Another freak in the show! Νέο σχήμα, νέος αέρας. Πάνος (κιθάρα/φωνητικά), Διαμαντής (κιθάρα), Νίκος (μπάσο), Έλενα (τύμπανα). Debut album, Urban Sounds. Ασυνήθιστο με έντονο δραματικό στοιχείο και πειραματική μουσική διάθεση που δεν κρύβει συναισθήματα, επιρροές, αναμνήσεις, εμπειρίες, πρέπει και θέλω.
Εισαγωγή που zion-ίζει. Η δεύτερη κιθάρα να σολάρει εκεί ακριβώς που μας χρειάζεται και το μπάσο να διατηρεί την σταθερή αστάθεια που θέλουν να σπάσουν τα drums. Παράδοξο από την αρχή του. An organ-heavy tune. “2 is 3” όταν εμπλέκεται ο διάολος στη συζήτηση. “Thought it meant so much to me” και παίρνουν φωτιά. Όντως κλώνοι κάποιας κουλτούρας κράζουν την κατάσταση με το να την ομολογούν. “Culture Of Clones”. Αισθάνονται “down” μα δεν σπάνε. Γκρέμισμα και ανασύσταση. Δυναμική αντικουλτούρα. Ταξιδιάρικα riffs και η παραμόρφωση χωρίς περιττά εφέ. Καθαρά φωνητικά, εναλλακτικό garage ύφος.
“Damn Them Crows”, στο ξέσπασμα θέλουν ένα τραγούδι ώστε να σε κρατήσει να χορεύεις όλη τη νύχτα. Προκαλούν κι άλλο κατά το φινάλε που παραπέμπει σε Γιαπωνέζικο rock’n’roll! (βάλτο άλλη μία). Α trance-inducing. Αν πάλι δεν σου έφτασε, τα βάζουν και μαζί σου δημιουργώντας ένα “Perfect Jim”, όντως ανατριχιαστικό κυρίως μεταξύ 14:13 και 15:05. Παράδοξο το τριπάκι της αντήχησης στο “Tripping On A Paradox” όταν η φάση εν μέρει Cobain-ίζει ενώ η διάθεση παραμένει ψυχεδελική. Lazy pop οδηγοί με ξυσίματα αλληλοδιαδέχονται ένα driving drum beat και ένας υψηλός θόρυβος που ενδιαφέρεται για shoegaze-y επανάληψη μέσα από συγχορδίες, wah- wah και πετάλια. “One Hits One” που επιτρέπει μία τελευταία blue-s νότα πριν το post it στην fuzz μπαρόκ neo – psychedelia, αν δεν υπάρχει τέτοιο είδος μόλις δημιουργήθηκε. “With You” or “Just Me”.