Είναι πραγματικά λυπηρό σε μία χώρα που κάνει sold out τους Calexico να αγνοεεί παντελώς μπάντες σαν τους The Handsome Family με αποτέλεσμα οι παρευρισκόμενοι να μην ξεπερνάνε τα 150-200 άτομα (και πολλά είπα). Όπως και να ‘χει η μπάντα απο το Illnois έδωσε μια πολύ καλή εμφάνιση που σίγουρα θα έχουν να θυμούνται όσοι είχαν την τύχη να τη δουν.
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Το ξεκίνημα έγινε με τη Laura Gibson σε μία χαμηλών τόνων εμφάνιση. Έχοντας μόνο μια ακουστική κιθάρα και το ιδιαίτερο αφηγηματικό ύφος των στίχων της που ντύνει με folk βγαλμένη απο την πρώτη εποχή του Bob Dylan, της Joan Baez αλλά και της Sandy Denny. Κατά τη διάρκεια της 40λεπτης εμφάνισης της ήταν ζεστή και με πολύ καλή επικοινωνία με το κοινό, ενώ ζήτησε συμβουλές για την βόλτα της στην Αθήνα.
Ενα συγκρότημα που παίζει σωστή Americana και σέβεται τον εαυτό του ξέρει ν’ αφηγείται ιστορίες και μέσα και έξω απο τα τραγούδια του. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που οι Handsome Family διαθέτουν και με το παραπάνω. Η μπάντα εμφανίστηκε στη σκηνή του Piraeus Academy λίγο μετά τις 22:00 και για όση ώρα βρισκόντουσαν στη σκηνή έδωσαν έναν γνήσιο Americana αέρα στο Αθηναικό κοινό. Οσο ενδιαφέρουσες ήταν οι εκτελέσεις των κομματιών τους, άλλο τόσο ήταν και οι ιστοριές ανάμεσα σ’ αυτά. Ιδιαίτερα, η frontwoman της μπάντας, Rennie Sparks, αντιμετώπισε ακόμη και τη γρίπη της με χιούμορ, ενώ το ίδιο έκανε και με την πόλη της το Albuquerque του Νέου Μεξικό που όπως είπε έκανε γνωστή η σειρά The Breaking Bad.
Ξεκινώντας με το “My Sister’s Tiny Hands” οι The Handsome Family παρουσίασαν ένα setlist διάρκειας 75 λεπτών βγαλμένο απ’ όλη τη μέχρι τώρα δισκογραφία τους και φυσικά δεν έλειψε και το “Far From Any Road” που μέσω της πρώτης σεζόν του True Detective του σύστησε στο ευρύ κοινό. Αλλες πολύ καλές στιγμές της βραδιάς ήταν και τα “The Bottomless Hole”,”Octopus” αλλά και το encore όπου τίμησαν το πέμπτο album τους με τα “In The Air” και “When The Hellicopter Comes” (μόνο εγώ άραγε νομίζω οτι άκουσα ένα πέρασμα απο το “Oh Mercy” των Kaleidoscope;) και το “No One Fell Asleep Alone” που έκλεισε μια χαμηλών τόνων βραδιά απο εκείνες που δυστυχώς δεν έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε συχνά.