Δεν είναι λίγοι οι εκπρόσωποι του είδους που έχουν παίξει σε Aθηναϊκά stages τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα συμβαδίζει με τις νέες τάσεις και το κοινό φαίνεται να μεγαλώνει μέρα τη μέρα. Η συναυλία των Growlers στις 15 Νοεμβρίου με κάνει ν’ αναρωτιέμαι… ποια η σύνδεση μεταξύ του ελληνικού κλίματος και της τροπικής διάθεσης που εκπροσωπούν; Μια μπάντα, που αυτοπροσδιορίζεται ως “beach goth”, έχοντας ξεκινήσει από τα παράλια της California, εμφανίστηκε ενώπιον του Eλληνικού κοινού στο σκοτεινό υπόγειο του ιστορικού An Club.
Aνταπόκριση: Δήμητρα Μαρίνη / Φωτογραφίες: Ελένη Πατσουράκου
Το set άνοιξαν οι Έλληνες Social End Products, σύγχρονοι ‘χίπηδες’ νεοψυχeδέλια, σκονισμένα acid riffs, στακάτα drums, indie folk και western mix στάθηκαν επάξια δίπλα στους “little little Growlers”, όπως αυτοαποκαλέστηκαν οι headliners εντυπωσιασμένοι από το ζεστό καλωσόρισμα του Eλληνικού κοινού.
Οι Tomorrow’s Tulips ξεπέρασαν τη μοίρα του support να εμφανίζεται μπροστά σε κοινό που αδημονεί να βγουν οι headliners. Speedατες κιθάρες, περισσότερη παραμόρφωση από αυτή που περιμέναμε και μουσική που μας οδηγεί να επανεκτιμήσουμε την επίδραση των Velvet Underground και Lou Reed. Τραγουδιστής και μπασίστας, scarecrow outfit σε δύο κόπιες, άχυρο για μαλλιά και downsized pants. Κάποια στιγμή ο τραγουδιστής των Growlers παραμέρισε το κοινό για να βρεθεί στη frontline, ο frontman έσπευσε στο μέρος του να του δώσει ένα slutty air kiss.
Κάπου μετά τις 11 οι Growlers βγήκαν στη σκηνή στο κατάμεστο An με σιωπηρή συμφωνία με το κοινό να δώσουν ένα party, και την τήρησαν. Όταν δημιουργήθηκαν το 2006 και μέχρι το “Hot Tropics”, το τρίτο κατά σειρά album , ήταν απλά μια μπάντα από το Orange County. Στη συνέχεια, ο Dan Auerbach, σαν κυνηγός ταλέντων, τους ανακάλυψε και επιμελήθηκε τα δύο τελευταία albums. Έχοντας υπόψιν, ότι η lo-fi αισθητική χαρακτηρίζει τον ήχο τους , προκύπτει η απορία αν η ψηφιακή, επιμελής επεξεργασία αλλοιώνει το feeling της μουσικής τους στο live performance κι η απάντηση είναι όχι γιατί το ίδιο party, που φανταζόμαστε ότι έδιναν μπροστά σε μερικούς φίλους στο ξεκίνημα τους, έλαβε χώρα και το βράδυ της Παρασκευής. Πιο απλοί και ώριμοι, ωστόσο, σε σχέση με τις εκκεντρικές εμφανίσεις που μας έχουν συνηθίσει, κάπως αποστασιοποιημένοι αισθητικά από τη συχνή αναφορά στη γενέτειρα τους (βλ. surfboards, skating boards, hot γκόμενες που φοράν τη σημαία των ΗΠΑ, στοιχεία από τα “homemad-y” video clips και floral, καλιφορνέζικα outfits στα lives) οι Growlers μπήκαν με το “Nosebleed Sun” και το “What It Is” και αποθεώθηκαν!
Κανείς δεν έδωσε σημασία στον μέτριο ήχο αφού η μπάντα δε χρειάστηκε να εκβιάσει τη λατρεία του κοινού ελκυστικά, ξεκούραστα riffs, ιδανικά για ξέφρενο χορό. “Beach Goth” ή Rock N’ Roll δεν έχει σημασία, το κοινό ζητωκραύγαζε. Στη συνέχεια του setlist το “Hiding Under Covers”, προτροπή στα ντροπαλά παιδιά, λάτρεις της σκηνής, να απελευθερωθούν και να ζήσουν τον έρωτα και το αγαπημένο του κοινού “Gay Thoughts”. Νωχελικό “Acid Rain” και “Beach Rats”, από το το νεοκυκλοφόρητο “Hung At Heart”, ακολούθησαν, σε ταχύτερο tempo από τις studio εκτελέσεις. Ίσως το μόνο που προλόγισαν, το εξαιρετικό “Hashima”, και το “Wet Dreams” , λιγότερο συναυλιακό, από την προηγούμενη περίοδο, δεν είχαν την ίδια ανταπόκριση στο κοινό, που πιθανώς τους έμαθε αναζητώντας κάποιο side project των Black Keys.
Αν και φέτος συμμετέχουν στο Austin Psych Fest, που ίδρυσαν οι Black Angels, δεν ξέρω αν ανήκουν σε αυτή την collectiva, σίγουρα όμως παραμένουν ανάμεσα στους πιο γνήσιους εκπροσώπους της.
Ανέμελη, νοσταλγική διάθεση, ιδανικός αντιπερισπασμός στους στοχαστικούς στίχους και ομαδικό sing along μέχρι το τέλος με το χορταστικό encore, που περιελάμβανε το νέο hitάκι “Someday”.