Συγκρότημα με ιστορία που πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο ετούτοι εδώ οι Αμερικάνοι! Οι παλιοί θυμούνται, οι νέοι καλό είναι να τους μάθουν, γιατί πρόκειται για ένα εκ των ποιοτικότερων συγκροτημάτων στον ευρύτερο χώρο του heavy rock. Το “Feral” είναι ο τέταρτος τους δίσκος και ο τρίτος από την επανασύνδεση τους το 2008 και ο πρώτος τους στη Small Stone.
Από το αντίκρισμα του υπέροχου εξωφύλλου καταλαβαίνει κάποιος ότι εδώ έχει να κάνει με κάτι το πολύ ιδιαίτερο, μιας και οι Καλιφορνέζοι δεν παίζουν το τυπικό stoner/heavy rock, αλλά έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες που τους κάνουν να ξεχωρίζουν, όπως λόγου χάρη τα φωνητικά που δεν μπορείς να τα κατηγοριοποιήσεις πουθενά. Απλά άκουσε το “Born In Captivity” και θα ενστερνιστείς αμέσως αυτή την ιδιαιτερότητα της φωνής του Mark Johnson. Άλλο ένα χαρακτηριστικό που κάνει τους Snail αναγνωρίσιμους. είναι αυτός ο αναγνωρίσιμος ήχος της κιθάρας με τα leads να σου καρφώνονται στο μυαλό από την αισθαντικότητα τους, και τα αέρινα τύμπανα που το κάθε χτύπημα ακούγεται τόσο απαλό, σαν χάδι.
Το “Feral” περιέχει οκτώ κομμάτια που κινούνται σε mid-tempo ρυθμούς και που οι πολλές φορές λαβυρινθώδης δομή τους τα κάνει να σου δημιουργούν μια αγωνία ως προς το τι θα επακολουθήσει μέσα στο κομμάτι!
Από το εναρκτήριο “Building A Haunted House”, το οποίο είναι ένα από τα πιο ευθύβολα κομμάτια του δίσκου, στο “Smoke The Deathless”, που θυμίζει αρκετά The Atomic Bitchwax και έχει λίγη από τη ρομποτική ρυθμικότητα των παλιών καλών QOTSA! Το μαγκιόρικο και fuzzy “A Mustard Seed” ακολουθεί για να δώσει την θέση στο δεκάλεπτο έπος του “Thou Art That” εκεί που σε κάθε στιγμή του κομματιού δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει, καθώς η αρχή του δεν σε προϊδεάζει σε καμία των περιπτώσεων και κατά τη διάρκεια του το progressive συναντά το doom και την ψυχεδέλεια!
Θυμάστε εκείνα τα χάδια των τυμπάνων που λέγαμε παραπάνω; Λοιπόν, στο “Born In Captivity” έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο “Derail” ακούμε ένα από τα καλύτερα solos στον δίσκο – βασικά ακούμε παντού solos ή σχεδόν παντού!
Το “Psilocybe” και το “Come Home” κλείνουν αυτό τον αν μη τι άλλο ενδιαφέροντα δίσκο, ο οποίος θα ικανοποιήσει όσους θέλουν αυτό το κάτι διαφορετικό από το heavy/stoner/doom τους! Οι άλλοι ας ακούσουν τα ίδια και τα ίδια!