Κακά τα ψέματα, το πραγματικό “big four” του παραδοσιακού Αμερικάνικου thrash είναι οι Overkill, Testament, Exodus και Death Angel. Και οι τέσσερις μπάντες έχουν αποδειχθεί αγέραστες και κυκλοφορούν albums σταθερά υψηλής ποιότητας που ενίοτε είναι και δισκάρες.
Τέτοια είναι και η περίπτωση του τελευταίου δίσκου των Testament καθώς οι “Τιτάνες της Δημιουργίας” στηρίζουν στις πλάτες τους μία εντυπωσιακή συλλογή από riffs- οδοστρωτήρες, κιθαριστικά solos από το ανώτερο ράφι (ελέω Alex Skolnick) αλλά και ερμηνείες-σφυροκοπήματα από την , ιδανική για εξοντωτικό moshing, φωνή του, πρόσφατα αναρρώσαντος από τον σιχαμένο covid-19, Chuck Billy.
Ας μη γελιόμαστε όμως. Αυτό που κρατάει με συνοχή το κτίριο της δημιουργίας του album είναι το καλύτερο rhythm-section στην ιστορία του ακραίου ήχου. ΠΡΕΠΕΙ να ακούσετε τον ήχο του μπάσου του (επίσης χτυπημένου από τον νέο ιό) Steve Di Giorgio. Για εμένα είναι ο καλύτερος ήχος μπάσου που έχω ακούσει σε thrash δίσκο. Period. Αλλά και ο άνθρωπος χταπόδι που ακούει στο όνομα Gene Hoglan πλέκει με χαρακτηριστική (και εκνευριστική) ευκολία ρυθμικά αραβουργήματα που άλλοι ούτε σε drum machine δεν θα μπορούσαν να προγραμματίσουν.
Το υλικό σε πιάνει από τα μούτρα με το καταιγιστικό “Children of the Next Level” και σου σπάει το σβέρκο με το “WWIII”. Το “Dream Deceiver”, όπως δηλώνει και το όνομά του, έχει μία παλιομοδίτικη metal αύρα και το ακολουθεί ο σιδηρόδρομος του αλα-Annihilator “Night of the Witch”. Το ακρόαμα δεν κάνει πουθενά κοιλιά και η ένταση συνεχίζει αμείωτη. Πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στο “City of Angels” με τις σκοτεινές αλλά και ψυχεδελικές πινελιές αλλά και στην, σχεδόν progressive, ρυθμουργία του επίκαιρου “Symptoms”. Ο δε, “Code of Hammurabi” θα σας κάνει να υπακούσετε ή να υποστείτε τις συνέπειες.
Οι Testament κατάφεραν να ξεπεράσουν το, πολύ καλό, “Brotherhood of the Snake” και συνεχίζουν, καβάλα στην ορμή της τρίτης εφηβείας τους, να παραδίδουν κάθε τέσσερα χρόνια φοβερά albums τα οποία διεκδικούν κάθε φορά την thrash metal κορυφή. Ιδανικό ακρόαμα για τις περιπτώσεις που η καραντίνα σας την βαράει στα νεύρα και θέλετε να “τα σπάσετε” χωρίς να τα σπάσετε όλα πραγματικά. Οι γείτονες θα υποφέρουν.