Οι Savage Republic εμφανίστηκαν ζωντανά στη σκηνή του An club την Παρασκευή το βράδυ, μια μπάντα που έχει αγαπήσει τη χώρα μας –φαίνεται άλλωστε και από τη δισκογραφία του συγκροτήματος- κι έχει αγαπηθεί από το ελληνικό κοινό, έχοντας χτίσει μέσα στις δεκαετίες μια μακροχρόνια σχέση αγάπης και θαυμασμού.
Aνταπόκριση: Ειρήνη Κοντογιάννη / Φωτογραφίες: Αθηνά-Μαρία Καρπαθιωτάκη (περισσότερες εδώ)
Έτσι λοιπόν, γύρω στις 22:00, στο «χλιαρά» γεμάτο An, οι No Man’s Land ξεκίνησαν με τους psychedelic rock ρυθμούς τους να στήνουν το ακουστικό σκηνικό. Αρχικά, οι τύπου “Samsara Blues Experiment” μελωδίες είχαν κατακλύσει το χώρο και σε αποχαύνωναν αργά και σταθερά. Ωστόσο, όσο ο χρόνος περνούσε τόσο χανόταν η ενέργεια και είχες την εντύπωση ότι βρισκόσουν σε έναν χώρο όπου κάπου στο background τύχαινε να υπάρχει και μια μπάντα που παίζει live. Έπειτα από περίπου μία ώρα οι No Man’s Land ολοκληρώνοντας το set τους αποχώρησαν από την σκηνή, ανακοινώνοντας την εμφάνιση των Savage Republic αμέσως μετά.
Μπορεί το συγκρότημα από το Los Angeles να ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι την δεκαετία του ’80, θέτοντας τον πήχη ψηλά εισάγοντας μια νέα μετα-μοντέρνα μουσική πτυχή, όμως -όπως φάνηκε στην live performance τους- τίποτα δεν έχει διαβρωθεί από τότε. Η ορμητικότητα, η ζωντάνια από τον καθένα ξεχωριστά ήταν μοναδική, καθώς μας παρουσίαζαν ένα μουσικό ταξίδι στο χρόνο με τους industrial και punk ήχους σε συνδυασμό με ethnic στοιχεία και τις πολυπολιτισμικές αναφορές, που αποτελούν άλλωστε και σταθερά χαρακτηριστικά των Savage Republic. Η εκρηκτικότητα του Alan στα drums, η αστείρευτη ενέργεια του Ethan και συνολικά όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, που στο μεταξύ άλλαζαν μεταξύ τους θέσεις, και ο Kerry βρέθηκε και πίσω από τα τύμπανα, έδιναν μια αδιάκοπη ροή ζωντάνιας με το κοινό να απολαμβάνει την κάθε στιγμή και να κουνιέται ρυθμικά στους “art punk” ήχους της μπάντας.
Έπειτα, η εξαιρετική παρουσία του ταλαντούχου μουσικού Blaine L. Reininger, αποτέλεσε και την πρώτη κορύφωση της βραδιάς, ενώ λίγο πριν από το τέλος, ένα σύντομο tribute στον David Bowie με τα λόγια “Ground Control to Major Tom” να ακούγονται από το μικρόφωνο αποτέλεσε την δεύτερη κορύφωση της βραδιάς, με έναν τόνο συγκίνησης. Κι ενώ φαινομενικά το set είχε ολοκληρωθεί, και τα μέλη του συγκροτήματος απομακρύνθηκαν από την σκηνή, αλλά παρέμειναν κοντά σε αυτήν περιμένοντας να ακούσουν ένα “we want more”, προκειμένου να εμφανιστούν για το encore, το κοινό ούτε που ανταποκρίθηκε (awkward!). Στην αμήχανη αυτή στιγμή έδωσε τέλος ο Ethan ρωτώντας από το μικρόφωνο εάν το κοινό ήθελε κι άλλο. Εν τέλει, η συνέχεια αποδείχθηκε εκρηκτική, με την Εύα Κολόμβου να παίρνει θέση πίσω από τα drums παρέα με τον Alan για να jam-άρουν φτάνοντας έτσι στο τέλος της μια απρόσμενα δυνατή συναυλία.