Παρασκευή βράδυ και ακόμα ένα live στο χώρο του Gagarin 205. Από τα ονόματα που συμμετείχαν σε αυτό, περίμενα μια αρκετά ενδιαφέρουσα βραδιά. Μπαίνοντας στο μαγαζί, διαπίστωσα μια σχετικά χαμηλή προσέλευση κόσμου, πράγμα που όπως φάνηκε θα κρατούσε αρκετά ακόμα μέχρι περίπου τη μέση της συναυλίας…
Ανταπόκριση: Κωνσταντίνος Σταθάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
The Dead Creed ήταν το όνομα του πρώτου καλλιτέχνη της βραδιάς. Κεριά, θυμιάματα και μια μαυροντυμένη κουκουλοφόρα μορφή με μια 12-χορδη ακουστική κιθάρα εμφανίστηκε στη σκηνή. Οπτικά ένα γνώριμο από πολλές σύγχρονες black metal μπάντες σκηνικό τελετουργίας. Ηχητικά όμως μας παρουσιάστικε κάτι διαφορετικό. Ακουστικά riffs με βαριά επιρροή από ανατολίτικες φόρμες παντρεμένες με black metal αισθητική. Ψαλμοί και χορωδιακά φωνητικά με τη βοήθεια πεταλιών που συνέθεταν μια αρκετά μυστικιστική ατμόσφαιρα. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον να το παρακολουθήσει κανείς.
Δεύτερο support οι Mock the Mankind. Παίζοντας κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Ruination”, δυστυχώς ήταν μια παρουσία που δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Σ’αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο τα αρκετά προβλήματα στον ήχο για το μεγαλύτερο μέρος του set. Τα τύμπανα ήταν πολύ μπροστά ηχητικά, με αποτέλεσμα να υπερκαλύπτουν τα έγχορδα και να μην ξεχωρίζουν τα σημεία στις συνθέσεις. Επίσης υπήρξε απουσία στις μεσαίες συχνότητες, πράγμα που δημιουργούσε αρκετό θόρυβο ταλαιπωρία για τα αυτιά των ακροατών. Βλέποντάς τους για πρώτη φορά live, δεν γνωρίζω αν τα προβλήματα ήταν καθαρά ηχοληπτικά ή αν υπάρχει πρόβλημα στο set-up του συγκροτήματος.
Σειρά είχε το πρώτο μεγάλο όνομα της βραδιάς, οι Hexvessel. Χαρούμενος και με όρεξη, ο Mat ‘Kvohst’ Mcnerney μας καλωσόρισε και αφιέρωσε το set στον προσφάτως εκλιπόντα και μεγάλο όνομα της μουσικής, Leonard Cohen. Για την επόμενη ώρα και κάτι, οι Hexvessel μας ταξίδεψαν ανάμεσα από δάση και βουνά με τις συνθέσεις τους. Έμφαση δόθηκε στην πιο πρόσφατη, φετινή κυκλοφορία τους “When We Are Death”. Ο Μat μας προλόγιζε τα κομμάτια με ιστορίες που τον ενέπνευσαν να τα γράψει, κάνοντας έτσι ακόμα καλύτερη την εμπειρία του performance των Hexvessel. Έπαιξαν κάποια από τα πλέον γνωστά τους τραγούδια όπως τα “Cosmic Truth”, “I Am The Ritual” και μας αποχαιρέτησαν με ένα encore και το γνωστότερο πλέον κομμάτι τους “When I’m Dead”. Ήταν μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση και θέλω να τους ξαναδώ στο μέλλον.
Τελευταίο συγκρότημα για αυτή τη συναυλία οι Oranssi Pazuzu. Οι Φιλανδοί μας πήραν από τα δάση και τους λόφους των Hexvessel και μας μετέφεραν σε μια διάσταση που είχε μια αίσθηση από Hellraiser. Βίαιο black metal σε εναλλαγή με ατμοσφαιρικά και πειραματικά σημεία, με τα keyboards σοβαρό ατού της μπάντας αφού δημιουργούσε από διαστημικά ambiences και είχε μέχρι και περάσματα από harsh noise. Κάποια μικρά θέματα στον ήχο διορθώθηκαν αρκετά σύντομα και οι Oranssi Pazuzu απέδωσαν στο 100% τα κομμάτια των δίσκων τους, τόσο ηχητική όσο και τεχνικά. Έπαιξαν κομμάτια όπως τα “Saturaatio”, “Lahja”, “Vasemman käden hierarkia”, “Uraanisula” και “Hypnotisoitu viharukous”. Μια άρτια εμφάνιση και ένα πολύ καλό κλείσιμο σε μια βραδιά, που είχε κάποια σκαμπανεβάσματα, αλλά μας έστειλε σπίτι ευχαριστημένους.