Βραδυά Eurovision το Σάββατο που μας πέρασε…χα ναι καλά! Βραδιά Saturnus ήταν και τα 200-250 άτομα που παραβρέθηκαν στο live τους απολαύσανε κάτι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο ταυτόχρονα. Οι πόρτες άνοιγαν στις 19:30 όπως έλεγε η αφίσα αλλά στις 20:00 που έφτασα στο An Club απέξω περίμεναν 30 άτομα πάνω κάτω. Οι πόρτες ανοιχτές αλλά ο κόσμος έξω. Κατόπιν μαθαίνω ότι οι Shattered Hope θα βγουν κατά τις 20:30…ω Θεοί με τις αναμονές!
Ανταπόκριση: Πάρης Δημητρόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Shattered Hope
Το ρολόι μου δείχνει 21:00 και κάτι και οι Shattered Hope ανεβαίνουν στην σκηνή. Τα έχω ξαναπεί για τα παιδιά. Λατρεύω τη μουσική τους και το καινούργιο κομμάτι που έπαιξαν ήταν πολύ ωραίο. Πιο δεμένοι και προβαρισμένοι αυτή τη φορά και με πολύ καλό ήχο μας κράτησαν παρέα για κάτι λιγότερο από μία ώρα. Ξεκίνησαν με το αγαπημένο μου κομμάτι από τον δίσκο που έχουν βγάλει το “Enlighten The Darkness” και μέσα στα 5 τραγούδια που έπαιξαν στο σύνολο μας φιλοδώρησαν και με 2 καινούργια από την επόμενη δουλειά τους που θα βγει προς το τέλος του χρόνου μάλλον. Στο “A Traitor’s Kiss” ανέβηκε και ο Thomas (Saturnus) μαζί τους με την χαρακτηριστική φωνή του. Ωραία εμφάνιση από τα παιδιά και σίγουρα καλύτερη από την προηγούμενη φορά που τους είχα δει.
Setlist: Enlighten The Darkness, Convulsion (new), A Traitor’s Kiss, My Cure Is Your Disease (new), Vital Lie
Saturnus
Γουστάρω τις μπάντες που ενώ η μουσική τους είναι σοβαρότατη και ειλικρινής, στη σκηνή δεν είναι ψυχροί επαγγελματίες και απλά ψεκάζουν, σκουπίζουν, τελειώνουν! Και μια τέτοια μπάντα είναι και οι Saturnus. Με 2 καινούργια μέλη στην κιθάρα και στα πλήκτρα και με τρομερή όρεξη μας έκαναν ψυχανάλυση για κάτι παραπάνω από 2 ώρες. Μουσικά αψεγάδιαστοι πέρα από κάποιους μικροφωνισμούς και με χαβαλετζίδικο κέφι ανάμεσα στα τραγούδια τους κυρίως από τον Thomas (φωνητικά). Ξεκίνησαν με το “Litany Of Rain” και συνεχίζοντας με το “Wind Torn” από τον τελευταίο τους δίσκο και συνέχισαν με τραγούδια από όλη την πορεία τους. Η ώρα πέρασε σαν νεράκι και άλλες 2 ώρες να μας είχαν εκεί κανένας δεν θα είχε πρόβλημα. Η μπάντα το απολάμβανε και μας ευχαριστούσε σε κάθε ευκαιρία και εμείς από κάτω ζούσαμε κάτι μοναδικό. Κλείνοντας με το “Christ Goodbye” υπήρχαν μόνο χαμόγελα και συγκίνηση.
Setlist: Litany Of Rain, Wind Torn, I Love Thee, Softly On The Path You Fade, A Father’s Providence, Starres, Inflame Thy Heart, To The Dreams, Empty Handed, Forest Of Insomnia, I Long, Murky Waters, Between, Pretend, Christ Goodbye
Οι Saturnus δεν έγραψαν ιστορία στο θέμα live. Ήταν όμως μουσικά όσο και σαν χαρακτήρες κύριοι και ειλικρινείς. Ίσως κάποιοι ακόμα τους θεωρούν underground μπάντα αλλά νομίζω ότι αυτό το σύνορο το έχουν ξεπεράσει. Είναι απλά μια παρέα φίλων που παίζει την μουσική που την εκφράζει. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι το ζητούμενο δηλαδή;