Έχοντας περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που είδα τους Puta Volcano ζωντανά, δεν υπήρχε περίπτωση να έχανα το συγκεκριμένο event, μιας και το εν λόγω συγκρότημα είναι σκέτη απόλαυση επί σκηνής. Έτσι λοιπόν βρέθηκα από νωρίς στο An.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Με αρκετή ώρα καθυστέρησης στη σκηνή εμφανίστηκαν οι νεοσυσταθέντες Angry Boy Jester που αποτελούνται από μέλη των Yellow Devil Sauce και Semen Of The Sun, οπότε το αποτέλεσμα φάνταζε αν μη τι άλλο δελεαστικό. Έτσι λοιπόν με πολύ σκεπτικότητα αντιμετώπισα αυτή την πρώτη ηχητική και οπτική επαφή μου με τους Angry Boy Jester. Ναι, η μπάντα ροκάρει επί σκηνής και εκτελεστικά δεν χάνει νότα, τα φωνητικά ισόποσα μοιράζονται ανάμεσα στους δυο από τους τρεις κιθαρίστες, με πολύ καλά αποτελέσματα αλλά δυστυχώς μετά το τέλος της εμφάνισης τους δεν μου έμεινε κάτι. Κρίμα γιατί με την προϋπηρεσία και την εμπειρία των μελών του συγκροτήματος περίμενα κάτι πιο ενδιαφέρον, κάτι που να με ταρακούναγε ακόμα πιο πολύ και μετά το πέρας της εμφάνισης τους να υπήρχαν πράγματα που να μου έμεναν.
Puta Volcano για το κυρίως πιάτο και με ήχο που τσακίζει κόκαλα, όπως και στους Angry Boy Jester, οι επόμενες ώρες κύλησαν σαν δευτερόλεπτα. Το συγκρότημα σε μεγάλη βραδιά, παρέδωσε ένα άρτια εκτελεσμένο set, που μοιράστηκε ανάμεσα στις δυο μέχρι στιγμής δισκογραφικές δουλειές του, σε ένα καινούργιο κομμάτι που δεν συγκράτησα το όνομα του αλλά πιστέψτε με είναι κλασσικό PutaVolcano, βάλε και μια διασκευή στο “Ace Of Spades” που προκάλεσε τον αναμενόμενο πανικό, όχι βέβαια πως κατά την διάρκεια του υπόλοιπου set τα πράγματα ήταν ήσυχα, απλά εκεί ξεφύγαμε λιγάκι παραπάνω και το συγκρότημα αλλά και το κοινό!
Το “Zombie” από τον πρώτο τους δίσκο κλήθηκε να ανοίξει τη βραδιά, η οποία καθώς προχωρούσε τόσο πιο δυναμική γινόταν με τα “Rockability”, “Burn The Rest”, “Black Sand”, “Indri”, “Await”, “Indigos And Vulgars”, “Raindance”, “The Son” και το “Fou” που ήταν το μεγάλο φινάλε. Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης των Puta Volcano η προσοχή έπεφτε στην Lunaτην τραγουδίστρια του συγκροτήματος η οποία μας χάρισε απίστευτες στιγμές τόσο φωνητικά αλλά και με την εκρηκτική της σκηνική παρουσία, βέβαια όλο αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα αν τα μέλη του υπόλοιπου συγκροτήματος δεν έκαναν τη ‘δουλειά’ όπως θα έπρεπε. Solos, riffs, headbanging, groove από το rhythm section και γενικότερα όλο το συγκρότημα να τα σπάει επί σκηνής δεν άφησαν κανέναν από όσους γέμισαν το An ανικανοποίητους.
Δυστυχώς η βραδιά έμελλε να τελειώσει όταν τα φώτα άναψαν και ο δρόμος του γυρισμού έμοιαζε αναπόφευκτος!