Το Σάββατο που περίμενα με ανυπομονησία τόσο καιρό είχε επιτέλους φτάσει. Το να βλέπω ονόματα στο peak της καριέρας είναι ό,τι καλύτερο και ειδικά όταν πρόκειται για ένα από τα πιο hot ονόματα του είδους τους. O λόγος φυσικά για τους Αμερικάνους The Ghost Inside που, μαζί με τις “δικιές μας” support μπάντες, “γκρέμισαν” το 7 Sins. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Ανταπόκριση & Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
All Vows Collapse
Πρώτοι ανέβηκαν στη σκηνή οι All Vows Collapse, στην ώρα που μας είχαν υποσχεθεί οι διοργανωτές (20:30), πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Τα παιδιά, αν και με μόνο μερικούς μήνες παρουσίας, έχουν καταφέρει να ανοίξουν και για άλλα μεγάλα ονόματα όπως τους Hatebreed και τους Madball. Δηλώνω υπερήφανα πως τoυς έχω δει σε όλες τις live εμφανίσεις τους και κάθε φορά τους απολαμβάνω περισσότερο. Παρά τα τεχνικά προβλήματα του κιθαρίστα τους, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό κι αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού το… χαρούμενο hardcore τους άρεσε. Μετά από μισή ώρα, με guest stars -μιας και η μασκότ Καμηλοπάρδαλη αυτή τη φορά έλειπε- μερικά μπαλόνια και μια τούρτα, ολοκλήρωσαν την εμφανίση τους.
Setlist: Never Let Me Sink, Snakes, Waves Ahead, Sail Away, Free Fall
United Highlights
Tα δικά τους 20 λεπτά στη σκηνή είχαν και οι, σαφώς επηρεασμένοι από τους Enter Shikari, United Highlights. Tην προηγούμενη φορά που είχα την ευκαιρία να τους δω, στο ίδιο stage, τα τεχνικά πρόβληματα δεν τους επέτρεψαν να παίξουν πάνω από ένα κομμάτι κι έτσι δεν ήξερα ακριβώς τι να περιμένω από την εμφάνισή τους. Αυτή τη φορά ωστόσο μας αποζημίωσαν. Με δύο διαφορετικούς vocalists αλλά το ίδιο αεικίνητους και έναν πολύ καλό drummer, φαίνεται να το διασκεδάζουν, περισσότερο και από το μεγάλο τους fan base που βρισκόταν μπροστά στη σκηνή. Για να είμαι ειλικρινής, αν και η μουσική τους δεν είναι του γούστου μου, τους βγάζω το καπέλο, γιατί αυτό που κάνουν το κάνουν καλά.
Setlist: Uranus, Values, We Hope Not, Dr. John, Shadows, The Method Of Science The Aim Of Religion
Fall of Man
To ρολόι έδειχνε 21:45, όταν στη σκηνή ανέβηκαν οι pre-headliners Fall Of Man. Άλλη μια μπάντα με συναυλιακή εμπειρία στις πλάτες της, μιας κι έχουν ανοίξει για Parkway Drive, Pennywise, Municipal Waste κλπ. Ο ήχος τους είναι μοντέρνος -βάλε δηλαδή στο blender: hardcore, punk, metalcore, rock και είμαστε εντάξει- με ωραίες διφωνίες και στα live τους περνάς σίγουρα καλά. Ο τραγουδιστής τους έχει την ικανότητα να ξεσηκώνει με επιτυχία το κοινό και δίνει το μικρόφωνο για τα απαραίτητα sing-alongs, μιας και το κοινό που έχουν αποκτήσει τα τελευταία 5 χρόνια παρουσίας στο χώρο, γνωρίζει πολύ καλά τα κομμάτια τους. Μίση ώρα αργότερα μας αποχαιρετούν για να δώσουν στη θέση τους στους headliners της βραδιάς…
Setlist: Golden Shades Of Black, Silence, Ode To The Cynic, I Brought The Flowers,You Bring The Blood, Of Incantations And Elixirs
The Ghost Inside
…οι οποίοι από την πρώτη κιόλας νότα έκαναν τον κόσμο (περιπού 300 άτομα) να παραληρεί! Η πεντάδα από την California, με 3 album στο ενεργητικό της (το τελευταίο μάλιστα via Epitaph Records) μας ξεσήκωσε για τα καλά με το melodic hardocore της και μας χάρισε ένα live που σίγουρα θα μιλάμε για καιρό. “This is what i know about sacrifice” λοιπόν, και τα πρώτα stage divings ξεκίνησαν και δεν σταμάτησαν μέχρι να μας καληνυχτήσουν. Kατά τη γνώμη μου, κοινό και μπάντα, σίγουρα θα απολάμβαναν καλύτερα το live σε μια μεγαλύτερη και ψηλότερη σκηνή μιας και εκτός από τους TGI και όσους τολμηρούς ανέβαιναν για τις απαραίτητες “βουτιές”, αισθητή ήταν η παρουσία των security, με αποτέλεσμα η σκηνή να έχει συνέχεια πολυκοσμία. Ωστόσο, αυτό δεν τους πτόησε καθόλου. Τα έδωσαν όλα και με κάθε ευκαιρία ευχαριστούσαν κόσμο και διοργανωτές για το όμορφο feeling που τους προσφέρουν. Μια ώρα και αρκετά mosh pits μετά και κατά κοινή ομολογία μια πραγματικά πωρωτική εμφάνιση, αφήνουν κιθάρες και μικρόφωνα και το ρίχνουν στις φωτογραφίες και τα αυτόγραφα με όλο τον κόσμο που ευχαριστημένος τους πλησίαζε.
Setlist: This Is What I Know About Sacrifice, Outlive, Chrono, Provoke, Destined, Slipping Away, Faith Or Forgiveness, The Great Unknown, Greater Distance, Deceiver, Thirty Three, Unspoken, Between The Lines, Engine 45
Άλλη μια βραδιά έφτασε στο τέλος της, δυνατή και… σκληροπυρηνική, έτσι όπως τις προτιμώ.