το setlist με πολύ καλοφτιαγμένες και ολοκληρωμένες μελωδίες και προχωρημένες ενορχηστρώσεις.
Ενώ το λάιβ προχωρούσε, ο κόσμος έμπαινε όλο και πιο πολύ στο κλίμα που οι Whereswilder ήθελαν να μεταδώσουν και έδειχνε να ενθουσιάζεται τόσο με την ολοκληρωμένη δουλειά που παρουσίαζαν όσο και με τη δεξιοτεχνία και το δέσιμό τους. Στο κομμάτι που είχαν δώσει τα παιδιά στη δημοσιότητα (“Snow”) πριν μια εβδομάδα, οι φωνές και το χειροκρότημα ήταν έντονα. Εντυπωσιακά τα ψυχεδελικά jams, όπου η μπάντα επέδειξε τις δυνατότητές της μένοντας παράλληλα πιστή στο ύφος που υπηρετεί.
Φεύγοντας, είχα την αίσθηση ότι μόλις παρακολούθησα κάτι μεγάλο στην αρχή του. Εύχομαι να συνεχίσουν έτσι, θα τους παρακολουθώ από κοντά.