Έχοντας αποδείξει στο παρελθόν, με…όλες τις δουλειές τους την καινοτόμο προσέγγιση τους στη μουσική, και ειδικότερα στο djent, εξακολουθούν να μας κάνουν να τρίβουμε τα αυτιά μας, με δουλειές όπως το “Clear”. Βγάζει μια αυθεντικότητα, μια αλήθεια, που δεν την κατέχουν και πολλοί εδώ που τα λέμε, ή τουλάχιστον δεν βγαίνει με μια τέτοια «άνεση».
Μιλώντας συγκεκριμένα για το “Clear”, το νέο, ας πούμε, EP τους συγκροτήματος και προάγγελος του αναμένου full length album τους, αποτελεί ένα σύνολο 7 διαφορετικών τραγουδιών, καθένα από τα οποία είναι δουλεμένο ξεχωριστά από κάθε μέλος της μπάντας κι έχοντας κοινό παρανομαστή, ένα τραγούδι, το “Overtune”. Σπάνιο να πετύχεις σε μια μπάντα, να έχουν όλα τα μέλη τη γνώση και το ταλέντο ώστε να φέρουν σε πέρας μια τέτοια αποστολή, και μάλιστα τόσο επιτυχημένα. Στόχος του EP, η αναζήτηση και καταγραφή διαφορετικών στυλ σύνθεσης.
To “Extraneous” από τον Adam “Nolly” Getgood, πατάει γερά σε djent γραμμές και αποτελεί το πιο «ασυνήθιστο» -για τα μέτρα των Periphery- κομμάτι. Το “The Summer Jam” του Jake Bowen, ίσως να είναι το πιο flat σε σχέση με τα υπόλοιπα. Το “Feed The Ground” από τον Matt Halpern, συνδυάζει τις πιο heavy μελωδίες, ενώ το “Zero” του Misha Mansoor, που έχει και την πιο «Periphery» αισθητική είναι καθηλωτικό, κάνοντας όπως τόσο καλά ο ίδιος ξέρει να κάνει την κιθάρα να «μιλάει». Το ”Parade of Ashes”, του frontman Spencer Sotelo, ξεχωρίζει για την μίξη διαφορετικών στυλ και τα πλούσια και ασυνήθιστα για τους Periphery φωνητικά, ενώ το “Pale Aura” του κιθαρίστα, Mark Holcomb σε κερδίζει για τη μελωδικότητα και τα «επιθετικά» του riffs.
Δεν υπάρχει λόγος να μην το ακούς αυτή τη στιγμή. Μακάρι να ήμουν μουσικός ώστε να μπορούσα να αποδώσω με την αρτιότητα που του αρμόζει, τις τεχνικές, κάθε riff, κάθε μελωδία, κάθε τόνο, που βγαίνει από αυτό το EP.
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good : Καταιγιστικό. Πρωτότυπο. Μελωδικό.
The Bad : Δεν ξέρω.
Βαθμολογία: 4,5 / 5
[/stextbox]