Την Τρίτη το βράδυ, και ενώ η Αθήνα προσπαθούσε βίαια να επανέλθει στην post-εορταστική μίζερη κανονικότητα της, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια από τις πιο πρωτότυπες και ιδιαίτερες μπάντες της συμπρωτεύουσας. Παρά το μάλλον γεμάτο πρόγραμμα των ημερών, η προσέλευση στο στενό της Αβραμιώτου ήταν συμπαθητική.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Oι Souπer Stereo, ξεφεύγοντας κατά πολύ από τις hype τάσεις της εποχής, επιστρέφουν με τη μουσική τους σε πιο lo-fi συνθετικά και αισθητικά μονοπάτια, βρίσκοντας στον δρόμο τους την slacker αισθητική του Beck και των Pavement, αλλά και λίγο από την αναλογική ψυχεδελική διάθεση των πρόσφατων Tame Impala. Χωρίς ακρότητες και με προσεγμένο ήχο, η χαλαρής διάθεσης indie λογική των Θεσσαλονικιών δείχνει σιγά-σιγά να κερδίζει νέους φίλους, αφού παρά την καλοπροσεγμένη δισκογραφική εκδοχή των συνθέσεων τους, η live απόδοση τους είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή.
Παρουσιάζοντας σχεδόν καθολικά, μουσικές και απ’ τις δύο κυκλοφορίες τους, όπως τα “Super Gomena”, “Όλοι με διώχνουν”, “Φυλακή”, αλλά και την διασκευή του “Harness Your Hopes” των Pavement (με τον τίτλο “Μέρες”), οι Souπer Stereo μεσω της σαρκαστικής διάθεσης των στίχων του Θανάση Dzingovic και ενός καλοκουρδισμένου rhythm section, αποτελούν μια από τις καλύτερες και μουσικά ακομπλεξάριστες ντόπιες μπάντες, με την επιλογή του ελληνικού στίχου να είναι μάλλον ένα στοίχημα που εν τέλει έχουν κερδίσει. Πραγματικά αυτό το group δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μπάντες του καταλόγου της ανεξάρτητης Matador Records, όπως είχε εξελιχθεί στα τέλη των 90’s.
Οι Souπer Stereo τελικά είναι σούπερ. Και όσο στέρεο χρειάζεται για να τραβήξουν την προσοχή σου.