Συνομιλώντας με δύο εκ της rock ‘n’ roll σπείρας των W.A.N.T.E.D, τον Στράτο (bass) και τον Κωστή (vox), σκιαγραφούμε το πρόσωπο, την κοσμοαντίληψη, όπως και τα σχέδια επερχόμενων χτυπημάτων τους.
Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την μουσική και ποιο είδος, πρόσωπο η γεγονός υπήρξε καθοριστική επιρροή;
Στράτος: Ξεκίνησα ν’ ασχολούμαι από τα τέσσερα μου χρόνια με την κλασσική μουσική επηρεασμένος από την μητέρα μου που είναι μουσικός κι από την αδελφή μου. Το σχήμα που μετέπειτα μ’ επηρέασε καθοριστικά ήταν οι Guns ‘N’ Roses.
Κωστής: Εγώ ξεκίνησα γύρω στα οκτώ με κιθάρα και υπήρχε αρκετή υποστήριξη από το περιβάλλον μου. Κυρίως οι Deep Purple και οι Led Zeppelin με προσήγαγαν στον κόσμο του rock.
Πότε, με ποια πρόσωπα και υπό ποιες συνθήκες προέκυψε η γέννηση και το όνομα του σχήματος;
Κωστής: Πραγματικά, πολύ μεγάλη ιστορία κι έχε γούστο πως ξεκίνησε (γέλια)… Ήταν σε μια εκδήλωση του λυκείου, καλοκαίρι του 2001. Τραγουδούσα τότε σ’ ένα σχήμα κι ο Στράτος είχε αναλάβει την επιμέλεια του ήχου. Κάποια στιγμή, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, με πλησίασε και μου είπε με τρόπο που δεν άφηνε περιθώριο διαπραγμάτευσης πως: “Εμείς θα κάνουμε σχήμα”. Εγώ ενθουσιασμένος του απάντησα κατευθείαν: “Ναι, μέσα!” Αρχίσαμε λοιπόν να προβάρουμε και βγήκαμε να παίξουμε το πρώτο μας live τον Σεπτέμβριο του 2001. Από τότε είμαστε ενεργοί.
Στράτος: Όσον αφορά τ’ όνομα, η αλήθεια είναι πως δυσκολευτήκαμε όμως καταλήξαμε σε κάτι που εξέφραζε όλα τα μέλη. Έτσι λοιπόν η έννοια του ακρωνυμίου W.A.N.T.E.D παραμένει “μυστική” και δεν την γνωρίζει κανείς άλλος παρά μόνον εμείς. Ίσως, κάποτε, να αποκαλυφθεί (γέλια)!
Ποια είναι τα κύρια στοιχεία που καθορίζουν την ταυτότητα του σχήματος;
Παρέα, πώρωση για την μουσική, ενθουσιασμός για όσα κάνουμε, δημιουργικότητα.
Ποια ή ποιες είναι η πηγή/ες εμπνεύσεως τόσο της μουσικής όσο και των στίχων σας;
Κυρίως οι καθημερινές στιγμές, όμορφες ή άσχημες όπως κι ο κοινωνικός περίγυρος.
Ποια άλλα είδη μουσικής ακούτε;
Στράτος: Εγώ λόγω και των παραγωγών που κάνω στο studio μου ακούω κυριολεκτικά τα πάντα. (Γέλια)
Κωστής: Περισσότερο jazz, ragtime κι από Ελληνική μουσική τα ρεμπέτικα.
Ενεργά την στιγμή αυτή που βρίσκεστε, τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με προσεχείς εμφανίσεις/ηχογραφήσεις και που μπορεί το ακροατήριο να έχει πρόσβαση στο υλικό σας;
Η συναυλιακή δραστηριότητα για την προώθηση του “God’s Best Sinners” θα ξεκινήσει κατά πάσα πιθανότητα, πέραν κάποιων φεστιβάλ κατά την καλοκαιρινή περίοδο, τον Οκτώβρη. Επίσης, μες το καλοκαίρι θα ξεκινήσουμε να συνθέτουμε κι αν όλα πάνε καλά να ηχογραφούμε για το καινούριο album. Το υλικό μας είναι διαθέσιμο μέσω του site μας, στις εμφανίσεις μας και ψηφιακά στο itunes, amazon και eBay.
Θεωρείτε πως τόσο η σκηνή όσο και η καλλιτεχνική κοινωνία της Θεσ/νίκης είναι κατά πολύ πιο οξύνοη απ’ αυτή των Αθηνών;
Δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης σε τέτοιο επίπεδο. Η μόνη διαφορά είναι δημογραφική. Η Θεσ/νίκη ως μικρότερη πόλη πληθυσμιακά έχει την δυνατότητα να συσπειρώνει τους μουσικούς της σε 10 συγκεκριμένα μαγαζιά και με αυτό τον τρόπο ο ένας παρασύρει δημιουργικά τον άλλο μ’ ένα πολύ παραγωγικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε βέβαια να καταστεί μειονέκτημα για εμάς, όμως, είναι τελικά ότι πρέπει. Στην Αθήνα ίσως υπάρχουν πιο πολλές ευκαιρίες λόγω περισσότερων επιλογών αλλά “χάνεσαι”.
Πώς αντιλαμβάνεστε την πορεία του σχήματος αλλά και των εαυτών σας σε έναν χρόνο και μια πενταετία από σήμερα;
Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Σε μία πενταετία, ίσως και λιγότερο, μας φανταζόμαστε συνέχεια στον δρόμο περιοδεύοντας όλη την Ευρώπη. Άλλωστε αυτό είναι και το πλάνο του σχήματος. Μες τον επόμενο χρόνο, να είμαστε πάλι εδώ, χαρούμενοι και μ’ ένα καινούριο album!
Στους δύσκολους από κάθε άποψη καιρούς που διανύουμε, ποιο ή ποια είναι τ’ απαραίτητο/α στοιχείο/α που χρειάζεται να έχει ένας καλλιτέχνης, είτε μόνος του είτε ως ενιαίο μουσικό σχήμα, για να προοδεύσει κι εν τέλει να πετύχει τόσο αισθητικά όσο κι εμπορικά;
Πάνω απ’ όλα πίστη σ’ ότι κάνει όμως αυτό είναι μόνον ένα στοιχείο κι όχι το σύνολο των μέσων. Χρειάζεται να υπάρχει και διάκριση στο που και σε ποιους θα ξοδεύεις την ενέργειά σου και φυσικά στις κινήσεις που θ’ ακολουθήσεις για να προωθηθείς.
Πέραν αυτών ασχολείστε με κάτι άλλο, όπως σπουδές η κάποια εργασία;
Στράτος: Εγώ πέραν από μπασίστας στους W.A.N.T.E.D είμαι και ηχολήπτης/παραγωγός στο studio μου, το “Valve Studio”.
Κωστής: Κανονικά είμαι αρχιτέκτονας αλλά δυστυχώς αυτή την περίοδο δεν εξασκώ το επάγγελμά μου οπότε ασχολούμαι με τον εποχιακό τουρισμό και με το video editing.
Ποια είναι η άποψή σας για τα εγχώρια και παγκόσμια κοινωνικά δρώμενα;
Ούτε καλά μα ούτε κι άσχημα. Σίγουρα όμως πολύ περίεργα. Είμαστε λίγο πριν συμβεί κάτι και δυστυχώς, είναι πολύ πιθανόν όταν το καταλάβουμε να είναι αργά. Τέτοιου είδους καταστάσεις είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως οδηγούν σε κοσμοϊστορικά γεγονότα αλλά δεν ξέρουμε αν θα ζήσουμε για να τα ζήσουμε.
Η τάση να κινούμαστε από την τάξη στο χάος αυξάνεται με το πέρας του χρόνου. Εκφράζει αυτό την εποχή μας κι αν ναι πως το ερμηνεύετε;
Στράτος: Δεν συμφωνώ. Αλήθεια, πότε υπήρχε μια τάξη για ν’ αποσπαστούμε από αυτή και να εισέλθουμε στο χάος; Πάντοτε και οι δύο αυτές καταστάσεις υπήρχαν μαζί.
Κωστής: Επίσης, για κάποιους μια κατάσταση τάξης είναι χάος κι αντίθετα, για κάποιους άλλους το χάος είναι κατάσταση τάξεως.
Όταν το εγώ αντικατασταθεί από το εμείς τότε κάθε ασθένεια μετατρέπεται σε σθένος. Ισχύει κι αν ναι πως το ερμηνεύετε;
Φυσικά και ισχύει και το έχουμε σαν αρχή και στο σχήμα μας. Η συλλογικότητα ήταν αυτή που μας βοήθησε να πετύχουμε όσα έως τώρα πετύχαμε.
Το 90% των Ελλήνων πιστεύει πως το 90% είναι ηλίθιοι και το 100% πιστεύει πως ανήκει στο 10% των εξαιρούμενων. Κατά πόσο αυτή η στατιστική διαπίστωση εκφράζει την εγχώρια πραγματικότητα;
(Δυνατά γέλια) Αυτό, βασικά, είναι και το μεγαλείο του έλληνα. Ο Έλληνας είναι αυτός που θα βρίσει Τον Θεό ενώ ταυτόχρονα θα Τον σεβαστεί. Είναι αυτός που θα γκρινιάξει για την δουλειά του αλλά θα την φέρει εις πέρας αποτελεσματικά. Όλο αυτό είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της ιδιοσυγκρασίας μας. Δεν είναι κάτι αρνητικό απαραίτητα.
Στρατολόγηση. Ποια η θέση σας;
Είναι ανάλογα με την οπτική που θα το εξετάσει κάποιος. Μακάρι κανένας άνθρωπος να μην ζούσε ποτέ μια κατάσταση πολέμου. Από την άλλη δεν μπορείς να μη δεχτείς πως το γεγονός αυτό, ο πόλεμος, δε συμβαίνει παγκόσμια και διαρκώς. Αν πάλι ερχόταν η στιγμή να σταθεί κάποιος μ’ ένα όλο απέναντί μου/μας τότε, δυστυχώς, θα πάρω κι εγώ το όπλο απέναντί του.
Πώς ορίζετε το γνώθι σ’ αυτόν κι από τι εξαρτάται;
Είναι μια μάχη που δίνει και πρέπει να δίνει ο άνθρωπος απ’ την αρχή έως το τέλος της ζωής του. Τον εαυτό μας πρέπει να τον εξερευνούμε, να τον γνωρίζουμε και να τον αναπτύσσουμε διαφορετικά πορευόμαστε αναίτια: “ήρθα, είδα κι απλώς υπήρξα”.
Μέσα μας υπάρχουν ποιήματα που το χαρτί δεν δύναται ν’ αντέξει. Ποια η θέση σας;
Είναι οι χημείες των ανθρώπων που θα καθορίσουν την ένταση της μεταξύ τους αντίδρασης και κατ’ επέκταση τις αντοχές τους. Όσο αποκτά εμπειρία κάποιος από τις ανθρώπινες σχέσεις, είτε φιλικές, είτε ερωτικές είτε επαγγελματικές λαμβάνει και την διάκριση του πως και πόσο θα δίνεται.
Η επιτυχία είναι το ταξίδι κι όχι ο προορισμός. Ποια η θέση σας;
Οποιαδήποτε σημεία άφιξης σ’ αυτόν τον προορισμό, όπως δισκογραφία, αναγνώριση, φήμη ή οτιδήποτε άλλο, είναι απλά ενδιάμεσες στάσεις. Καλύτερα είναι να μην φτάσεις ποτέ!
Ποια είναι η πιο δύσκολη γλώσσα;
Είναι μάλλον όχι τόσο καθ’ εαυτή η γλώσσα έκφρασης ως μέσο αλλά η κατάσταση του να μην αναζητήσει κάποιος μια ουσιαστική γλώσσα έκφρασης.
Η θεωρία σας για την ζωή σε μια λέξη/φράση/πρόταση.
Να μπορείς να ισορροπείς τις χαρές και τις λύπες τις ζωής.