Την Πέμπτη που μας πέρασε είχαμε τη χαρά και την τύχη να παρακολουθήσουμε μία μπάντα που, δυστυχώς, δεν έλαβε ποτέ τα credits που της αναλογούν. Ο λόγος για τους Siena Root, οι οποίοι, για όσους δε γνωρίζουν, αναβιώνουν το rock των late 60’s/early 70’s εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, πολύ πριν αυτό το revival γίνει ‘της μοδός’…μαζί τους εμφανίστηκαν οι Θεσσαλονικείς Mother Turtle. Για να δούμε…
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Tα πρώτα δείγματα ήταν κάπως ανησυχητικά καθώς έφτασα έξω από το ΑΝ Club. Οι πόρτες μόλις είχαν ανοίξει αλλά ο κόσμος έξω από το μαγαζί λιγοστός…κάτι που ήρθε να επιβεβαιώσει τις σκέψεις μου. Ότι δηλαδή οι Siena Root δεν απολαμβάνουν της εκτίμησης του Ελληνικού κοινού όπως άλλες αντίστοιχες retro rock μπάντες…και αυτό όχι λόγο αξίας. Μάλλον κακό timing θα έλεγα…
Mother Turtle
Τη συναυλία άνοιξαν οι Θεσσαλονικείς Mother Turtle. Για κάτι τέτοια γουστάρω τη CTS Productions…φρέσκια μπάντα, η οποία ετοιμάζει αυτή την περίοδο το ντεμπούτο της…και παίζει…τα νταν…symfo κυρίες και κύριοι! Ή αλλιώς, συμφωνικό progressive rock…με αρχή της μουσικής τους το Frank Zappa (ίσως ό,τι πιο progressive έχει ακουστεί ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη) η μπάντα κινείται ηχητικά μέσα στα 70’s και τα 80’s και ακούγοντας τους θα διακρίνετε όλους τους ήρωες αυτού του ήχου. Marillion, Yes, Genesis, Manfred Mann, Camel…αρκετά πιο επιμεταλωμένους σε αρκετά σημεία και με δυνατά κιθαριστικά ξεσπάσματα. Πρωτόγνωρο αν μη τι άλλο για τα Ελληνικά δεδομένα. Μας παρουσίασαν το υλικό τους με περίσσιο ενθουσιασμό και κέφι, χωρίς να πτοηθούν από τη μικρή μέχρι εκείνη την ώρα προσέλευση. Μάγκες γιατί αυτό το στυλ θέλει πολύ δουλειά και πολύ δέσιμο για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα…πραγματικά αναμένω το πρώτο ηχογραφημένο υλικό τους…
Siena Root
Μετά τον αποχαιρετισμό του ευγενικότατου frontman των Mother Turtle, είχε έρθει η σειρά των Siena Root…Το βασικό τρίο της μπάντας, ανέβηκε στη σκηνή…απλά πράγματα κιθάρα, μπάσο, drums…ή μονολεκτικά rock. Rock όπως πρέπει να παίζεται…με τσαμπουκά, με ουσιώδη solos, με όγκο και με μια αλήτικη φωνάρα, (ο τραγουδιάρης), ο οποίος ανεβοκατέβαινε στη σκηνή ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε κομματιού. Δυστυχώς η προσέλευση του κόσμου ήταν μικρή (γύρω στα 150-160 άτομα) και είναι πραγματικά κρίμα για μία τέτοια τίμια και αυθεντική μπάντα η οποία έπαιξε περίπου 80 (αλλά γεμάτα) λεπτά και πραγματικά μας χάρισε ένα πάρα πολύ όμορφο βράδυ.
Δε γνωρίζω το λόγο…επικεντρώθηκαν κυρίως στο καταπληκτικό ντεμπούτο τους ( “A New Day Dawning” 2004) από το οποίο αν δε κάνω λάθος παίξανε τα 8 από τα 13 του κομμάτια και από τα 11 συνολικά του set τους, βγήκανε και για 2 encore υπό τις επευφημίες του κόσμου…
Κλείνοντας θέλω να πω το εξής…έχω βαρεθεί να ακούω γκρίνιες για τις τιμές των εισιτηρίων…στο συγκεκριμένο live είχαμε όπως σχεδόν πάντα στα live της CTS, προσιτό εισιτήριο και μια αποδεδειγμένα καλή μπάντα…δηλαδή τι άλλο θες για να βρεθείς σε ένα live…ναι βέβαια, HYPE…
Setlist: Dreams Of Tomorrow, Trippin, Little Man, Words, Rasayana, Into The Woods, Conveniently Blind, Until Time Leaves Us Again
Encore 1 : Coming Home
Encore 2: Shine, Jungle Funk Station