Τέλη του μήνα live είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι…Ο κόσμος μπορεί να μην έχει λεφτά ή να έχει λίγα λεφτά και να μην έχει όρεξη να πάει σε μία συναυλία. Υπάρχουν όμως και αυτοί που θα πάνε και πόσο μάλλον όταν είναι οι Ιταλοί Ufomammut τους οποίους το soundcheck λέγεται ότι τελείωσε τα έργα του μετρό στη Θεσσαλονίκη και το μόνο που περιμένουμε είναι τα βαγόνια και τα εγκαίνια. Γιατί όμως αυτό; Θα σου πω γιατί.
Ανταπόκριση: Μαριάνθη Γκίμτσα / Φωτογραφίες: Στέργιος Ανδρεάδης
Ο monsieur John-CTS-Kontan ήξερε τι έφερνε και σαν σωστός διοργανωτής επέλεξε για opening τους Σαλονικιούς Agnes Vein. Υπήρχε μία ανεπαίσθητη καθυστέρηση της μισής ώρας λόγου τεχνικού θέματος αλλά ούτε που την καταλάβαινες. Οι Agnes βγήκαν λοιπόν. Doom/metal σου λέει. Αν δεν τους είχες δει live όπως εγώ, σίγουρα απέκτησες ψυχολογικά. Όσο καλά και αν είχα προετοιμαστεί ακούγοντας το δίσκο τους «Soulship» και αφού έχω ακούσει τα καλύτερα από φίλους και γνωστούς για τις ζωντανές τους εμφανίσεις…Βρε, έφτασα ένα βήμα πριν τα ψυχοφάρμακα. Ο ήχος τους πάρα πολύ δυνατός για το απροετοίμαστο αυτί (και το έλεγε ο άλλος να πάρουμε ωτασπίδες) σε σημείο που ο ήχος παραμορφωνόταν και σίγουρα δεν ήταν «τσαχπινιά» της μπάντας. Καταλαβαίνεις ότι όταν κάποιος έχει βρει μια φόρμουλα που του αρέσει και του ταιριάζει στο αυτί δεν θα την αλλάξει και σίγουρα η ένταση είναι μέρος της συνταγής τους. Παρόλα αυτά και το σύστημα του μαγαζιού «τσίτωνε» και ο κόσμος παραπονιότανε. Όμως, αυτό δεν έχει σημασία. Ο Σάκης (φωνητικά και κιθαρίστας) είναι από τους πιο «ύπουλους» τραγουδιστές…Όσο μουλωχτά και ύπουλα ανεβαίνει στο stage, τόσο «τρομάζεις» από τα φωνητικά του (και εννοούμε με το καλό τρόπο). Τελείωσε το σετ τους, ο κόσμος χειροκρότησε και περιμέναμε όλοι μαζί τους Ιταλούς.
Ufomammut στην σκηνή… Λοιπόν, τι μπορώ να πω για το live που είχα την τύχη να παρακολουθήσω; Μπορώ να πω πως, ό,τι και να είχες ακούσει και αν έχεις δει στο internet και στο YouTube, δεν έχει καμία σχέση. Τα παιδιά στην Ιταλία βρίσκουν κάτι καλύτερο προς κατανάλωση από ότι φαίνεται… Η μακρόσυρτη ψυχεδέλεια σε συνδυασμό με το sludge μπάσο ( επανέκδοση Rickenbacker με έναν μεταλλικό μαγνήτη-ΤΟΣΟ με το συμπάθιο) που κυριαρχεί στον ήχο και όλα αυτά με τα σχεδόν μυστικιστικά visual…Ααχ, το λάηβ αυτό ήταν μία εμπειρία από τις λίγες. Έπιανα τον εαυτό μου να «κολλάει» με το βλέμμα στις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες του χώρου γιατί η μουσική που άκουγες τρύπωνε στον εγκέφαλο.
Υπάρχει λόγος που τα παλικάρια κερδίζουν fans όλο και περισσότερο και λέγεται «αυτογνωσία». Όταν έχεις πλήρη γνώση του τι θέλεις να βγάλεις και αυτός είναι ένας ήχος που ξεπερνάει κάθε όριο, ενσωματώνεις στοιχεία από κάθε μουσική επιρροή που είχες και έχεις και συνεχίζεις ακάθεκτος…αυτά τα ολίγα για μία μπάντα που έχει κερδίσει άξια τη φήμη της και αν δεν ήρθες έχασες ένα ολοκληρωμένο και μουσικά και ηχητικά και αισθητικά live.
Setlist: Braindome, Oroborus, Stigma, Sulphurdew, Eve, Destroyer, Sublime, Ufo Pt.1 , Odio, Stardog, God
Εφόσον κατάφερνες και μάζευες τα κομμάτια σου που είχαν σκορπιστεί μέσα στο 8ball, έφευγες και ήξερες ότι σε καμιά πενταετία-δεκαετία θα λες: «Ήμουν ρε στους Ufomammut το ‘14». Και note to self: όταν ο promoter λέει φέρνε ωτασπίδες, να φέρνεις ωτασπίδες.