Ημέρα αφιερωμένη στη ψυχεδέλεια ήταν το Σάββατο, από ένα συγκρότημα που ήρθε για πρώτη φορά στη πόλη μας και πιστέψτε το ή όχι αρκετός κόσμος τους περίμενε ανυπόμονα! Τα μαντάτα από τη προηγούμενη βραδιά στη Θεσσαλονίκη μιλούσαν για επικά σκηνικά και για τεράστιο setlist, άρα η όρεξη μας είχε ανοίξει και δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα! Ακόμα και το φεγγάρι έλαμπε αυτή τη βραδιά και προετοίμαζε το έδαφος για τη συναυλία.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Πρώτο συγκρότημα της βραδιάς ήταν οι Lunarmare από τη Κομοτηνή και οι οποίοι με ένα ντεμπούτο διαμάντι στο χώρο, μας ζέσταναν για τα καλά. Τι και εάν κατά την είσοδο μου στο χώρο ήμασταν καμιά εικοσαριά νοματαίοι, το συγκρότημα δεν πτοήθηκε ούτε για μια στιγμή, αποδίδοντας άριστα το υλικό τους! Τέλειος ήχος, τα visuals στο background έδεναν άψογα, μαγικό δέσιμο από το συγκρότημα και πραγματικά κρίμα που τόσο λίγος κόσμος είχε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσει!
Οι Circassian γνωστοί πλέον στα συναυλιακά δρώμενα της πόλης, έχει τύχει να τους παρακολουθήσω ουκ ολίγες φορές live και πάντα μένω ικανοποιημένος το λιγότερο! Στη συγκεκριμένη βραδιά μου φάνηκαν λιγάκι μαγκωμένοι, όχι ότι ήταν κακοί ή κάτι τέτοιο, απλά τους έλειπε η σπίθα ώστε να απογειωθούν, τουλάχιστον για τα δικά μου μέτρα και σταθμά!
Τι να γράψεις τώρα για τους Σκοτσέζους The Cosmic Dead; Πραγματικά δεν έχω λόγια! Κάτι ιστορίες που συνοδεύουν τους Σκοτσέζους στην περίπτωση των Κοσμικών Νεκρών δεν ισχύουν καθόλου! Οι τύποι είναι ο ορισμός της ηλεκτροδοτούμενης ψυχεδέλειας! Οι άνθρωποι είναι από άλλο πλανήτη, δεν εξηγείτε αλλιώς τέτοια απόδοση! Είναι από τις ελάχιστες μπάντες στο κόσμο που για encore σου πετάνε ένα κομμάτι ψυχεδελικής παράνοιας σχεδόν 30 λεπτών, ω ναι επικό κλείσιμο είδαμε και ακούσαμε!
Τι να πρωτοσχολιάσεις; Απόδοσή; Σκηνική παρουσία; Τι;
Ας ξεκινήσω με την απόδοση του συγκροτήματος η οποία με άφησε με το στόμα ανοιχτό και χωρίς υπερβολές είναι ένα από τα καλύτερα live acts που έχουν περάσει από τη χώρα μας! Συνέχεια με τη σκηνική απόδοση της μπάντας που με ένα ντράμερ όργιο πραγματικά με τη ξανθιά περούκα που φόραγε, μάλλον κάποιοι του σφύριξαν ότι έχουμε απόκριες εδώ κάτω. Άξιος αναφοράς ο κιθαρίστας της μπάντας που ενώ είχε κυριολεκτικά καρφωμένα τα πόδια του στη σκηνή χτυπιόταν σα τρελός και ανέμιζε τη πλούσια κόμη του! Ο μπασίστας επιβλητικός και στη μέση της σκηνής να δίνει το ρυθμό, στα synths oκύριος Lewis Cook να γεμίζει το χώρο με ψυχεδελικούς ήχους και τα visuals από πίσω να σου κολλάνε το μυαλό στο υπερπέραν!
Σχεδόν ένα δίωρο set απολαύσαμε εμείς οι τυχεροί που γεμίσαμε το Six D.O.G.S αυτό το όμορφο και πέρα κάθε κριτικής Σαββατόβραδο!
Υ.Γ. Γκρινιάζουμε πολλές φορές για τη μη έγκυρη έναρξη των συναυλιών και όταν ξεκινάει στην ώρα της τα support acts είναι αναγκασμένα να παίζουν μπροστά σε ελάχιστα άτομα! Ντροπή μας το λιγότερο μπορώ να πω!