Το απόλυτο κατσαπάνκ event έλαβε χώρα στο Αn Club την περασμένη Παρασκευή και εμείς σαν άγρυπνες δημοσιογραφικές κατσαρίδες τρυπώσαμε στο υπόγειο της οδού Σολωμού.
Aνταπόκριση: Γιώργος Τζώρτζης / Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Χρηστίδης (περισσότερες εδώ)
Ο χώρος από νωρίς είχε αρχίσει να γεμίζει και έτσι όταν οι Πέμπτη Κάστα ανέβηκαν στη σκηνή το πρώτο “μακελειό” ξεκίνησε στις πρώτες σειρές. Punk hardcore και Οi τα βασικά συστατικά του ήχου τους. Παίχτες με τσαγανό, άμεσο στίχο σε έκαναν να θες να χοροπηδήσεις μαζί τους αγνοώντας μικρά παιχτικά λαθάκια. Τσίμπησα μια μπυρίτσα λοιπόν και τραγούδησα μαζί τους “είναι αλήτης και απροσάρμοστοοοοοοοος, είναι φρικιό μα ανυπότακτοοοοοοος…”.
Η συνέχεια της βραδιάς βρήκε στη σκηνή τους The Vile. Punk στα χνάρια της 90s εποχής των Exploited με τον frontman τους να θυμίζει πολύ τόσο σε εμφάνιση όσο και στην ομιλία τον πολυαγαπημένο Wattie. Τα ακόρντα είχανε πάρει φωτιά το ίδιο και το κοινό από κάτω! “Fear Of The Truth” και “It Is What It Is” και δεν περιγράφω άλλοοο!!
Την σκυτάλη πήραν οι Ομίχλη τους οποίους είχα να παρακολουθήσω ζωντανά πάνω από δέκα χρόνια. Από το εναρκτήριο “Punks Απάτσι” μέχρι και το επιλογικό “Εαν αυτό είναι ο άνθρωπος” δεν άφησαν κανέναν να πάρει ανάσα. Το street punk σε όλο του το μεγαλείο! “80 χρόνια” και τα crowd surfing δίνουν και παίρνουν, “Θεσσαλονίκη” και το pogo δείχνει να μην έχει τελειωμό, “Do It All Together” και όλο το An Club έχει γίνει μια παρέα και τραγουδάει. Οι μάγκες το ‘χουν και θεωρώ οτι πάντα θα μας κάνουν να περνάμε καλά μαζί τους.
Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα και αφού προσπαθώ να συνέλθω από το σφυροκόπημα των Ομίχλη, οι The Casualties βγαίνουν στην σκηνή σαν ζωσμένοι αστακοί αλλά με τα δικά τους “πυρομαχικά” που δεν είναι τίποτα άλλο από εξάδες με μπύρες! Ο Herrera ανοίγει μια την οποία σηκώνει ψηλά,την αναποδογυρίζει και πίνει σαν να βρίσκεται σε πηγή, πετάει το κουτάκι αρπάζει το μικρόφωνο και το ξύλο αρχίζει. Το New York hardcore punk στα καλύτερα του με τσίτα γκάζια στην κιθάρα και στα τύμπανα, με ατελείωτα sing alongs και με τα φωνητικά να φτύνουν στίχους πρός όλες τις κατευθύνσεις! “Unknown Soldier”, “Get Of My Back”, “We Are All We have” ήταν μερικά από τα κομμάτια που απολαύσαμε από αυτό τον ηχητικό δυναμίτη που λέγεται The Casualties!