Πιστοί στο καθιερωμένο ανοιξιάτικο ραντεβού τους. οι Last Drive ανεβαίνουν και πάλι στη σκηνή για μία ακόμη αξέχαστη rock n’ roll βραδιά. Tην περασμένη Παρασκευή η μπάντα παρουσίασε τα καινούρια της τραγούδια, χωρίς να λείπουν τα παλιά και αγαπημένα…
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Σοφία Κοσμίδου (περισσότερες εδώ)
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι οτι σε αντίθεση με άλλες συναυλίες των Τhe Last Drive που γινόταν το αδιαχώρητο, αυτή τη φορά ο κόσμος ήταν μεν πολύς, αλλά μπορούσες ν’αράξεις χαλαρά, χωρίς στρίμωγμα. Και κάπου στις 22:30, εμφανίστηκαν οι Dead Dranks, μία μπάντα σε garage/rock n’ roll ύφος με την απαιτούμενη βρωμιά στον ήχο και τη σωστή παρουσία. Οι fans των Stooges (στο φινάλε χώσανε και διασκευή “TV Eye”), MC5 αλλά και των Social Distortion καλά θα κάνουν να τους λάβουν στα υπόψιν.
Και μετά την ακύρωση της εμφάνισης των Noise Figures, είχε έρθει η ώρα των The Last Drive. Το ξεκίνημα έγινε αναφορές στις 4 δεκαετίες που διανύει η μπάντα. Από το “Sidewalk Stroll” του “Underworld Shakedown” που ξεκίνησε τη συναυλία στο “Sister Dawn” του “Subliminal” και απο το “Glass Of Broken Dreams” του “Heavy Liquid” στο πιο καινούριο “Always The Sun”. Μετά το “Butterfly 69”, η μπάντα παρουσίασε ένα ακόμη νέο τραγούδι, το ήδη γνωστό απο το ντοκυμαντέρ Φασισμός Α.Ε., “White Knuckle Jam”, ενώ για τη συνέχεια επέστρεψε στα γνωστά της με το “Black Limo” και το “Have Mercy” (αμφότερα απο το “Time” EP που επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο τη μέρα της συναυλίας) που αφιέρωσαν στα κορίτσια που είχαν παρευρεθεί.
Σοφή επιλογή ήταν και η διασκευή στο “Nile Song” των Pink Floyd. Το “Killhead Therapy” αφιερώνεται στην Διεθνή βιβλιοθήκη (που η υπεύθυνη της Σύλβια Παπαδοπούλου έφυγε απο τη ζωή πρίν απο έναν μήνα). Ακολούθησαν τα “Magdalene”, “Time Has Come Today” καθώς και το “Desert Rose” που έκλεισε το πρώτο μέρος. Το πρώτο encore ήταν μία βουτιά στη δίνη του παρελθόντος με “Baby It’s Real”, “Bad Roads” κολλητά με “Gone Gone Gone” και το “I Love Cindy”, ενώ για το δεύτερο επέλεξαν το “Every Night” και τη διασκευή στο “Louie Louie” των Kingsmen (αφιερωμένο στον Jack Ely πού έφυγε πρόσφατα απο τη ζωή). Το ρολόι έδειχνε 02:00 και οι Drive βγαίνουν για ένα τρίτο encore να σαρώσουν οτι απέμεινε με το “Valley Of Death” και ν’αποχωρήσουν κουρασμένοι αλλά ικανοποιημένοι (το ίδιο σίγουρα ίσχυε και για το κοινό).
Ο συνολικός απολογισμός της βραδιάς έδειξε ένα διώρο (και κάτι) με τα παλιά και αγαπημένα τραγούδια καθώς και καινούρια που αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον. Ένας νέος κύκλος έχει ανοίξει για τη μπάντα και η συνέχεια αναμένεται εξίσου ενδιαφέρουσα.