Πόσο γουστάρω ρε φίλε που οι Sodom είναι ακόμα αρκετά μάχιμοι ώστε να μπορώ να ξεκινήσω το review του τελευταίου τους δίσκου “Decision Day” χωρίς εισαγωγές τύπου “κανείς δεν περιμένει κάτι νέο από τους Sodom, αλλά είναι μια πολύ ιστορική μπάντα που οφείλει να κριθεί με βάση την πολυετή προσφορά της και εν έτει 2016 όλοι ξέρουμε…” και λοιπά. Ο νέος δίσκος Sodom είναι ο νέος δίσκος Sodom, οπότε πάμε.
Το πρώτο πράγμα που άκουσα από τον δίσκο είναι το ομώνυμο και είχα απογοητευτεί σφόδρα. Αν έχετε πάθει το ίδιο, ακούστε και τον υπόλοιπο δίσκο, σε γενικές γραμμές είναι καλύτερος. Αν είστε δε από εκείνους που μετά τις τελευταίες δουλειές τον Γερμανών έχετε επιθυμήσει τις πιο χύμα εποχές τους, τότε νομίζω εδώ μέσα θα βρείτε κάμποσα πράγματα να σας τραβήξουν τον ενδιαφέρον. Μην περιμένετε βέβαια να ακούσετε το νέο “Witching Metal”, δε μιλάμε για τέτοιου βεληνεκούς μεταστροφές, αλλά όλα ρε παιδί μου, από την σχεδόν παντελή έλλειψη μελωδιών μέχρι τα φωνητικά του Tom που είναι πιο χαοτικά από ότι συνήθως, όλα έχουν έναν πιο ακατέργαστο αέρα από ό,τι είχαμε συνηθίσει για παράδειγμα από το ομώνυμο του ’06 κι έπειτα.
Η ερώτηση είναι βέβαια αν αυτό δουλεύει υπέρ ή κατά του δίσκου. Δε θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου και θα πω ότι αυτή τη φορά – και ίσως για πρώτη φορά μετά από το Code Red – οι Sodom μου ακούγονται κάπως αποπροσανατολισμένοι και ανέμπνευστοι. Το ομώνυμο για παράδειγμα θεωρώ ότι δεν δουλεύει όχι επειδή δεν είναι καλό κομμάτι, αλλά επειδή δεν έχει αυτή την ικανότητα να σου κολλάει από την πρώτη ακρόαση στο μυαλό, κάτι που με έναν περίεργο τρόπο οι Sodom πάντα είχανε.
Η μαύρη αλήθεια είναι βέβαια ότι όσο τον ακούω τον δίσκο τόσο μου αρέσει, το “Sacred Warpath” παραμένει ύμνος, ενώ έχει και ένα άτιμο “Calligula” το οποίο τον κόβω ότι θα γίνει σταθερό κομμάτι του live set τους. Απλά είχα καλομάθει από το σερί των “Sodom”-“In War and Pieces”-“Epitome of Torture” και περίμενα τέταρτη δισκάρα στα καπάκια. Ήταν και εκείνο το EP που μας είχε ανοίξει την όρεξη… Αλλά χαλάλι. Τίμιος δίσκος είναι κι αυτός. Και μην τυχόν και λείπει κανείς από το live όταν με το καλό έρθουν, έτσι;