Οι εκ Νέας Υόρκης Parquet Courts μετά το πειραματικό noise καλαμπούρι του μόλις προ πέντε μηνών “Monastic Living”, επιστρέφουν στη κανονικότητα της δισκογραφίας τους με το ολόφρεσκο “Human Performance”, το οποίο και είναι η καλύτερη δουλειά τους. Η μάλλον η καλύτερη, έως την επόμενη.
Το ότι αυτοί οι τύποι είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην indie σκηνή από τα τέλη των 90’s δεν είναι τυχαίο. To post-punk, art rock τους (όπως θέλεις πες το) ακούγεται σαν τους Pavement που έχουν αράξει πάνω σε ένα τσουβάλι δυναμίτη, χωρίς ωστόσο να λείπουν απ’ το χαρμάνι οι Modern Lovers και οι πανταχού παρόν Velvet Underground. Εν ολίγοις, πιο cool δεν γίνεται. Στο τρίτο τους αυτό ηχογράφημα για την Rough Trade, οι punk rock εξωφρενικοί παροξυσμοί του παρελθόντος έχουν δώσει την θέση τους σε μάλλον πιο προσγειωμένες συνθετικές φόρμες, χωρίς αυτό όμως να κοστίζει στην ενέργεια και τη δυναμική του συνόλου. Αντιθέτως, στις 14 συνθέσεις που θα βρεις εδώ, η παρέα του Andrew Savage δείχνει πιο καλλιτεχνικά σκεπτόμενη από ποτέ.
Απ’ όπου και να πιάσεις το “Human Performance”, δε δείχνει να μπάζει από πουθενά. Το εναρκτήριο “Dust” σου καρφώνεται στο μυαλό με τη μία, το οποίο αποτελεί και το πρώτο single του δίσκου παρέα με τις εξαιρετικές κιθάρες του “Berlin got Blurry”. Πέρα από τα “Outside” και “I was just here” που δείχνουν κάπως ανολοκλήρωτα, όλες οι υπόλοιπες στιγμές του δίσκου είναι πιο εθιστικές από ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, τα “Captive of the sun”, το χαλαρό “Steady on my mind” καθώς και το ομώνυμο κομμάτι αποτελούν με μικρή διαφορά τα highlights αυτής της κυκλοφορίας.
Οι Parquet Courts είναι σημαντικοί. Το “Human Performance” είναι ήδη δίσκος της χρόνιας και μαζί του θα την βγάλεις άνετα ολόκληρο το καλοκαίρι. Γι αυτό καλά θα κάνεις να μη σε φοβίζουν τα κακά κουρέματα τους και ο hipster ντόρος γύρω από την φάση τους.