Όλη η μουντάδα των προηγούμενων ημερών μάλλον είχε στόχο να βάλει σε διάθεση όσους και όσες φάνηκαν τολμηροί και παρευρέθησαν το βράδυ της Παρασκευής στο An, για να παρακολουθήσουν μια πανδαισία άκρατου heavy πειραματισμού από τρία ξεχωριστά συγκροτήματα της σκηνής.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Χατζηαγγέλου (περισσότερες εδώ)
Η αρχή έγινε με το τρίο των Korsikov, που όπως και στις προηγούμενες φορές που είχα την ευτυχία να τους δω, έτσι και το βράδυ της Παρασκευής τα ισοπέδωσαν όλα με το heavy fuzz τους. Οι τύποι είναι full rock ‘n roll και νοιώθουν! Η συμμέτοχη του Σταύρου από τους Sadhus ήταν απλά το επιστέγασμα σε ακόμα μια εξαιρετική εμφάνιση των Korsikov.
Την επόμενη μπάντα δεν είχα πολύ καιρό που τους είχα δει και όμως για ακόμα ένα βράδυ οι Hedvika ξεχώρισαν σαν τη μύγα μες στο γάλα! Έχοντας την εμπειρία, μιας και έχουν οργώσει τις σκηνές ανά την επικράτεια, μας παρουσίασαν το απαιτητικό και δύστροπο μα συνάμα εθιστικό υλικό τους.
Μετά ήρθε το χάος… Μούχλα μύρισε στο υπόγειο των Εξαρχείων και τα πάντα ήταν έτοιμα για να υποδεχθούμε τους Omega Monolith στη σκηνή. Και ξαφνικά, να που πύκνωσε και ο κόσμος και γίναμε αρκετοί, γιατί θα ήταν κρίμα και άδικο αυτή την εμφάνιση των Omega Monolith να τη θαύμαζαν λίγα ζευγάρια μάτια. Η δυάδα ανέβηκε στη σκηνή και παρουσίασε κομμάτια όχι μόνο από την επερχόμενη δισκογραφία τους, αλλά και παλιότερο υλικό. Όταν βλέπεις ζωντανά συγκροτήματα όπως οι Omega Monolith δεν μπορείς να μην αφουγκραστείς τις δονήσεις που σου προκαλούν και να μην αφεθείς στη πρωτέλεια και πνιγερή ατμόσφαιρα που παράγουν.
Άλλο ένα συναυλιακό ‘ταξίδι’ έφτασε στο τέλος του και ο δρόμος του γυρισμού φάνταζε πιο γρήγορος!