Είχα την τύχη ν’ ακούσω πριν την επίσημη κυκλοφορία του το καινούριο album ενός πολύ καλού μου φίλου και εξαιρετικού συνθέτη. Λόγος για το καινούργιο album του Randal Collier-Ford, το οποίο τιτλοφορείται “Remnants” και κυκλοφορεί από την Cryo Chamber.
Τα μουσικά “νερά” στα οποία κινείται ο Randal αποτελούνται κυρίως από cosmic ambient μελωδίες, δονήσεις αλλά και από ένα παιχνίδι φυσικών και ηλεκτρονικών ήχων. Οι παύσεις και οι σιωπές στην μουσική του είναι μια ψευδαίσθηση καθώς σε κάθε λεπτό η μελωδία συνεχίζεται απλώς μπορεί να κλιμακώνεται αργότερα σε κάτι πιο δυνατό. Ιδιαίτερη ένταση δεν υπάρχει στον συγκεκριμένο δίσκο, όπως και στους περισσότερους ambient δίσκους όσο αφορά τις μελωδίες τουλάχιστον. Όλα κινούνται σε ένα σχετικά ομάλό μουσικό μέτρο το οποίο θυμίζει περάσματα ηλεκτρικών φορτίων πολλές φορές όπως ακούγεται στον ακροατή ή ακόμα και σαν περάσματα οξυγόνου μέσα σε βυθό.
Είναι ολίγον δύσκολο να μιλήσει κανένας και να περιγράψει έναν ambient ή dark ambient δίσκο καθώς σε κάθε έναν από εμάς “καθρεπτίζεται” τελείως διαφορετικά. Παρ’ όλα αυτά και μετά από πολλές ακροάσεις νομίζω ότι η μουσική του Randal και ιδιαίτερα ο συγκεκριμένος δίσκος θ’ αποτελούσε έναν τέλειο πρόλογο είτε για μια ambient είτε ακόμα και για μια χαλαρωτική dark jazz βραδιά – ίσως με Mount Fuji Doomjazz Corporation. Κανείς θα μπορούσε επίσης να εκλάβει την μουσική του ως προέκταση των ήχων του προσωπικού περιβάλλοντος του. Ο συγκεκριμένος έχει την δυνατότητα να προσαρμόζει τις μελωδίες του με οτιδήποτε φυσικό παρόλο που μιλάμε για ηλεκτρονικές δονήσεις πια.
Το αγαπημένο μου κομμάτι και αυτό το οποίο σχεδόν παγώνει το νου και τη σάρκα μου όποτε το ακούω είναι το “Suspension of Icarus”. Θα μπορούσα να το παραλληλίσω με κάποιον ήχο καλά κρυμμένο μέσα στα όνειρα μου, που συνήθως εμφανίζεται σε επιφάνειες η ακόμα και σε “γλυκούς” εφιάλτες… Επιπροσθέτως μετά από το συγκεκριμένο κομμάτι νομίζω ότι κανείς θα καταλάβει μια πιο ritualistic εξέλιξη στον δίσκο, που εμένα προσωπικά με ενθουσίασε.
Remnants: μικρές ωδές στον έναν και μοναδικό Θεό της ανθρωπότητας, τον Θάνατο, ο οποίος κάνει την εμφάνιση του παντού και πάντα… Είτε το θέλουμε είτε όχι. Μακάβριο; Είναι και όμως η πραγματικότητα. Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Randal… Μελωδίες ενός σαθρού ήλιου (Decaying Sun)… Θαυμάσια δουλειά!