Δεν έχω λόγια. Αυτό φτάνει για την ανταπόκριση; Μας άφησαν περήφανους. Να πω κι άλλα; Μας έστειλαν αδιάβαστους. Όπως προείπα, δεν έχω λόγια. Μίλησε η ποιότητα.
Aνταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Η συνέπεια σε όλο της το είναι. Σε χρόνους, σε ήχους, σε ατμόσφαιρες. Yuri Gagarin στην προετοιμασία με τη φανταστική μαγική κονσόλα, τα καπνισμένα riffs, τα δυνατά drums, το πυκνό τέμπο. Εξαιρετικό το video –art– wall. Η παρουσίαση αρχιτεκτονική “Sonic Invasion 2910”. Τα σέπια industrial προηγμένης τεχνολογίας space σύμβολα αποτελούσαν φράσεις – κλειδιά για τα πατήματά τους. Λέξεις όπως PASSAGES, DUNE, VICTORY περνούσαν χύμα ενδιάμεσα στην Τέχνη που πρόβαλλαν και η αφηρημένη κουλτούρα τους σαν ηφαιστειακή λάβα εξελισσόταν σε έγχρωμο γόνιμο έδαφος. “Sea Of Dust” και οι πύλες να τρίζουν.
Σαν από άλλη εποχή αναδύθηκαν οι Siena Root και μας μαγνήτισαν. “Between The Lines”. Hammond σκέτη τρέλα, φωνάρα ο τύπος, επαγγελματίες μουσικοί. Με αναλογία και μέτρο παρουσίασαν δείγματα από όλη τους την πορεία καθώς μας εμπιστεύτηκαν κάποια μυστικά από το επόμενό τους album. Μέσα από το πανδαιμόνιο των χρωμάτων μας χάρισαν το “Words” και εκεί ήταν που θα ήθελα και εγώ λίγο χρόνο για να ξαναβρώ τα λόγια μου και τα λογικά μου. Δεν μου έκαναν το χατίρι – καλύτερα βέβαια – και κολλητά έπαιξαν το “Rock Root Pioneers”. Αν και κόντεψα να βαφτώ siena, φύλαξα δυνάμεις για τους επόμενους, πήρα άλλη μία μπύρα και ηρέμησα.
Στη σειρά τo τρίο των Electric Moon που μου φάνηκαν λίγο πιο βαριοί και εσωστρεφείς ως προς τη ψυχεδέλειά τους. Μπάσο κιθάρα και drums λειτούργησαν επιφυλακτικά πιάνοντας έναν ρυθμό και οδηγώντας τον στα όριά του. Λίγο επίπεδοι και απασχολημένοι στην παραμόρφωσή τους, δεν άφησαν αχτύπητους τους αρκετούς φανατικούς οπαδούς τους. Πυρετό πάντως μας ανέβασαν. Ιδανικά με χόρεψαν σε κάποια παραλία να χάνομαι ξυπόλητη στο σχέδιό τους. Αν υπάρχει psychedelic στη stoner σκηνή, αυτοί το καθορίζουν.
Return to “Homage” όπου διάδοχοι εκλέγονται οι Causa Sui με έμφαση στο cause of itself. Σε αντιπαράθεση με τον πόλεμο που βλέπαμε στο video wall, η μουσική τους χαρακτηρίζεται από μία αόριστη γλυκιά μελωδία. Μπάντα για live. Σαν κομήτες έπεφταν τα riffs, σαν εκρήξεις βαρούσαν τα drums. Σχέδια πόλης και ερωτικά στοιχεία ξεπρόβαλλαν από παντού. “Ju Ju Blues” με μαρτυρίες από τις επιρροές τους. Sexy οι εικόνες, sexy και οι αλλαγές. “Mondo Buzzo”. Ανατολίτικος ρυθμός στις αποσκευές τους με πρόταση τελικά στο χάδι από την έχθρα. Μας ευχαρίστησαν λέγοντας μας πως είναι η πρώτη φορά που επισκέπτονται τη χώρα μας και είναι πολύ χαρούμενοι για αυτό.
Ένα set από drums τοποθετείται στην σκηνή και έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω την ορμή που τόσο αγαπάει το ελληνικό κοινό. Earthless. Οι τρεις μουσικοί που όταν συναντιούνται καλλιτεχνικά, δημιουργούν κατάσταση. Μέγα αλήτες. Μετρημένοι και αλάνθαστοι. Μας το επικοινώνησαν στο fuzz. Και τους νιώσαμε στο πετσί μας. Ήρθαν να μας αποδείξουν πως η μουσική μιλάει κι από μόνη της. Σκληροτράχηλοι, άνετα κερδίζουν τις εντυπώσεις και δέχονται θερμό χειροκρότημα. Κι αφού είχαν ένα 10λεπτο ακόμη στη διάθεσή τους, μας χαιρέτησαν με το ρίσκο της φωνής σε διασκευή κύρους Led Zeppelin. Δύσκολο.
Η στιγμή της κορύφωσης έχει πλησιάσει. Επάρκεια. “Charles William”. Οι All Them Witches ακόμα πιο δεμένοι, ξανά συστήνονται. Νέο δίσκο έχουμε να αναμένουμε τον Φεβρουάριο. Μας παρουσιάζουν ένα δείγμα του. Γειά μας! Η κυριαρχία με τα “Dirt Preachers” και “The Marriage Of Coyote Woman”. Η φωνή του Michael Parks Jr χαρισματική και χαρακτηριστική. Η κιθάρα και το μπάσο του με μαεστρία τον υποστηρίζουν στα blues του. Τα πλήκτρα ευεργετούν, η δεύτερη κιθάρα ξύνει πληγές, τα drums ανεβάζουν τις εντάσεις στα ύψη. Η ενέργεια απέραντη για άλλη μια φορά. “Elk Blood Heart” καταπληκτικό επίσης, “Open Passageways” σταδιακά να κερδίζει το έδαφος. Η αύρα μαγευτική και πρωτόγνωρη, ειδικά για όσους δεν τους είχαν ξαναδεί. Πολύς πλέον ο λαός που τους θαυμάζει και δεν σταματά να τους το δείχνει. Encore αν και ζητήθηκε, αυτήν τη φορά δεν δόθηκε, μα παράπονο κανένα. Ούτε το τελευταίο τρένο ή λεωφορείο που χάσαμε δείχνει να μας νοιάζει. Είμαστε ικανοί να γυρίσουμε με τα πόδια στον προορισμό μας όταν μόλις ζήσαμε μία απίστευτη μουσική βραδιά που μας έχει γεμίσει όλους εφόδια για την επιβίωση.
Τα χαμόγελα στην τιμητική τους, τα αγκαλιάσματα στην πράξη και η μουσική στις δόξες της. Ευχαριστούμε την όλη διοργάνωση για αυτήν την εμπειρία!