Το να ακούς νέο δίσκο από ένα συγκρότημα το οποίο θεωρείται από τους στυλοβάτες του ήχου στον οποίο ανήκει στην χώρα του είναι μεγάλο πράγμα, ειδικότερα αν αυτό το συγκρότημα ονομάζεται Vulnus και ήταν ανενεργό εδώ και μερικά χρόνια. Και γιατί φίλε αναγνώστη όταν έσκασαν μύτη οι Vulnus στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ήταν από τα πιο ακραία εγχώρια σχήματα και έδειχνε ότι η τότε σκηνή του brutal death metal (Ιnveracity, Homo Iratus, Into The Gore, τα πιο γνωστά) ήταν έτοιμη για μεγάλα πράγματα και μας είχαν ρίξει το σαγόνι στο πάτωμα με αυτά που έπαιζαν!
Εν ολίγοις οι Vulnus επέστρεψαν δισκογραφικά με το “Vessels Of Throe” και είναι σα να μη πέρασε μια μέρα. Τα πάντα είναι εδώ. Grindcore περάσματα, ψαρωτικά τύμπανα, κομμάτια που σου μένουν, φωνητικά από τον τάφο. Το “Limitational Paradox” μπαίνει και στα τρία λεπτά που διαρκεί αντιλαμβάνεσαι το πόσο μεγάλη μπάντα είναι οι Vulnus, γιατί ενώ είναι παικταράδες δεν το παρακάνουν με την επιδειξιομανία αλλά επικεντρώνονται στα βασικά της όλης υπόθεσης που δεν είναι άλλο από την βαρβαρότητα και την κτηνωδία. Τα κομμάτια είναι όλα ένα και ένα και δεν μπορεί κανείς να πει ότι υστερεί κάποιο. Άντε λίγο το “Idle in a Liquid Grave” να είναι καλύτερο από όλα τα άλλα, λίγο όμως! Η παραγωγή, άλλωστε, που έγινε στα SPS Studios είναι ξερή και in your face, όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο δίσκο τέτοιας αισθητικής.
Ελπίζω το “Vessels Of Throe” να είναι όχι μόνο μια δισκογραφική δουλειά που θα φέρει απλά και μόνο το όνομα των Vulnus (όχι ότι μας χάλασε βέβαια) στο προσκήνιο, αλλά το εφαλτήριο και για κάτι παραπάνω!