Και από εκεί που δεν το περίμενες, να σου οι Σουηδοί που ξανάρχονται για live, σε μεγάλο φεστιβάλ, στο οποίο, παρόλ’ αυτά, δεν ήξερες κανένα άλλο όνομα, και αν δε γινόταν κουβέντα δεν θα το έπαιρνες και χαμπάρι! Truckfighters λοιπόν στο φετινό Plisskën Festival και τα γκάζια στο τέρμα.
Ανταπόκριση: Ειρήνη Παππά / Φωτογραφίες: Χάρης Παππάς
Όταν έφτασα στο main stage μόλις είχαν παιχτεί οι πρώτες νότες του Desert Cruiser, καθώς προβλήματα συνεννόησης στην είσοδο του χώρου μας καθυστέρησαν αρκετά. Ο -λιγοστός- κόσμος από κάτω να τρελαίνεται, και οι Truckfighters από πάνω να τρελαίνονται ακόμα περισσότερο. Δε θα σας κρύψω οτι για λίγο σκάλωσα και σκέφτηκα μήπως είχαν αλλάξει οι ώρες εμφάνισης των μπαντών, και έβλεπα τελικά το τελευταίο κομμάτι και όχι το πρώτο, εκεί που η μπάντα συνήθως τα δίνει όλα για όλα και λοιπά. Τελικά αποδείχθηκε πως αυτή η μπάντα τα δίνει όλα για όλα σε κάθε στιγμή του σετ τους, το πρόγραμμα είχε τηρηθεί ακριβώς, και το show μόλις άρχιζε.
Η όρεξη των Σουηδών δε μετριόταν με τίποτα, και ο κιθαρίστας πραγματικά δεν έμεινε στο ίδιο τετραγωνικό μέτρο για πάνω από 2 δευτερόλεπτα σε καμία φάση του live. Τόσο αυτός, όσο και ο μπασίστας και τραγουδιστής φρόντιζαν να “παίζουν” με το κοινό κάθε τόσο, να μας μαθαίνουν σουηδικά και να μας ξεσηκώνουν σε κάθε φάση. Παλιά κομμάτια παίχτηκαν, καινούριο κομμάτι ακούσαμε, αλλά το “Manhattan Project” εμένα μου έλειψε. Μπορεί ο Ozo να μην έπιασε τις μισές νότες στα φωνητικά από τα τραγούδια, αυτό όμως δεν πτόησε κανέναν, ούτε πάνω στη σκηνή, ούτε από κάτω.
Ο κόσμος δεν ήταν πολύς -πραγματικά από όσους φίλους και γνωστούς ρώτησα, κανένας δεν είχε πάρει πρέφα για την εμφάνιση των Truckfighters στο φεστιβάλ-, αλλά αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευχάριστο, αφού ο καθένας είχε το χώρο του να κοπανηθεί όσο θέλει και να πιάσει με ευκολία τις πένες που έρχονταν από τη σκηνή. Βέβαια η απουσία συμπαγούς κοινού δεν ήταν και τόσο ευχάριστη όταν ο Ozo επιχείρισε αεράτος ένα stage diving στο τέλος, αλλά ευτυχώς όσο γρήγορα έπεσε τόσο γρήγορα σηκώθηκε και όλα καλά.
Ο ήχος ήταν πολύ καλός, αν και η μπότα στα drums είχε τόση στάκα που στην αρχή ίσως ενοχλούσε, μετά όμως όλα ήταν καλά, αφού είτε διορθώθηκε όντως, είτε το είχα συνηθίσει. Με τούτα και με εκείνα, μία ολόκληρη ώρα παρακαλώ είχε περάσει, και οι Σουηδοί από το Örebro, καταϊδρωμένοι μας ευχαρίστησαν και καληνυχτιστήκαμε. Κοίτα να δεις που είδα και liveάρα Truckfighters από το πουθενά! Από εδώ και πέρα θα τσεκάρω καλύτερα τα φεστιβάλς που διοργανώνονται στη χώρα που μένω.
Setlist: Desert Cruiser, Atomic, Last Curfew, Prophet, Monte Gargano, Traffic, Chamelion, In Search Of (The)