Η γοτθική αρχιτεκτονική αποτελεί ένα ακραία σπουδαίο ρεύμα, με την μοναδική ικανότητα να εγκλωβίζει με το δέος της, το πνεύμα των ανθρώπων εντός των τοιχίων της. Ένα ανθρώπινo δημιούργημα, που σε μυεί στον κόσμο του πανανθρώπινου στοιχείου, με την εξαιρετικά επιβλητική του στάση, τόσο ως προς την οικοδομική του φιλοσοφία, όσο και με την βαριά του τεχνοτροπία, κουβαλώντας τεράστιες ποσότητες του εξεζητημένου αρχιτεκτονικού πνεύματος της μεσαιωνικής εποχής. Ο κόσμος της ανθρωπότητας βίωσε την αναγέννηση, καθώς του ασκήθηκε έντονη επιρροή από το “βαρβαρικό” ρεύμα και τις δέσμες δυνάμεων, που συγκρότησαν τους καθεδρικούς ναούς της εποχής. Την περασμένη Πέμπτη βρέθηκα ενώπιον της Αγγλικανικής εκκλησίας, η οποία μέσω της ελαστικότητας, που περιέχει η γοτθική της τέχνη, παρέα με τις εκλεπτυσμένες μουσικές περιπτύξεις των Sworr., υλοποίησε ένα άκρως εκφραστικό δείγμα της μεταγενέστερης εποχής, θεμελιώνοντας με αυτό τον τρόπο ένα πολυσύνθετο νατουραλιστικό μοτίβο, ικανό να ανταποκριθεί στην ορθότητα και την κομψότητα ενός κινήματος της τέχνης που εξασφάλισε την επιρροή του και στις υπόλοιπες μορφές της.
Ανταπόκριση: Έφη Καραμουσάλη / Φωτογραφίες: Αργύρης Λιόσης (περισσότερες εδώ)
Ο δείκτης του ρολογιού έδειχνε 21:00, όταν στο χέρι μου “χαράχθηκε” το σύμβολο της United We Fly, μια ομάδα που ευθύνεται για την υλοποίηση μιας εξαιρετικά πρωτότυπης ιδέας, που φέρει το τίτλο του The Taste The Music. Μια σειρά από κομψές, καλοδουλεμένες performances, local καλλιτεχνών, που καταφέρνουν επιτυχώς να φθάσουν τον πήχη σε ένα μοναδικά υψηλό επίπεδο. Αυτή τη φορά, στον χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου, κύριο λόγο είχαν οι πλέον πολυσυζητημένοι Sworr., ένα σχήμα, που θεμελίωσε με την οπτική του, αλλά και την μουσική του προσέγγιση την μεγαλοπρέπεια και την ανάδειξη της επιβλητικότητας, που επιχειρεί να μας δώσει την γεύση μιας άλλης μουσικής πραγματικότητας. Αξίζει να σημειωθεί η οργανωμένη ανταπόκριση προς το κοινό, καθώς προτεραιότητα της δεν ήταν μόνο η εξασφάλιση καλλιτεχνικής τέρψης, αλλά και προσφορά γενναιόδωρης ποσότητας οίνου του Κτήματος Σκούρα. Ενώ μετά από λίγη ώρα ο κάθε ένας από εμάς έχει βρει την θέση του στα εκκλησιαστικά στασίδια, παρατηρώ το δέος που διάσπαρτα κατακλύζει την ατμόσφαιρα, με την τρομακτική ησυχία και τον χαμηλό φωτισμό να ευνοούν αυτό το αίσθημα. Η ώρα ήταν 21:38, όταν προβάλουν στο “ενοριακό” stage, δυο από τα τρία μέλη των Sworr, παίζοντας ένα επιβλητικό intro, που καθήλωσε.
Ελάχιστα λεπτά αργότερα, ο frontman έρχεται να συμπληρώσει μια ιεροτελεστική τριάδα, με τα πρώτα λόγια του “Barcelona” να στοιχειώνουν το εσωτερικό μας. Με ένα εύστοχο background, που συμβόλιζε τρία φωτοστέφανα, όπου το κάθε ένα αντιστοιχούσε στα μέλη της μπάντας, μπορούσαμε να ανταποκριθούμε με το ανάλογο σεβασμό και την ταπεινότητα σε τρεις χαρακτηριστικές φιγούρες, που αφόπλιζαν με τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Παρατηρούμε πως το έντονο στοιχείο της τεχνολογίας συνδυάζεται άψογα με την μεσαιωνική μορφολογία του χώρου, προκαλώντας ακραίες αντιθέσεις, επηρεάζοντας τον νου με μέσο έκφρασης έναν ιδεαλιστικό προσανατολισμό, που μας εμπνέει άμεσα με την απαλότητα μιας ισχυρής δομής.
Ένας εξαιρετικός ήχος, με την ηχώ να εισβάλει τρυφερά εντός μας, καθορίζοντας την εξέλιξη της βραδιάς, μεταβιβάζοντας μας επιρροές υψηλής αισθητικής μιας πλέον ελπιδοφόρας μπάντας. Διέκρινα μια ουσιαστική προσέγγιση κάθε νότας που έπαιζαν, γνωρίζοντας πολύ καλά την μέθοδο, που θα γοητεύσουν το κοινό. Ταπεινότητα σε κάθε χειροκρότημα που λάμβαναν και υπεύθυνοι με μεγαλοπρεπές χειρισμό στην διαχείριση της αύρας που μετέδιδαν. Electro-pop ρυθμοί και experimental τεχνικές παρέα με rnb/hip hop φωνητικά γυρίσματα, άγγιξαν τις ευαισθησίες μας, κατακτώντας το αίσθημα μιας ώριμα ολοκληρωμένης προσπάθειας. Smooth απαγγελίες με ένα εκπληκτικά ήρεμο ηχόχρωμα, που δίνει λάμψη σε μια σκοτεινή πραγματικότητα, που βιώνουμε.
Μια intellectual γεύση ενός καλλιτεχνικού μοτίβου, που δημιουργούν οι ίδιοι με τις εξαιρετικές τους ικανότητες, επιτρέποντας στην groova του “People Are Blind” να συνεπάρει, στροβιλίζοντας τις συμβολικές προσόψεις των λεπτομερειών της μεσαιωνικής μυστικιστικής ιδέας του χώρου. Η αυλαία άλλης μιας εξαιρετικής performance του Taste The Music, που μας παρουσίασε η United We Fly, έπεσε λίγο μετρά της 22:35, αφού φυσικά επέστρεψαν για το πολυπόθητο encore. Το εκστασιασμένο κοινό, που βίωσε την λαμπρότητα της ανθρώπινης δημιουργίας μέσα από τον συνδυασμό δυο μορφών τέχνης, καταχειροκρότησε με ευλάβεια τους Sworr, όχι μόνο για την μουσική τους απόδοση, αλλά και για την ταπεινή τους συμπεριφορά, που πηγαία πρόβαλε στα μάτια μας.
Μετά από μια σύγχρονης ποιότητας παρουσίαση μελωδιών, μπορώ με σιγουριά να επισημάνω πως πλέον αντιπροσωπευτικό έργο του ανθρωπίνου είδους είναι η τέχνη της μουσικής η οποία έχει την μοναδική ικανότητα να συνδυαστεί αριστοτεχνικά με το επιβλητικό και ογκώδες αίσθημα της Αναγεννησιακής εποχής, δημιουργώντας με λείο βάθος μια κομψή live εμπειρία. Οι Sworr αποτέλεσαν απόρροια των παραπάνω μπαίνοντας φυσικά σε μια προσωπική λίστα αξιόλογων καλλιτεχνών.