Οι The Grand Astoria παίζει να είναι από τις πρώτες μπάντες που ασχολήθηκαν με αυτή τη μουσική στη Ρωσία. Από τη Αγία Πετρούπολη λοιπόν, εξαπολύουν την τέταρτη τους δισκογραφική απόπειρα με την ονομασία ‘’ Punkadelia Supreme’’. Τι να περιμένει ο φίλος της psychedelic/heavy rock σκηνής σε αυτό το δίσκο; Να περιμένει συνθέσεις με ωραίες ενορχηστρώσεις, με εκτεταμένη χρήση της φυσαρμόνικας που προσδίδει ένα southern αίσθημα στα κομμάτια. Ένα progressive σύνδρομο στα όρια πάντα του χώρου που κινούνται.
Δεκατρία κομμάτια το ένα καλύτερο από το άλλο οι οποίες δεν πέφτουν κάτω από τα πέντε λεπτά με εξαίρεση τα “I Know”, “Feels Like Home”, καθώς και τα δύο κομμάτια που ανοίγουν και κλείνουν το δίσκο! Ο φίλος της λεγόμενης stoner rock σκηνής θα το καταευχαριστηθεί το δισκάκι!Δεν είναι ο δίσκος της χρονιάς ή κατι τέτοιο, είναι όμως ένα τίμιο δισκάκι που θα σε κάνει να περάσεις καλά και ξεπερνάει το μέσο όρο της σκηνής!
Το “Street Credit” με τα tribal τύμπανα στη μέση του κομματιού και τις δισολίες του ίσως να είναι και ένα από τα καλύτερα τραγούδια της σεζόν, το “Space Orchid vs Massive Drumkit” ξεκινάει με έναν όμορφο ήχο από ένα sitar και είναι από τις χαλαρωτικές στιγμές του δίσκου μέχρι το 3:23 περίπου που αναλαμβάνει το πάνω χέρι ο ηλεκτρισμός και χάνεσαι στο διάστημα! Νομίζω ότι αυτά τα δύο κομμάτια είναι ενδεικτικά του δίσκου. Βέβαια το καλύτερο τους κομμάτι μας το φύλαγαν για το τέλος και μιλώ για την οδύσσεια που ονομάζεται “Score” το οποίο έχει συνολική διάρκεια 13:40 και είναι κάτι που γίνεται σε όλους τους τους δίσκους, δηλαδή να περιέχεται τουλάχιστον ένα μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι το οποίο δεν θα κουράζει τον ακροατή.
Μειονέκτημα του δίσκου η φωνή του τραγουδιστή και ίσως η μεγάλη διάρκεια που ξεπερνάει τα 70 λεπτά και που μπορεί να κουράσει τον ακροατή. Στα πλεονεκτήματα να προσθέσω το για άλλη μια φορά εξαιρετικό artwork, το οποίο είναι κάτι που μας έχει συνηθίσει το συγκρότημα.
Εν ολίγοις έχουμε να κάνουμε με άλλον έναν καλό δίσκο που “τιμά τα παντελόνια” των δημιουργών του, δεν θα κάνει τη διαφορά, αλλά σίγουρα θα σε ικανοποιήσει με τη τιμιότητα του!
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Το για άλλη μια φορά εξαιρετικό artwork, η παραγωγή, οι πλούσιες ενορχηστρώσεις, τα “Score”, “Punkadelia Supreme”, “Slave of Two Masters”.
The Bad: Η μεγάλη διάρκεια του δίσκου και τα φωνητικά.
Βαθμολογία: 3,5 /5
[/stextbox]