Οι Αυστραλοί post rockers sleepmakeswaves, διανύοντας την ανοδικότερη πορεία της μέχρι στιγμής καριέρας τους, επισκέπτονται τη χώρα μας στις 5 και 6 Απριλίου, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα, υποσχόμενοι δύο άκρως συναισθηματικά φορτισμένα shows, για τα οποία εγγύηση αποτελεί το πρόσφατο παρελθόν τους, που τους θέλει να επιδίδονται σε αλλεπάλληλες διακρίσεις. Πριν από αυτό όμως, ο κιθαρίστας τους, Jonathan “Kid” Khor, μίλησε στον Γιώργο Τζώρτζη για όλα.
Kαλησπέρα Kid και καλώς ήρθες στο rockinathens.gr. Πώς είναι η μπάντα αυτές τις μέρες;
Τέλεια! Είμαστε στο δρόμο για την περιοδεία μας, φούλ απασχολημένοι και πιο ικανοί από ποτέ.
Θες να μας πείς πως γνωριστήκατε και πως ξεκίνησαν όλα;
Tα ιδρυτικά μέλη βρεθήκαμε σε ένα μάθημα με θέμα “Έμψυχη ζωγραφική” στο πανεπιστήμιο του Σύδνευ. Κατά τη περίοδο που ο ένας ζωγράφιζε τον άλλο γυμνό ήρθαμε πιο κοντά όσο αφορά τα μουυσικά μας γούστα καθώς και σε άλλα θέματα και έτσι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε να τζαμάρουμε. Μερικές πρόβες μετά και είχαμε το πρώτο δύο κομματιών demo και το πρώτο μας κανονικό live.
Tι σας έκανε να διαλέξετε αυτό το όνομα;
Το όνομα επιλέχθηκε από τον φίλο μας Dom Alessio, ήταν ο τίτλος μιάς μικρής ιστορίας που είχε γράψει η Ιταλίδα γιαγιά του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940.
Ο ήχος σας είναι κοντά σε μπάντες όπως είναι οι 65daysofstatic, οι And So I Watched You From Afar μαζί με μια μικρή Mogwai αισθητική. Έχετε επηρεαστεί από αυτές τις μπάντες ή είναι κάτι που συνέβη φυσικά;
Θα έλεγα πως στο ξεκίνημα της μπάντας είχα εμπνευστεί βλέπωντας τους Mogwai live. Aυτή ήταν η πρώτη post-rock συναυλία που πήγα ποτέ και άνοιξε το μυαλό μου σε ένα νέο μουσικό κόσμο. Αφού τους είδα στην σκηνή, ήξερα ότι ήθελα να είμαι σε μία μπάντα που θα μπορούσε να παράγει το ίδιο εφέ από την σκηνή. Είμαστε φίλοι με τους 65daysofstatic και τούς ASIWYFA, είναι απίστευτα ταλαντούχοι καλλιτέχνες και μερικά περάσματα σε κομμάτια στο νέο μας album είναι αφιερωμένα σε αυτούς.
Πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας;
Βαρύ, ντελικάτο, ολέθριο, παραμορφωμένο, ηλεκτρονικό… όλα μαζί.
Το “Love of Cartography” κυκλοφόρησε μερικούς μήνες πριν. Θες να μας πεις μερικά πράγματα για το album;
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε με τον Αμερικάνο παραγωγό Nick DiDia στα Studios 301 στο Byron Bay του Sydney, μέσα σε περίπου 13 μέρες. Είναι ένα μεγάλο βήμα για μας όσο αφορά το γράψιμο κομματιών και την τεχνική παραγωγή. Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου ηχογραφήθηκε παίζοντας όλοι μαζί live σε ένα δωμάτιο. Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι με το αποτέλεσμα γιατί αποτυπώνει την ενέργεια μας επί σκηνής μέσα στο album.
Η παραγωγή λοιπόν στο album σας έχει γίνει από τον Nick Didia, έναν από τους καλύτερους μουσικούς παραγωγούς που στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με μπάντες όπως οι Rage Against The Machine, Stone Temple Pilots, Pearl Jam και Mastodon. Ποιά ήταν τα κριτήρια ώστε να διαλέξετε τον Nick και πως ήταν η συνεργασία μεταξύ σας;
Ήμασταν πολύ τυχεροί που δουλέψαμε μαζί με τον Nick. Αποφασίσαμε να συνεργαστούμε μαζί του αφού πρώτα είιχαμε συζητήσει με ένα μεγάλο αριθμό υποψήφιων παραγωγών για το album, παρ’ όλα αυτά η ιδεολογία του Nick πίσω από την προσέγγιση του στο να κάνει rock albums ταίριαξε τέλεια με το στόχο μας για το album, το να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα παγκοσμίου βεληνεκούς δίσκο που θα αποτυπώνει την ωμή ενέργεια των συναυλιών μας. Σαν bonus σε όλο αυτό, ο Nick είναι ο απόλυτος θρύλος και είναι πραγματικά ευχάριστο να δουλεύεις μαζί του. Μας έκανε όλους να νιώσουμε πολύ άνετα και μας έβαλε σε μια ζώνη οπού μπορούμε να επικεντρωθούμε στο να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για το album. Στην παραγωγή του “Love of Cartography” επίσης συμμετείχε ο μπασίστας μας Alex Wilson. Ο Nick και ο Alex έκαναν μια καλή ομάδα μαζί και είμαστε πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα.
Στο παρελθόν έχω διαβάσει ότι γράφετε ερωτικά κομμάτια για πετάλια delay. Τι εννοείτε με αυτό;
Αγαπάμε τα πετάλια delay. Νομίζω πώς είναι ένα είδος αστείου μεταξύ μπαντών της post-rock σκηνής όπου κάποιες μπάντες κάνουν υπερβολική χρήση πεταλιών delay και reverb. Δεν είμαστε ο τύπος της μπάντας που γράφει κομμάτια για κορίτσια που διέλυσαν τις καρδιές μας, θα προτιμούσαμε να γιορτάσουμε κάτι πιο geekier.
Μπορώ να διακρίνω πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία στη μουσική σας. Ποιά είναι η σχέση σας με την ηλεκτρονική μουσική;
Πάντα χρησιμοποιούσαμε ηλεκτρονικά στοιχεία στη μουσική μας, είναι ένα μεγάλο μέρος της μουσικής μας και αυτο οφείλεται περισσότερο στον μπασίστα μας τον Alex Wilson. Λατρεύει να κάθεται μπροστά απο laptops πατώντας κουμπιά και να ρυθμίζει ήχους για ώρες (ελπίζω πως το κάνει δηλαδή…). Είμαστε όλοι μεγάλοι λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής και ειδικότερα σε ότι είναι εμπλευσμένο από glitch και dub ή hip hop όπως οι Telefon Tel Aviv, ο Aphex Twin και οι Boards of Canada.
Tι παίζει στο πικάπ σου τον τελευταίο καιρό;
Ακούω τα τελευταία albums των Skyharbor και των Tides From Nebula, είναι δύο τέλειες μπάντες που περιοδεύουμε μαζί στην Ευρώπη. Προσπαθώ να μάθω όλους τους στίχους ώστε να τραγουδάω και εγώ απο το πλάι της σκηνής.
Ποιά είναι τα σχέδια σας μετά το τέλος της περιοδείας;
Θα τελειώσει η περιοδεία; Στο μυαλό μου το να κάνεις tour μοιάζει να είναι ατελείωτο σε αυτή τη φάση, οπότε πιστεύω πως θα περιοδεύσουμε και άλλο. Αργότερα κάποια στιγμή θα χρειαστεί να γράψουμε και τον τρίτο δίσκο μας.
Θα θέλατε να πείτε κάτι στους Έλληνες οπαδούς σας;
Ελάτε στα πρώτα μας live στην Έλλαδα, είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι να σας γωρίσουμε και να παίξουμε στην υπέροχη χώρα σας.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Καλή επιτυχία στην περιοδεία σας και τα λέμε στην Αθήνα.
***
ENGLISH VERSION:
Hi kid and welcome to rockinathens.gr! How is the band these days?
Great! We’re road-worn and tested but more busy and capable than ever.
Can you tell us how you meet each other and how it all started?
The original members actually all met in a life-drawing class at University in Sydney. Whilst drawing each other nude, we instantly bonded over musical tastes amongst other things and decided to start jamming. A few rehearsals later and the band had our first two-track demo and first proper live show.
What made you pick this name?
The name was actually coined by our friend Dom Alessio, it was the title of a short story written by his Italian grandmother during the 1940s.
Your sound is close to bands such as 65daysofstatic or And So I Watch You From Afar, with a slightly Mogwai touch. Have you been influenced by these bands or is it something that happened naturally?
I would say the beginnings of the band were influenced by seeing Mogwai. It was the first post-rock concert I had ever attended and it opened my mind to the whole wall-of-sound concept. After seeing them perform, I knew I wanted to be in a band which could produce a similar effect from the stage. We are friends with 65daysofstatic and ASIWYFA, they are amazing and talented artists and a couple of passages in songs on our new album are a nod to them.
How would you describe your sound?
Heavy, delicate, crushing, distorted, electronic… all at once.
“Love of Cartography” was released a few months ago. Would you like to tell us some things about the album?
The album was recorded and mixed with American producer Nick DiDia at Studios 301 in Byron Bay and Studios 301 in Sydney over the course of 13 days. It is a big step forward for us in terms of song-writing and technical production. Most of it was recorded together live in one room. We are really happy with it as it reflects our live stage energy on record.
I see that the production of the album was made by Nick Didia, one of the best music producers who has worked in the past with bands like Rage Against The Machine, Stone Temple Pilots, Pearl Jam and Mastodon. What were the criteria in order to choose Nick and how was the collaboration between you?
We were very lucky to work with Nick. We went with him after discussing a number of great potential producers for the album, however Nick’s ideology behind his approach to making rock albums fit perfectly in line with our goal for the album; to create a world-class record which captured the raw energy of our live show. As a bonus, Nick turns out to be an absolute legend and a real pleasure to work with. He made us all very relaxed and put us in a zone where we could just focus on giving the best performance we could for the album. Love of Cartography was co-produced with our bassist Alex Wilson. Nick and Alex were a great team and we are very happy with the result.
In the past I have read that you write love songs about delay pedals. What do you mean by that?
We love delay pedals. I guess it’s a bit of a joke amongst the post-rock scene that bands in our circle go overboard with their use of delay and reverb effects. We’re just not the type of band to write songs about girls who have broken our hearts, we would rather celebrate something geekier instead.
I can see a lot of electronic elements in your music. What’s your relationship with electronic music?
We have always used an electronic element in our music, it’s a very big part of our music and is almost solely the work of our bassist Alex Wilson. He loves sitting in front of laptops pushing buttons and tweaking sounds for hours on end (well I hope he does….). We are all personally big lovers of electronic music, especially anything that’s glitchy and dub or hip hop inspired like Telefon Tel Aviv, Aphex Twin
What’s on your stereo lately?
I’ve been listening to the latest albums from Skyharbor and Tides From Nebula, two awesome bands we are touring around Europe with. I’m trying to learn all the words so I can sing along from side-of-stage.
What are your plans after the end of the tour?
There’s an end of tour? In my head touring seems to be infinitely ongoing at this stage so I guess we will be doing a whole lot more touring. Then somewhere in-between we will need to write and record album number three.
Would you like to say something to your Greek fans?
Come along to our first shows in Greece, we are very excited to meet you all and perform in your wonderful country!
Thank you so much for your time. Good luck with your tour and see you in Athens.