Ιεροτελεστεία!
Προσκύνημα στο ιερό τέμενος των Ufomammut!
Κάπως έτσι χαρακτηρίζεται η επαφή με οποιονδήποτε δίσκο των Ufomammut και πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με την καινούρια τους δουλεία, έπειτα από τρία χρόνια. Στο μεσοδιάστημα βέβαια μας φιλοδώρησαν με ένα live album καθώς και με μια απίστευτη εμφάνιση επί Αθηναϊκού εδάφους για πρώτη φορά στην πολύχρονη πορεία του συγκροτήματος, πριν από σχεδόν ένα χρόνο.
Τα πάντα στο “Ecate” φαντάζουν και είναι σωστά μελετημένα ώστε ο ακροατής να βυθιστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται στη δίνη των Ufomammut. Αυτή η κυκλικότητα που έχουν στα riffs δίνει το παρόν και σε αυτό τον δίσκο, μιας και πλέον αποτελεί σφραγίδα για τον ήχο του συγκροτήματος. Τα φωνητικά είναι χαοτικά και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως στο “Plouton”, κάνουν την εμφάνιση τους αραιά και που. Ο Vita στα τύμπανα είναι πιο ουσιαστικός από ποτέ χρωματίζοντας όπου και όταν πρέπει, αλλά παραμένοντας πάντα πιστός στο μίνιμαλ τρόπο παιξίματός που τον κάνει αναγνωρίσιμο.
Τα κομμάτια χαρακτηρίζονται από τις μεγάλες τους διάρκειες, με εξαίρεση το “Plouton” που η διάρκεια του είναι στα τρία λεπτά. Το “Chaosecret” είναι ένα κτήνος, στο οποίο η ατμόσφαιρα του σε καθηλώνει, το δεκάλεπτο αυτό έπος είναι μια χαρακτηριστική σύνθεση του συγκροτήματος, με όλα όσα στοιχεία τους χαρακτηρίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους. Αυτό το πρωτέλειο riff, εκεί στο στο 1:19 περίπου, και με το οποίο αρχίζει η κορύφωση στο “Temple” πρέπει να είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από αυτή τη μπάντα εδώ και πολύ καιρό. Σειρά με το δεύτερο μικρότερο σε διάρκεια κομμάτι που υπάρχει στο “Ecate” και που ακούει στο όνομα “Revelation”, και είναι μια στιγμή ηρεμίας ή μάλλον ένα τετράλεπτο intro… Βασικά είναι μια τελετουργία τεσσάρων λεπτών, η νηνεμία πριν την καταιγίδα που ονομάζεται “Daemons”, το οποίο κλείνει αυτόν τον δίσκο.
Το “Ecate” είναι σίγουρα ένας δίσκος που αξίζει να φέρει το όνομά των Ufomammut. Είναι ο δίσκος που τα πάντα λειτουργούν τέλεια. Είναι ο δίσκος που οπαδοί του συγκροτήματος θα βρουν ακόμα ένα λόγο να ακούν την αγαπημένη μπάντα!