Oι Σκωτσέζοι masters του psychedelic/space/kraut rock και ‘πιθανότατα’ (!) tribute μπάντα των Hawkwind έρχονται στα μέρη μας για πρώτη φορά για δύο εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Ο Χρήστος Κατσίμπας κάνει τις ερωτήσεις…!
Καλησπέρα παιδιά από την Ελλάδα! Σας ευχαριστούμε για αυτή τη συνέντευξη. Θα μπορούσες να μας πεις πού βρίσκουμε το αστρόπλοιο των Cosmic Dead αυτήν την περίοδο;
Είμαστε στη διαδικασία αναζήτησης μέσα σε κάθε χαραμάδα της πρωτόγονης εμπειρίας και της ενδότερης πραγματικότητας (;!)
Αναμένουμε, λοιπόν, δύο shows στην Ελλάδα. Ποια είναι τα συναισθήματά σας ενόψει αυτών των εμφανίσεων;
Περιμένουμε με ανυπομονησία να φέρουμε τον ήχο μας στην Ελλάδα και, γιατί όχι, να νιώσουμε και λίγο ήλιο στο χλωμό μας δέρμα…
Παρά το γεγονός ότι το συγκρότημα σχηματίστηκε πριν μόλις λίγα χρόνια, έχετε καταφέρει να δείξετε μία αξιοθαύμαστη συνέπεια στην κυκλοφορία δίσκων. Τι έχει να μας πει αυτή η συνέπεια για εσάς;
Ελπίζω ότι η μουσική που παρουσιάζουμε μιλάει από μόνη της. Ωστόσο, για να περιγράψει κάποιος αυτήν την συνέπεια σε λέξεις θα πρέπει και να περιγράψει τον τρόπο που δουλεύουμε. Αναζητούμε πρότυπα, ρυθμούς και ήχους χωρίς κάποια agenda αλλά με σκοπό να φτάσουμε στα ψυχικά και σωματικά οροπέδια της εμπειρίας.(;!)
Η Σκωτία έχει να δείξει μία μεγάλη ομάδα επιτυχημένων καλλιτεχνών στη rock μουσική και άλλη μία, μεγαλύτερη ομάδα με πολλούς καλούς αλλά υποτιμημένους. Πώς νιώθει, λοιπόν, κάποιος Σκωτσέζος σε μία rock μπάντα;
Το να είσαι Σκωτζέζος είναι ωραίο από μόνο του! Ο ουρανός είναι πάντα γκρίζος αλλά οι άνθρωποι είναι ζεστοί και η βροχή μας κάνει να θέλουμε να δημιουργήσουμε μουσική. Είναι το σπίτι μας, δε θέλαμε ποτέ βέβαια να φτιάξουμε “σκωτσέζικη” μουσική αλλά μάλλον εξορισμού είναι τέτοια.
Οι Cosmic Dead αποφάσισαν να υπηρετήσουν ένα είδος αρκετά περίπλοκο και δύσκολο να ακούσει κάποιος. Από την άλλη υπάρχουν πάρα πολλοί φίλοι του πιο…δύσκολου ήχου στον κόσμο της rock μουσικής. Τελικά, είναι ή δεν είναι επιλογή του καλλιτέχνη το να διαλέξει τι ήχο θα δημιουργήσει;
Είμαστε αρκετοί τυχεροί που κάποιοι αναγνωρίζουν την προσπάθειά μας, την εκτιμούν και την υποστηρίζουν για να καταφέρουμε εμείς να την διοχετεύσουμε σε όλο τον κόσμο μέσω των συναυλιών, ειδικά σε μια εποχή που μπορείς να ακούσεις τη μουσική μας μέσω του internet, σε όποια γωνιά του πλανήτη και αν είσαι. Η μουσική για εμάς, είναι μία ιεροτελεστία και ένας τρόπος διαλογισμού. Εκατοντάδες χρόνια πριν, τέτοιες τελετές γίνονταν σε όλο τον κόσμο. Δεν εννοώ φυσικά ότι ανήκουμε σε κάποια θρησκεία ή ότι είμαστε ταγμένοι σε κάποιο δόγμα αλλά πιστεύω ότι γίνεται κάποιου είδους μετάλλαξη της ανθρώπινης συνείδησης όταν συμμετέχεις σε αυτές τις “τελετές”. Αυτό είναι το μονοπάτι που πήραμε.
Ένα από τα χαρακτηριστικά σας που σας ξεχωρίζουν από άλλα σχήματα, είναι και το φανταστικό σας artwork. Θεωρείς ότι είναι απαραίτητο ένα καλό περιτύλιγμα στο δώρο ενός καλού album;
Ναι, συμφωνούμε σε αυτό και πιστεύουμε ότι σε μια εποχή που όλα είναι αναλώσιμα, είναι σημαντικό να αντιδράσεις προσφέροντας κάτι ενδιαφέρον να κοιτάξεις και να πιάσεις και να κρατήσεις ως κόρη οφθαλμού στην πραγματική ζωή. Επίσης, θέλουμε να υπάρχει πάντα και μία δόση χιούμορ στο artwork μας!
Μία τυπική ερώτηση θα ήταν να μιλήσουμε για τις επιρροές σας αλλά θα τολμήσω να πάω ένα βήμα παραπέρα. Θα έλεγες ότι αυτές προέρχονται και από άλλες τέχνες πέραν της μουσικής, όπως το σινεμά; Το λέω αυτό γιατί, τουλάχιστον για μένα, δείχνετε ότι θέλετε να φτιάξετε συνεχώς εικόνες με τη μουσική σας.
Ναι, οι επιρροές είναι πολλές και ποικίλες. Υπάρχουν νομίζω δύο διακριτά σημεία στα οποία επηρεαζόμαστε. Η διαδικασία της δημιουργίας που επηρεάζεται από τη δική μας φιλοσοφία και τα μέσα που χρησιμοποιούμε επηρεάζονται από τη μουσική που ακούμε, το περιβάλλον μας, τους ανθρώπους μας, τις ταινίες που βλέπουμε και τις εμπειρίες που μοιραζόμαστε ο ένας με τον άλλο.
Πριν λίγο καιρό κυκλοφορήσατε το “Easterfaust”. Δώσε μας κάποιες πληροφορίες για το πώς προέκυψε.
Πέρυσι τον Αύγουστο ταξιδέψαμε στα βορειοδυτικά της Σκωτίας (Kyle of Lochalsh) όπου κάναμε κάποιες ηχογραφήσεις σε ένα cottage. Μείναμε εκεί για μία εβδομάδα, ζήσαμε μαζί και φάγαμε μαζί και φτιάχναμε τη μουσική μας τις πρώτες πρωινές ώρες. Το “Easterfaust” είναι αποτέλεσμα όλων αυτών.
Πώς θα περιέγραφες μία συναυλία σας;
Για εμένα, κάθε συναυλία μας είναι εκτόνωση, σαν να επιστρέφω στον εαυτό μου. Είναι εξαντλητικό βέβαια αλλά με “καθαρίζει”. Για το κοινό, δεν μπορώ να ξέρω φυσικά αλλά από ό,τι έχω ακούσει, είναι παρόμοια η εμπειρία.
Και αυτό ήταν το τέλος από εμάς! Σε ευχαριστούμε για το χρόνο σου!
Σε ευχαριστούμε φίλε μας, να είσαι καλά.
——————————————————————————————————————————————————–
ENGLISH VERSION
Greetings from Greece boys and thank you very much for this interview! Where can we find The Cosmic Dead’s ‘starship’ this season?
Exploring all the crevices of primal experience and visceral reality.
Two upcoming shows in Greece. What are your feelings as we reach towards the day?
We’re really looking forward to taking our sound to Greece and also to maybe feel some sunlight on our pale skin.
Despite the fact that the band formed only a few years ago, what does the consistency that you have to show albumwise has to tell us about the band?
I hope that the music we present can explain itself. However, to explain our consistency in words is to explain our process – we explore patterns, rhythms and tones without any agenda other than to reach mental and physical plateaus of experience.
Scotland has to show a line of successful bands in rock music as well as a line of many good but unappreciated ones. How does it feel to be a Scottish rock band in the end?
Being Scottish is good. The sky is always grey but the people are warm and the rain forces us to make music. It is home. We never set out to make ‘scottish’ music but perhaps it is by default.
The Cosmic Dead choose to serve a genre that wouldn’t be considered as something easy to listen to. On the other side there are enough people who support more complex music on the whole. In the end is it or is it not your choice to follow a certain path in music?
We are lucky that our practice is recognised, appreciated and supported enough to allow us to take it around the world like this and we live in a time where people from all the corners can hear our music instantly on the internet. We make music as a ritual, a ceremony and a meditation. Hundreds of years ago similiar ceremonies took place across the western world and beyond. We are not religious in the way that we subscribe to any distinct doctrine but believe that a consciousness transformation can take place in engaging with these rituals. This is the path we have taken.
One of the special features that make you stand out as a band, is your fantastic album artwork. Do you think that it is necessary to give a good “wrapping” to the gift of a good album?
Yes. We feel that, in a time where everything is disposable and nothing tangible, it is important to act in contrary to that by offering something interest to hold and look at and treasure in real life. There’s also a humour to our artwork which is important to us as well.
A normal question would be to ask you about your music influences but I’ll try to take a step further. Would you say that your influences come from other forms of art like the world of cinema. I’m only saying this because your music constantly creates new mental images, at least for me!
Yeah – our influences are vast and many. There’s two distinct ways in which I believe we are influenced – the process is influenced by our philosophy and our means are influenced by music we listen to, our environment, people we know, films we watch, experiences we’ve shared.
A while ago you released a new album called ‘Easterfaust’. Give us some information about this new effort!
In August last year we travelled up to the north west of scotland (Kyle of Lochalsh) where we did a series of recordings in a cottage. We stayed there for a week and lived and ate together and made music into the early hours of morning. Easterfaust is one of those recordings.
How would you describe a concert of yours?
For me, every concert I play with the cosmic dead is a total release. Like a return to my self. It is exhausting but a purge. For the audience, it is difficult to know but I have been told that some have felt a similiar experience.
The ‘transmission’ is now ended by me! Thank you very much for the time you provide us, the closure is all yours!
Thank you friend. Go well.