Οι Viet Cong είναι από τον Καναδά, και προς το παρόν, το ντεμπούτο τους δεσπόζει στις πρώτες θέσεις των κυκλοφοριών που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσεις αυτή τη χρονιά. Το παρελθόν των μελών τους στους Women, που σημαδεύτηκε από τον θάνατο του κιθαρίστα τους, Christopher Reimer, καθώς και το γεγονός πως το όνομά της μπάντας στάθηκε αφορμή να ακυρωθούν αρκετές εμφανίσεις τους, έδωσε στους Viet Cong την ευκαιρία να αναδειχθούν στα μουσικά μέσα ως το νέο underground big thing. Αρκετά hipster όμως ε;
Στην πραγματικότητα, πέρα από τους τοπικούς μύθους και τα μουσικά πηγαδάκια, οι Viet Cong έχουν όντως αρκετά από αυτά τα συστατικά που χρειάζεται ένα group για να βρεθεί στον αφρό της indie σκηνής, ξεπερνώντας τις μαζικές φούσκες. Το ομώνυμο album τους, ακροβατεί ανάμεσα στο post punk και το dark wave, μοιράζοντας απλόχερα πετυχημένους μελοδραματισμούς και δυναμικές industrial εξάρσεις. Στα μόλις 7 κομμάτια της εν λόγω κυκλοφορίας, μπορείς ξεκάθαρα να “δεις” τους Joy Division (σιγά μη δεν τους έβλεπες), πρώιμους Death In June αλλά και τους Echo & The Bunnymen. Με αποκορύφωμα τον εντεκάλεπτο ύμνο “Death” που ξετυλίγει περίτεχνα ψυχεδελικές noise διαθέσεις, καθώς και το single “Continental Shelf”, η διάθεση του δίσκου αυτού υπηρετεί ευλαβικά και χωρίς ιδιαίτερα ψεγάδια ένα μουσικό ιδίωμα που έχει ακόμη αρκετά ενδιαφέρον πράγματα να προσφέρει και οι Viet Cong είναι σίγουρα ένα από αυτά.
Παρ’ όλα αυτά, η φρενίτιδα γύρω από το όνομα τους είναι υπερβολική. Ένας καλός δίσκος που μπορεί να αφυπνίσει τις μάζες, πέρα από μια σωστή καλλιτεχνική ματιά στο είδος που εκπροσωπεί, χρειάζεται πολλά παραπάνω πέρα του να περνάς καλά ακούγοντας τον.
