Το βράδυ της 24ης Νοεμβρίου θα κάνει πάρα μα πάρα πολύ καιρό να ξεχαστεί…ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin 205 χόρεψε στους ρυθμούς των Despite Everything και κυρίως των Planet of Zeus, κάνοντας όλους να καταλάβουν αυτό που φωνάζουμε τόσο καιρό από αυτό εδώ το site…η ελληνική σκηνή είναι εδώ και δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από τις ακριβοπληρωμένες μπάντες του εξωτερικού που έρχονται στη χώρα μας για να κάνουν αγγαρεία…με το κορμί ακόμα να πονάει και το μυαλό ακόμα να ταξιδεύει θα προσπαθήσω παρακάτω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται για ένα βράδυ το οποίο έχει ήδη πάρει τη θέση του στην ιστορία…
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Γρηγόρης Ρουμελιώτης και G.N.P. Productions
Πριν αρχίσω να σας μεταφέρω όσα είδα και έζησα στην “αρένα” του Gagarin 205, θέλω να πω το εξής. Σταματήστε μερικοί μερικοί να μιλάτε για stoner hype και λοιπές αηδίες. Όποιος δουλεύει και αξίζει πάει μπροστά…τέλος. Δηλαδή οι stonerάδες το κάνανε το sold out προχθές; Μιλάμε για 2 μπάντες που γράφουν καλή μουσική, είναι συνεχώς στο δρόμο και το Σάββατο είδαν τους κόπους τους να ανταμείβονται…
Despite Everything
Ο κόσμος είχε αρχίσει από νωρίς (19.15-19.30) να μαζεύεται στη Λιοσίων και οι πόρτες αναγκαστικά ανοίξανε λίγο νωρίτερα από ότι είχε ανακοινωθεί. Αρκετή ώρα πριν ανέβουν στη σκηνή οι Despite Everything o χώρος έχει ήδη αρχίσει να γεμίζει. Μερικά λεπτά μετά τις 21.30 οι Αθηναίοι ανεβαίνουν στη σκηνή…πολλοί πιτσιρικάδες στις πρώτες σειρές έχουν έρθει και για αυτούς. Τραγουδάνε τους στίχους…η μπάντα πάνω στη σκηνή το απολαμβάνει πραγματικά!
Με το χαμόγελο να μη φεύγει από τα χείλη τους, τα μέλη των Despite Everything για περίπου 30-35 λεπτά, με τσίτα τα γκάζια, απέδωσαν εξαιρετικά το melodic hardcore-ίζον punk τους κερδίζοντας το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου, ο οποίος την ώρα που κατέβηκαν από τη σκηνή οι Despite Everything είχε γεμίσει πλέον ασφυκτικά το Gagarin. Με σχεδόν 150 ζωντανές εμφανίσεις σε Αμερική, Ευρώπη και Ελλάδα στα τελευταία 3 χρόνια (!) η μπάντα παρουσίασε άψογα τον εαυτό της σε ένα πιο ευρύ κοινό και αυτό μόνο για καλό είναι…είπαμε όσοι δουλεύουν σκληρά και γουστάρουν αυτό που κάνουν ανταμείβονται…
Planet of Zeus
To ρολόι δείχνει 22.35 και οι νότες του “Unicorn Without A Horn” ακούγονται στα ηχεία…τα 4 ‘μούτρα’ βγαίνουν στη σκηνή, “Dawn of the Dead” και η κλωτσοπατινάδα ξεκινάει…”Supernothing” για τη συνέχεια και έρχεται η ώρα του “Leftovers”. To μισό Gagarin παίζει ξύλο, κορμιά περνάνε πάνω από τα κεφάλια μας και 1000-1100 ψυχές τραγουδάνε το refrain. Απερίγραπτα συναισθήματα…απλά αναρωτιόμουν τι θα γινόταν στη συνέχεια και η απάντηση δεν άργησε να έρθει…”Doteru”, “Nervous Breakdown”, και η μάχη συνεχίζεται…η μπάντα αλάνθαστη λες και από χρόνια έτοιμη για αυτό το live…Τα πράγματα ηρεμούν λίγο με τα “Same Mistakes” και “The Ballad of Boston George” να πάρει κι ο κόσμος μια ανάσα.
Ειλικρινά δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μεγάλες μπάντες του εξωτερικού, και εκεί φαίνεται να είναι το μέλλον τους…αυτές ήταν οι σκέψεις μου όσο κράτησε το απαραίτητο timeout…και έρχονται απανωτά τα χτυπήματα, “Apocalypse” και “Scream” και ειλικρινά προσπαθούσες να φυλαχτείς, κορμιά στο πάτωμα, παπούτσια να αναζητούν τους ιδιοκτήτες τους…ένας κακός χαμός!
Ο πάντα σεμνός Μπάμπης ευχαριστεί το κοινό…εγώ πάω προς τα πίσω γιατί τα χρόνια περνάνε και το κορμί δεν αντέχει. “Stab Me” για τη συνέχεια και ακολουθεί το απόλυτο highlight της βραδιάς. Επειδή τα ‘μελό είναι για τις αδελφούλες’, “Vanity Suit” κι ένα ολόκληρο μαγαζί σείεται…όποιος δεν ήταν εκεί δεν μπορεί να καταλάβει. Το σπρωξίδι έφτανε μέχρι τα bars του Gagarin. Με το τέλος του κομματιού η μπάντα γνώρισε πρωτοφανή αποθέωση, ανταμοιβή της σκληρής δουλειάς, υπομονής και σεμνότητας τόσων χρόνων.
Η εισαγωγή του “Space Loop 430”, (personal favourite), ακολουθεί το “Macho Libre”, προοίμιο της τελικής μάχης…και οι Zeus κλείνουν το set τους με το εκρηκτικό “Something’s Wrong”. Αλλά αυτό το καταπληκτικό βράδυ δεν τελείωσε εκεί, καθώς τα παιδιά αποχωρούν από τη σκηνή και επανέρχονται μετά από μερικά δευτερόλεπτα να μας αποτελειώσουν με τα “Woke Up Dead” και “Eat Me Alive”.
Λίγα λεπτά πριν τις 12, μας αποχαιρέτισαν και τους χειροκροτήσαμε παρατεταμένα…και οι ψυχές που γέμισαν το Gagarin αποχωρούσαν με πλατιά χαμόγελα…Ευχαριστούμε Planet of Zeus & Despite Everything!
Υ.Γ. Το δάκρυ του Μπάμπη στο “Leftovers”. Το ξαναλέω, όποιος δουλεύει, είναι σεμνός και ταπεινός ανταμείβεται. Και αυτό ισχύει και για τις 2 μπάντες. Και μην ξανακούσω άλλες παπάρες από κομπλεξικούς περί μόδας, hype κλπ. O λαός είναι σοφός…όσα δε φτάνει η αλεπού…