Όσοι ήσασταν το Σάββατο στο Piraeus Αcademy, σίγουρα ξέρετε ότι η εμφάνιση των Pain of Salvation είναι κάτι που κι εσείς και η μέση σας θα θυμάστε για καιρό, αν όχι για πάντα! Ένα συγκρότημα που απέδειξε και επί σκηνής την μουσική του ικανότητα, συνθετική και ερμηνευτική, και μας καθήλωσε! Μαζί τους οι ‘δικοί μας’ Need και Mother of Millions, που άνοιξαν άψογα αυτόν τον συναυλιακό μαραθώνιο και στάθηκαν υπεράξια στην ίδια σκηνή με τους Σουηδούς γκουρού της progressive μουσικής!
Ανταπόκριση: Μυρτώ Ραμμοπούλου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Με πολύ μικρή παρέκκλιση από το αρχικό πρόγραμμα και με ήδη αρκετό κόσμο, το venue γεμίζει σταδιακά όσο οι Mother of Millions ξεδιπλώνουν την εκτελεστική τους δεινότητα χαρίζοντάς μας τα διαμάντια του “Sigma”, της τελευταίας τους δουλειάς (ViciSolum Productions, 2017). Το συγκεκριμένο album προσωπικά το θεωρώ έναν από τους πλέον αξιόλογους δίσκους της εγχώριας σκηνής, με υψηλό συνθετικό επίπεδο και σχεδόν ποιητικούς abstract στίχους, όπου το ένα κομμάτι είναι καλύτερο από το άλλο. Ξεκίνησαν με τα “Emerge” και “Shine” και όντως έλαμψαν με τα υπέροχα “Collision”, “Silence” και “Rome” να ακολουθούν (για την σειρά δεν παίρνω όρκο), ενώ μας άφησαν άφωνους με την πανέμορφη διασκευή του “Uninvited” της Alanis Morissette, για να κλείσουν με το εμβληματικό “ Spiral” και το “Human” από την ομώνυμη παρθενική τους δουλειά (Bungalo Records, 2014). Είναι heavy, είναι solid, o Γιώργος Προκοπίου (επίσης frontman των Poem) είναι φωνάρα και είναι πολλά υποσχόμενοι! Αναμένουμε επόμενη δουλειά τους και περισσότερα live! Rise and Evolve, Mother of Millions!
Σειρά έχουν οι Need. Θα μπορούσαν ΠΟΛΥ ΑΝΕΤΑ να είναι οι headliners! Πολύ πληθωρική και εντυπωσιακή παρουσία, ιδίως από τους Jon V. (vocals) και τον άπειρα επικοινωνιακό Ravaya (guitar), που απλά σου ‘φευγε η μαγκιά από την ενέργεια και το ολόσωστο performance τους. Άψογοι επαγγελματίες που, αν και τα keyboards τους τούς πρόδωσαν από την αρχή σχεδόν του set τους, δεν πτοήθηκαν και τα έσπασαν κυριολεκτικά, κάνοντας το κοινό να κοπανιέται και να τραγουδάει από την αρχή ως το τέλος, από το “Rememory’’, το “Alltribe” και το “Tilikum” ως το “Hegaiamas” (και τα τρία από την ανεξάρτητη παραγωγή “Hegaiamas: A song for freedom” του 2017, που κυκλοφόρησε και ως βινύλιο από την Ikaros Records, 2018). Εννοείται ότι της παρουσίασης του Hegaiamas σαν album μεσολάβησαν και παλιές αγάπες, όπως τα “Orvam” – τί έπος είναι τούτο;!- και τα Mother Madness [από την πρώτη τους δουλειά, “Orvam”, 2014, Trailblazer Records (EU) και Laser’s Edge (US)] αλλά και το “Stroll of Choice” (“The Wisdom Machine”, 2006). Progressive metal στα καλύτερά του από μία μπάντα που μας κάνει περήφανους και δικαίως χαίρει εκτίμησης και στο εξωτερικό, έχοντας αποσπάσει ενθουσιώδεις κριτικές για τη δισκογραφία της, αλλά και τις live εμφανίσεις της! Προσωπικά… guess I became NEEDy!
Και έχει έρθει πια η πολυπόθητη ώρα, μετά από την μεγάλη πλην υπέροχη αναμονή, για τους μοναδικούς Pain of Salvation… Δεν έχω λόγια για αυτούς ειλικρινά! Εξαιρετική εκτέλεση, παθιασμένη και υπερδυναμική εμφάνιση, άψογα φωνητικά από όλη την μπάντα- με πραγματική έκπληξη ακούσαμε την αγγελική φωνή του drummer, Leo Margarit, στο εισαγωγικό “On a Tuesday”- στην παρουσίαση του τελευταίου τους album “In the Passing Light of Day” (InsideOut Music, 2017) για το πιστό ελληνικό κοινό τους. Φυσικά δεν έμειναν μόνο σε αυτό, καθώς μετά και από τα εξαιρετικά “Reasons” και “Meaningless”, έκαναν ένα πέρασμα από σχεδόν ολόκληρη την 20ετή τους δισκογραφική πορεία, ξεκινώντας με τα “Falling” και “The Perfect Element”, πριν το οποίο μας προειδοποίησε να μην αφήσουμε να μας πάρει το μυαλό! «Stay in the flesh» αλλά γίνονται αυτά ρε Danny, με τέτοιες κομματάρες;!
Συνέχισαν παρτάροντας με ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα κομμάτια τους, το “Disco Queen” (Scarsick, 2007) και το “Kingdom of Loss” από τον ίδιο δίσκο, για να μας γυρίσουν πολύ πίσω, στην απαρχή των Pain of Salvation με τα “Handful of Nothing” και “Pilgrim” (“One Hour By The Concrete Lake”, 1998) και κάπου εδώ είναι που συνειδητοποιείς ότι η καλή μουσική δεν έχει ηλικία και εποχή. “Ashes” και “Full Throttle Tribe” για συναισθηματικό, αλλά και δυνατό κλείσιμο. Φυσικά και δεν έμειναν εκεί! Μετά από δύο λεπτά που μας φάνηκαν αιώνες επέστρεψαν με πολύ δυναμικό encore: “Used” και “Beyond The Pale” (από τα “The Perfect Element” και “Remedy Lane” αντίστοιχα), για να ολοκληρώσουν με το ομώνυμο του τελευταίου τους album, “In the Passing Light of Day”, σε μία κατάθεση ψυχής από τον Daniel Gildenlöw, που αφιέρωσε το τραγούδι στη σύζυγό του, σαν «ευχαριστώ» για όλο το διάστημα που πέρασε νοσηλευόμενος, όταν και παραλίγο να χάσει τη ζωή του.
Πολύ headbanging και πολύ δυνατά συναισθήματα σε αυτόν τον progressive eargasm από Mother of Millions, Need και Pain of Salvation στο εξαιρετικής ακουστικής venue του Piraeus 117 Academy! The rest is… meaningless!