Στα πλαίσια της κυκλοφορίας του δεύτερου EP τους, “Prometheus”, και του επερχόμενου live για την παρουσίασή του, ο Παναγιώτης Αντωνίου μίλησε με τους New World Disorder για τη νέα τους δουλειά, την core σκηνή στην Ελλάδα και τη μουσική γενικότερα.
Kαλησπέρα παιδιά, πείτε μας λίγα πράγματα για το “Prometheus”, το δεύτερο EP σας που έχει κυκλοφορήσει εδώ και κάποιες μέρες.
Όλη η διαδικασία παραγωγής και ηχογράφησεων μας πήρε 2-3 μήνες, έγινε στο studio του Βαγγελη Θεοδωράκη, τον κιθαρίστα των Revolted Masses. Τα πάντα από tracking μέχρι mastering έγιναν εκεί. Ήταν μια διαδικασία που πρώτη φορά κάναμε με τα παιδιά. Είχε τα καλά της, είχε και τα κακά της. Θέματα με μετακινήσεις, δουλειές και να βρεθεί το timing ούτως ώστε να συντονιστούμε. Αφού το είχαμε στα χέρια μας αρχίσαμε να δουλεύουμε το live performance για να το φτάσουμε σε παρουσιάσιμο σημείο.
Πόσα χρόνια υπάρχετε σαν μπάντα;
Το συγκεκριμένο line-up 6 μήνες. Αν εξαιρέσεις τη θέση του drummer που αλλάζει συχνα, 4 drummer σε 4 χρόνια, οι υπόλοιποι παίζουμε γύρω στα 3 χρόνια μαζί με κάποια διαλείμματα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Πως βγαίνουν τα κομμάτια σας; Υπάρχουν βασικοί συνθέτες και άτομα που γραφουν τους στίχους; Βγαίνει μέσα από “τζαμάρισμα” στο studio;
Στίχους γράφει σχεδόν όλους ο Γιώργος (φωνή) και στη μουσική είναι ο Αντώνης (κιθάρα) που έχει τον κυριο φόρτο και μετά ο Σίμος (κιθάρα) και μετά ο καθένας βάζει τα δικά του. Ο κορμός κατά 95% είναι του Αντώνη, κάθεται στη… σπηλιά του, έχει εξάρσεις δημιουργικότητας και μας φέρνει υλικό το οποίο μετά δουλεύουμε όλοι μαζί και βγαίνει αυτό που βγαίνει. Αν παρατηρήσει κανείς τα 2 ΕP υπάρχει κάτι το εξελικτικό. Δεν είναι ότι ξεκινήσαμε με ένα στυλ και έμεινε εκεί. Πάντα, σε κάθε κυκλοφορία, θα βρεις και ένα νέο στοιχείο. Τώρα, της επόμενης κυκλοφορίας το νέο στοιχείο δεν μπορούμε να το πούμε ακόμα όμως (γέλια). Θα είναι όμως κάτι καινούριο το οποίο δουλεύουμε και σύντομα θα το ακούσετε όλοι!
Πως καταλήξατε να παίζετε metalcore και ιδιαίτερα σε μία χώρα που τελευταία το hype του stoner είναι ιδιαίτερα έντονο;
Παίζουμε αυτό που γουστάρουμε. Μας έχουν πει ότι για να ακουστεί η μουσική μας πρέπει να γίνει πιο “catchy” και να βάλουμε πράγματα και τέτοια αλλά δεν. Παίζουμε βασικά αυτό που γουστάρουμε να ακούσουμε. Για παράδειγμα μας αρέσουν πάρα πολύ οι Parkway Drive, οπότε θέλαμε να κάνουμε κάτι αντίστοιχο. Να κάτσει κάποιος σπίτι του και να πει θα βάλω να ακούσω Parkway Drive και New World Disorder. Όσο για το hype του stoner μας φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Όταν ξεκινάει ένα κύμα στο εξωτερικό, η Ελλάδα είναι από τα τελευταία μέρη που φτάνει αυτό το κύμα. Αντίστοιχα έγινε και η έξαρση με την core. Λογικά όπου να ‘ναι θα φτάσει και εδώ.
Ακούτε δηλαδή όλοι αυτή τη σκηνή; Ποιές θα λέγατε οτι είναι οι επιρροές σας;
Ακούμε όλοι Parkway Drive (γέλια)! Εκτός αυτών, ακούμε διάφορα πράγματα όλοι μας. Από Dying Fetus και Cannibal Corpse μέχρι Guns n’ Roses και Gary Moore. Όλες αυτές οι επιρροές και τα ακούσματα του καθενός φτιάχνουν τους New World Disorder. Mερικά refrain είναι πιο μελωδικά, κάποια σόλο είναι πιο blues κλπ. Ο καθένας βάζει τη δική του πινελιά αλλά γενικώς είμαστε λίγο αυστηροί στα όρια που κρατάμε στη μουσική μας. Κάποια εξεζητημένα πράγματα που ξεφεύγουν δεν τα συμπεριλαμβάνουμε. Δεν θέλουμε να γίνουμε και progressive. Ακόμα. Όταν φτάσουμε σε σημείο να μπορούμε να το υποστηρίξουμε, θα γίνουμε progressive.
Οι στίχοι ακολουθούν κάποιο κορμό, είναι μέρος κάποιου concept και κάποιας συγκεκριμένης θεατολογίας;
Στο συγκεκριμενο EP οι στίχοι έχουν ένα χαρακτήρα μάλλον… μισάνθρωπο. Πως όλοι οι άνθρωποι σε κάποια στιγμή φταίμε και για το πόσο σάπιοι έιμαστε. Δηλαδή δε σου φταίει στην ουσία ούτε το σύστημα, ούτε κανείς άλλος. Εσύ φταις που δεν κάνεις τίποτα για αυτό. Το “Prometheus είναι” αλληγορικό γιατί κάποιος έκανε την αρχή για να κάνεις κάτι παραπάνω και τελικά δεν κάνεις τίποτα.
Βγάλατε και ένα video clip για το κομμάτι “Insight” έτσι; Πείτε μου δυο λόγια γι’αυτό.
Έχουν γίνει όλα από τον Pedram και ήταν εσκεμμένα λίγο απλό γιατί ακολουθήσαμε τη λογική του: “Αν κάνεις κάτι πολύ σύνθετο για το EP τι θα κάνεις για το album;”. Οπότε παίξαμε στο studio, τραβήξαμε κάποια πλάνα και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Θα βγει και το πέμπτο κομμάτι του EP, “Vice and Virtue”, σε video clip σύντομα.
Όλο το artwork της μπάντας, το cover του EP , τα t-shirts και γενικότερα ό,τι έχει να κάνει με το design και τα γραφιστικά τα έχει αναλάβει όλα ο Γιάννης Νάκος (Remedy Art Design). Ο ίδιος μας είπε ότι όταν έκανε αυτή τη δουλειά για το “Prometheus” είχε πολλή έμπνευση, ότι του “έχουμε κάτσει” σαν μπάντα. Οπότε όλο αυτό για μας είναι πέραν της επαγγελματικής συνεργασίας, ξεπερνάει αυτά τα όρια και πάει προς τη δημιουργικότητα.
Υπάρχει κοινό στην Ελλάδα για τη μουσική που παίζετε; Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου;
Μέχρι τώρα το feedback από τις κριτικές του album, από τους ανθρώπους που έρχονται στα live μας, από κόσμο που μας έχει ακούσει κλπ είναι πολύ καλό και ενθαρυντικό για εμάς. Δεν θέλουμε να είμαστε μπάντα που κάνει “οικογενειακά live”. Θέλουμε κάποιος να έρθει γιατί γουστάρει την core, γουστάρει να ακούσει αυτή τη μουσική που παίζουμε κι όχι επειδή ξέρει ένα άτομο από τη μπάντα να έρθει με γλυκά στο χέρι σε φάση “Γεια σας, ήρθαμε να κάνουμε επίσκεψη” (γέλια). Αυτό εξαρτάται όχι μόνο από εμάς, αλλά και από τις μπάντες που παίζουμε. Να έχουμε αξιοπρεπή εμφάνιση, αξιοπρεπή ήχο και αξιοπρεπή μουσική. Γι’αυτό και προσπαθούμε να επιλέγουμε τις μπάντες που παίζουμε μαζί όσο πιο αυστηρά μπορούμε. Επίσης θέλαμε να πούμε κάτι όσον αφορά αυτού του τυπου τα live: Πρέπει να μειωθούν οι μπάντες και να είναι πιο μικρά σε διάρκεια. Αυτό γιατι δεν είναι live που θα αράξεις να πιείς το ποτάκι σου και να ακούσεις μουσική. Τι πρέπει να πάρει κάποιος για να αντέξει 5 ώρες core;
Τελευταία λόγια δικά σας!
Να ευχαριστήσουμε όλα τα παιδιά που έρχονται στα live μας, να ευχηθούμε καλή τύχη στον Αλέξη(drummer) να αντέξει πάνω από ένα χρόνο και σας περιμένουμε στο An Club την Πεμπτη, στην παρουσίαση του “Prometheus” μαζί με Buried Before I Die, Bleeding Demise, Till I Drop Dead και Sneakers Ate Mars. Eπίσης να έρθετε και στο Wreck Fest, στο οποίο είμαστε headliners την τρίτη ημέρα 22 Μαρτίου. Και καλή χρονιά!