Η ιστορία της Eλληνικής σκηνής σε 2 μέρες: αξία ανεκτίμητη. Μέσα σ’ένα μαγευτικό διήμερο οι Last Drive γιόρτασαν τα 30 χρόνια τους με μια σειρά απο εκλεκτούς guests απ’όλη την ιστορία της σκηνής καθώς και τους ανθρώπους που μοιράστηκαν ατέλειωτες καλές και κακές στιγμές στις περιοδείες εκτός συνόρων. Για 2 βράδια η μπάντα, οι guests και το κοινό έγιναν μιά μεγάλη παρέα μέσα σ’ένα κλίμα αγάπης και αλληλεγγύης, κόντρα στη μιζέρια. Μιά μαγευτική ατμόσφαιρα που όσοι βίωσαν είναι αδύνατον να περιγράψουν και ακόμα περισσότερο να ξεχάσουν.
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγιάννη & Χάρης Παππάς
DAY 1
Ηταν περίπου 22:00 όταν οι Last Drive βγήκαν μπροστά σ’ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin και ξεκίνησαν το set τους με τη διασκευή τους στη “Misirlou” και τα πιο καινούργια “Blood From A Stone”, “Glass Of Broken Dreams” και “Butterfly 69”. Τον κύκλο των guests άνοιξε ο Κώστας των Eels και Distortion Tamers για το “Every Night” και τη διασκευή στο “Outlaw” του Alan Vega, ενώ αργότερα η σκυτάλη πέρασε στην Αντα Λαμπάρα των Villa 21 και την Εύα των Nonmandol για “Valley Of Death” και “Hell To Pay”. Η αδρεναλίνη άρχισε ν’ανεβαίνει κι άλλο στα ύψη με διασκευές σε “No Fun” (Stooges) και “I’m Not Like Anybody Else” (Kinks) όπου συμμετείχαν οι Σωτήρης Θεοχάρης (ANFO, Αδιέξοδο, Σπυριδούλα) και Γιώργος Χλωρός (Snails,ANFO) αλλά και στο “Night Of The Phantom” με τον Δημήτρη των Sound Explosion και τη Mary Jane απο τους Mean Geanies.O Μπάμπης Δαλίδης των Villa 21 κάθεται πίσω απο το δεύτερο drum kit και μια εισαγωγή απο το “Interstellar Overdrive” των Pink Floyd οδηγεί στο “Chain Train”. Το πρώτο μέρος έκλεισαν τα “Holy War” και “Killhead Therapy” όπου συμμετείχαν οι Argy και Αντρέας απο Nightstalker (στο δεύτερο μάλιστα ο Argy έπαιξε και τύμπανα) μαζί με Dodo στα κρουστά.
Μετά το “διάλειμμα” με το set των Dead Moon και το τζαμάρισμα τους με Drive (*δείτε πιο κάτω για περισσότερα) σειρά έχουν οι διασκευές στα “Blue Moon” και το “Knockin’ On Heaven’s Door” του Dylan σε μια ανατριχιαστική εκτέλεση όπου ο Δαλλίδης επιστρέφει πίσω απο το δεύτερο drum kit και ο Λάμπρος Παπαλέξης (Φάντης Μπαστούνι και οι Άσσοι, Σαύρα των βασιλικών δρόμων, Οι Χτισμένες των θεμελίων) αναλαμβάνει ακουστική κιθάρα και φωνητικά. Ο Δαλλίδης παραμένει πίσω απο τα τύμπανα και στη σκηνή ανεβαίνει ο Γιάννης Αγγελάκας που παρά τη σύντομη εμφάνιση του ξεσήκωσε όλο το Gagarin με τα “Ακούω την Αγάπη” και “Ταξιδιάρα Ψυχή” (πραγματικά τρομάζω στην ιδέα για το τι θα γινόταν αν έκαναν reunion οι Τρύπες). Το κλείσιμο ήρθε με “Gimme Shelter” όπου συμμετείχαν ο Δαλλίδης μαζί με τον Harry των Ducky Boyz, και την Jenny στα γυναικεία φωνητικά. Το αναμενόμενο πρώτο encore είχε “Baby it’s Real” και “Bad Roads” καπάκια με “Gone, Gone, Gone”, ενώ το δεύτερο που ακολούθησε (ελπίζω να μην ξεγελάστηκαν πολλοί απο τα φώτα που άναψαν) έκλεισε θριαμβευτικά την πρώτη μέρα με “I Love Cindy”, “Overloaded” και τη διασκευή στο “It’s All Over Now Baby Blue”. Μετά απο 4 περίπου ώρες πήραμε το δρόμο της επιστροφής αναμένοντας άλλη μιά ενδιαφέρουσα βραδιά.
Setlist
Part 1: Misirlou, Blood From A Stone, Glass Of Broken Dreams, Butterfly 69, Have Mercy, Every night, Outlaw (Alan Vega cover), Valley Of Death, Hell To Pay, No Fun (Stooges cover), I’m Not Like Anybody Else (Kinks Cover), Night Of The Phantom, Chain Train (Interstellar Overdrive intro), Holy War, Killhead Therapy
Part 2: Its OK (Dead Moon cover), 54/40 or Fight (Dead Moon cover), Blue Moon, Knockin on Heaven’s Door (Bob Dylan cover), Ακούω την Αγάπη, Ταξιδιάρα Ψυχή, Gimme Shelter
Encore 1: Baby it’s Real, Bad Roads, Gone Gone Gone
Encore 2: I Love Cindy, Overloaded, It’s All Over Now Baby Blue (Bob Dylan Cover)
DAY 2
Και τη δεύτερη μέρα το Gagarin ήταν γεμάτο και περίμενε άλλη μιά συναρπαστική βραδιά. Η μπάντα πιστή στο ραντεβού της βγήκε στις 22:00 και σε αντίθεση με τη προηγούμενη μέρα αυτή τη φορά το “Overloaded” σήμανε το ξεκίνημα μαζί με “Glass Of Broken Dreams” και “Devil May Care”. Η πρώτη guest εμφάνιση έγινε στο “Butterfly 69” με τους Πάνο Μ. και Πάνο Τ. (πρώην Earthbound) σε τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα, ενώ στο “Outlaw” που ακολούθησε εμφανίστηκαν 2 μέλη των 700 Machines. Και τη δεύτερη μέρα ακούστηκε το “Chain Train” με την εισαγωγή Pink Floyd μόνο που αυτή τη φορά οι ενισχύσεις στις κιθάρες ήρθαν απο τον Harry των Ducky boyz. Ακολούθησαν τα “Flesh Diver” και “Have Mercy” με guests Τάσο και Φλώρα από Make Believe (το πρώτο σε απίστευτη εκτέλεση) και τον Νίκο Τσουλούφη (Aδιέξοδο, Deus Ex Machina, ANFO) για “Blood From A Stone” και “Jailbird” στο φινάλε του πρώτου μέρους.
Το δεύτερο μέρος που ακολούθησε έφερε και τα μεγάλα highlight της ημέρας με τους Rockin’ Bones ν’ανεβαίνουν στη σκηνή και να διασκευάζουν μαζί με τον Καρανικόλα το “We Are The Road Crew” των Motorhead (το πιo ταιριαστό κομμάτι για τη σχέση των Bones με τους Last Drive) και αργότερα με την υπόλοιπη μπάντα το “I Love Cindy” (χαλαρά η καλύτερη εκτέλεση του διημέρου) και το “Russian Roulette” των Lords Of The New Church. Σειρά έχουν τ’αδέρφια (όπως τους αποκάλεσε ο Alex) των Drive, οι Deus Ex Machina σε μια καταιγιστική εκτέλεση του “Εxecute” με τον Alex και τον Σταύρο να μοιράζονται τα φωνητικά και να βουτάνε στο τρελαμένο κοινό (από τα μεγαλύτερα highlight της ημέρας) και το “Valley Of Death στα καπάκια”. Για το κλείσιμο (λέμε τώρα) έρχονται οι διασκευές στο “Human Fly” των Cramps (επίσης με τους Deux Ex Machina) και του “Blue Moon”.
Για το πρώτο encore έκαναν την εμφάνιση τους οι αδερφοί Σπυρόπουλοι των Σπυριδούλα και ο Δημήτρης Πουλικάκος για να τιμήσουν τον Lou Reed (ένα παιδί του ουρανού όπως τον αποκάλεσε ο Alex) με 2 διασκευές απο την εποχή των Velvet Underground (“Sweet Nothing”, “I’m Not A Young Man Anymore”), ενώ ακολούθησαν το “Knockin’ On Heaven’s Door” και το “Gimme Shelter” με τη φωνή της Εύης Χασαπίδου. Για το δεύτερο encore έρχονται τα “Baby it’s Real”, “Bad Roads” και “Gone Gone Gone” μαζί με το “Killhead Therapy” που ολοκληρώνει την εμφάνιση της μπάντας μετά απο 4 περίπου ώρες. Οσο για το φινάλε, αυτό δεν μπορούσε να είναι καλύτερο, με τη μπάντα ν’ανεβαίνει στη σκηνή με τους guests και ν’αγκαλιάζονται και να τζαμάρουν, με τον Πουλικάκο στα τύμπανα (αυθεντική Rock n’ roll ψυχή ο θείος Νώντας) και τους υπόλοιπους σε διάφορα όργανα. Μια πραγματικά μαγική στιγμή όπου η αγάπη και η αλληλεγγύη κυριάρχησαν και έμειναν περισσότερο απ’οποιαδήποτε άλλο συναίσθημα σε εκείνες τις 2 συναυλίες.
*Και επειδή μιά μπάντα που σέβεται τον εαυτό της δεν ξεχνάει τους δασκάλους της στο δρόμο, οι special guests στο διήμερο ήταν οι Fred και Toddy Cole που καλύπταν τα διαλείμματα των Last Drive με κομμάτια απο Rats και Dead Moon παιγμένα σε λιγότερο γκαζωμένες εκτελέσεις αλλά και ένα τζαμάρισμα με τους Drive στα ”It’s OK” και “54/40 or Fight”
Κάπως έτσι λοιπόν κύλησε το διήμερο και επειδή οι λέξεις φαίνονται πολύ λίγες για να περιγράψουν τη μαγεία θα κλείσω με μια κουβέντα του Alex απο την πρώτη ημέρα “30 χρόνια πορείας, μια στιγμή μαζί σας”.
Setlist:
Part 1: Overloaded, Glass Of Broken Dreams, Devil May Care, Butterfly 69, Black Limo, Outlaw, Interstellar Overdrive/Chain Train, Flesh Diver, Have Mercy, Blood From A Stone, Jailbird
Part 2: It’s OK (Dead Moon cover), 54/40 or Fight (Dead Moon cover), We Are The Road Crew (Motorhead Cover), I Love Cindy, Russian Roulette (Lords Of The New Church cover), Execute, Valley Of Death, Human Fly (Cramps cover), Blue Moon
Encore 1: Sweet Nothing (Velvet Underground cover), I’m Not A Young Man Anymore (Velvet Underground cover), Knockin’ On Heaven’s Door (Bob Dylan Cover), Gimme Shelter (Rolling Stones Cover)
Encore 2: Baby It’s Real, Bad roads, Gone Gone Gone
Encore 3: Killhead Therapy