Το σφυρί που μας σημάδεψε όλους…
Οι Αμερικανοί Manowar κάνουν την αρχή σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε epic metal με την b-side του debut album τους “Battle Hymns” το μακρινό 1982. Ακολουθεί το ανυπέρβλητο “Into Glory Ride” για να οδηγηθούμε στη μαγική χρονιά του 1984 και την κυκλοφορία δύο δίσκων διαμαντιών. Αναφέρομαι φυσικά στα “Hail To England” και “Sign Of The Hammer”. Σαν σήμερα, 15 Οκτωβρίου, 36 ολόκληρα χρόνια πριν, το σφυρί των βασιλιάδων του metal έπεσε βαρύ κι ασήκωτο επάνω στη μεταλλική κοινότητα.
Το “Sign Of The Hammer” καταφέρνει να καταξιώσει τη μπάντα και να την φέρει στο peak της καριέρας της συνθετικά, μουσικά αλλά και στιχουργικά. Τα αυλάκια του δίσκου από τη μια στάζουν ανόθευτο καυτό ατσάλι και από την άλλη με περίσσεια ευκολία μεταφέρουν έναν έξοχο λυρισμό στα αυτιά του ακροατή. Το λιτό εξώφυλλο με το πολεμικό σφυρί σε πρώτο πλάνο γίνεται ευθύς σήμα κατατεθέν της μπάντας και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πολυπλοκότητα, την ποικιλία και τις μουσικές αποχρώσεις του δίσκου: 8 κομμάτια, 8 έπη που όμοια τους δεν έχουν ξαναγραφτεί!
1. All Men Play On 10
Τρομερή συναυλιακή ατμόσφαιρα στο κομμάτι που ξεκινά τον δίσκο. Οι Manowar δίνουν την ξεκάθαρη εντολή: το album αυτό πρέπει να ακουστεί στη μέγιστη ένταση! Ποιος είσαι εσύ φίλε ακροατή αυτός που θα το αρνηθεί; Αξέχαστος ρυθμός, refrain που σου κολλάει στο μυαλό, ο Eric Adams να ουρλιάζει χωρίς έλεος και τα κιθαριστικά solos του Ross The Boss να αποτελούν εξαιρετικό δείγμα προς μελέτη προς τους κιθαρίστες εκεί έξω. Το σύνθημα έχει δοθεί.
2. Animals
Οι ταχύτητες ανεβαίνουν σε ένα επίσης άκρως συναυλιακό τραγούδι. Τα ζωώδη ένστικτα για τα οποία ο Adams τραγουδά στο “Animals” συνάδουν με τον ασταμάτητο ρυθμό, τα γρήγορα τύμπανα του Scott Columbus και την άριστη, ακατάπαυστη και τρομερή μπασογραμμή του Joey DeMaio.
3. Thor (The Powerhead)
Οι ουρανοί άνοιξαν. Τα σύννεφα έχουν σκεπάσει την πλάση καθώς τρομακτικοί κεραυνοί χτυπούν από παντού. Το σφυρί του θεού του κεραυνού υψώθηκε και έπεσε με ορμή επάνω… στα τύμπανα των Manowar. Μια από τις επιβλητικότερες εισαγωγές που έχουν γραφτεί ποτέ ακολουθείται από έναν επικό οργασμό που όμοιό του δεν έχει ξανακούσει άνθρωπος. “I watched as he shouted to the giants who died that day, he held up his hammer high and called to Odin for a sign” τραγουδάει ο Eric με μια φωνή ανυπέρβλητη και στεντόρεια, οι κιθάρες παίρνουν φωτιά, το refrain ξεσηκώνει τα πολεμικά ένστικτα του καθενός. Το “Thor” αποτελεί έτσι απλά έναν από τους μεγαλύτερους ύμνους που έχουν γραφτεί στην ιστορία της heavy metal.
4. Mountains
Τα λόγια είναι περιττά για αυτό το 8λεπτο αριστούργημα. Ένας μεταλλικός ογκόλιθος, ένα λυρικό απαστράπτων δημιούργημα, μια από τις τελειότερες συνθέσεις μουσικά και στιχουργικά του Αρχηγού, το “Mountains” αποτελεί τον ύμνο του αγώνα του ανθρώπου στη ζωή. “Tall as a mountain I’m gonna tear through the sky… Life’s for the taking…”. Κάθε δυσκολία στο διάβα μας και κάθε εμπόδιο που μας παρουσιάζεται μπορεί να ξεπεραστεί. Ποτέ μη γονατίσεις, ποτέ μην τα παρατήσεις και ποτέ μην απογοητευτείς. Στάσου ψηλός, σαν τα βουνά, ανυπέρβλητος όπως το άσμα τούτο. Συγκινητικό, συναισθηματικό και μεγαλειώδες, το “Mountains” αποτελεί όχι απλά ένα τραγούδι αλλά μια πραγματική εμπειρία και μάθημα για τον καθένα μας.
5. Sign Of The Hammer
Η δεύτερη πλευρά του δίσκου ξεκινά με τον ομώνυμο ύμνο. Riding ρυθμός, full επικούρα, χορωδίες στο παρασκήνιο και ένας Eric Adams να τον πιεις στο ποτήρι. Από τα αγαπημένα κομμάτια της μπάντας επάνω στη σκηνή, σκοτεινό και αψεγάδιαστο, με κορυφαίους στίχους και μελωδίες. Δεν είναι τυχαίο που ο στίχος “sign of the hammer be my guide” μας έχει σημαδέψει όλους έως και σήμερα.
6. The Oath
To “The Oath” από τα πρώτα δευτερόλεπτα αναδεικνύεται σε μια ογκώδη σύνθεση με γρήγορο και κοφτό ρυθμό, σκοτεινό και επικό στίχο και τρομερά solos από τον Ross The Boss. “I will crucify, slay them with their tribe, hear my war cry, I’ve sworn the oath” ουρλιάζει με φωνή που φτάνει ως τα ουράνια ο Adams για να ακολουθήσει με τις βάρβαρες τυμπανοκρουσίες του ο Columbus να κλέψει την παράσταση.
7. Thunderpick
Η κλασική solo στιγμή του Joey DeMaio αποτελεί για μια ακόμη φορά μαι άκρως τεχνική μουσική δημιουργία με εξαιρετική δομή. Ο βασικός στόχος βέβαια του “Thunderpick” είναι να μας οδηγήσει στο έπος που ολοκληρώνει τον δίσκο και ονομάζεται…
8. Guyana (Cult Of The Damned)
Το “Guyana” αποτελεί ένα ανατριχιαστικό και επιβλητικό κομμάτι. Αναφερόμενο στην αίρεση του “Ναού του Λαού” και τον ιδρυτή της Jim Jones που οδήγησε στην αυτοκτονία 909 ανθρώπους, δε μπορεί παρά να δημιουργήσει σπάνια αισθήματα σε όποιον το ακούσει. Οι Manowar καταφέρνουν να αποτυπώσουν το δράμα και τη φρικαλεότητα της ιστορίας της Γουϊνέας με μοναδικό τρόπο. Όταν ο Eric Adams φωνάζει “Guyana in the cult of the damned, give us your word for the grand final stand…”, η ψυχή σκίζεται, η σκέψη παγώνει και η ανατριχίλα παίρνει το πάνω χέρι. Με άψογες εναλλαγές, τρομακτικές μπασογραμμές και έναν Adams να δίνει την ερμηνεία της ζωής του, το “Guyana” αποτελεί ένα μνημείο της μουσικής. Απλά ακούστε το και αφεθείτε στις μελωδίες του.
36 ακριβώς χρόνια μετά το “Sign Of The Hammer” δείχνει αξεπέραστο. Βαρύ κι ασήκωτο, επικό και λυρικό, συγκινητικό και υμνικό έπεσε στα κεφάλια όλων μας και μας σημάδεψε για πάντα. Manowar, σας ευχαριστούμε!
Manowar – Sign Of The Hammer (Ten Records, 1984)
Line-Up:
Joey DeMaio: bass
Ross The Boss: guitars
Scoll Columbus: drums
Eric Adams: vocals