Με το κρύο να έχει επιστρέψει σιγά σιγά, μετά από μερικές ηλιόλουστες μέρες, το πρώτο μεγάλο live της χρονιάς με “ηλεκτρονικό” άρωμα ήρθε για να μας ζεστάνει για τα καλά. Η στιγμή να δούμε από κοντά την μπάντα του αγαπημένου Δανού παραγωγού Trentemøller, και κατά πόσο μπορεί να βγει το τρομερό feeling της τελευταίας του δουλειάς ονόματι “Fixion”, on stage.
Ανταπόκριση: Τάσος Καρράς / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Αρκετό το κρύο λοιπόν, αρκετά “κρύα” και με αργούς ρυθμούς η προσέλευση του κόσμου στο Ιερά Οδός. Ένας χώρος άρτια σχεδιασμένος για μεγάλα event, κάνοντας την ατμόσφαιρα ιδανική να υποδεχτεί τον Δανό πρίγκηπα της ηλεκτρονικής μουσικής(και όχι μόνο). Ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς η περίπου μια ώρα που μας κράτησε συντροφιά ο Thomas με το project του Τ.Ο.Μ. And His Computer, με ένα πολύ δυνατό και εκρηκτικό set από δουλειές του, με μια κινηματογραφική αύρα, και σε κάποιες στιγμές να νιώθεις ότι οι ήχοι έρχονται από άλλη εποχή, ταξιδεύοντας σε ένα πλοίο γεμάτο Βίκινγκς.
Μετά τις απαραίτητες αλλαγές στο stage και με μια μικρή καθυστέρηση 10 λεπτά πριν τις 23:00, βγήκε στην σκηνή o Anders, με την ομάδα του να τον συνοδεύει, κάτω από τους ήχους του “November” για να ακολουθήσει το “One Eye Open”, και ενώ ο χώρος έχει γεμίσει για τα καλά πάνω και κάτω, και τον κόσμο να ζεσταίνεται σιγά σιγά με την γλυκιά και σκοτεινή φωνή της Marie Fisker. Σειρά του Anders να πάρει το μικρόφωνο στην συνέχεια με το ταξιδιάρικο “Never Fade”. Κάπου εκεί αρχίζει να ξεφεύγει ευχάριστα η φάση, με τις εκτελέσεις των κομματιών που ακολούθησαν να φαντάζουν 2 ταχύτητες πάνω και τον ίδιο να επιδίδεται σε ένα όμορφο παιχνίδι με τον κόσμο κάνοντας το live μια όμορφη διαδραστική εμπειρία, ήχων χρωμάτων, ενός stage με μια μοναδική κατασκευή και πολύ χορού από τον ίδιο και τον κόσμο. Στα όμορφα highlight το “Redifine”, με τον ίδιο να παίζει με ένα ντέφι και να χορεύει σαν τρελός και τον κιθαρίστα να κάνει μια πολύ όμορφη “φασαρία” στο κλείσιμο. Είχε έρθει η ώρα να απολαύσουμε ποιοτικό post punk με αρώματα new wave, “Complicated” και “River In Me”, με την Marie να πετυχαίνει άψογα την αντικατάσταση της λατρεμένης J.Beth στα φωνητικά.
Ακολουθεί μικρό διάλειμμα στο party που έχει στηθεί με την συγκινητική εκτέλεση του “Miss You” και τον άψογο φωτισμό να στρέφεται με την μορφή ηλιαχτίδων προς τον κόσμο σαν να βγαίνει από μακρινά αστέρια. Αμέσως μετά είναι που πήρε φωτιά κυριολεκτικά το stage από το “Still On Fire”, μέχρι και το κλείσιμο με το “Moan” και το τρελό “ανακάτεμα” με το “What Else Is There” (Röyksopp), να μας δείχνει γιατί είναι στην κορυφή της ηλεκτρονικής μουσικής, και πόσο όμορφα μπορείς να ακούσεις techno και electronica με την συνοδεία μιας παραδοσιακής μπάντας, και ειδικότερα μπάσο – τύμπανα. Επιστροφή για το encore και ενώ είμαστε όλοι εξτασιασμένοι, μην μπορώντας να ξεχωρίσεις αν ήταν 2 ή 3 τα τραγούδια που μας χάρισε για επιδόρπιο, και ένα “Take Me Into Your Skin” από άλλη διάσταση. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι έπαιξε διάφορα “θεματάκια” για δευτερόλεπτα από “συναδέλφους του”, έχοντας την εντύπωση ότι κάπου πήρε και τους Daft Punk το αυτί μου.
Μια εξαιρετική βραδιά λοιπόν, ένα όμορφο party, με την μπάντα του Trentemøller να αποδεικνύει πως μπορούν να ταιριάξουν διαφορετικά είδη με τόσο όμορφο τρόπο on stage, και πόσο συγγενικά ίσως είναι το post-punk με την electronica και την techno.