New Long Fest (Day 2) @ Πολιτιστικό & Αθλητικό Πάρκο Νέας Μάκρης, 19/07/15

New Long Fest 2015: Ημέρα 2η. Άλλοι αγουροξυπνημένοι και άλλοι με hangover, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το χώρο της πρώην Αμερικανικής Βάσης στη Νέα Μάκρη, για να απολαύσουμε ακόμη 8 σχήματα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΔΩΗ άβολη στιγμή του να ανοίξεις ένα φεστιβάλ με τον ήλιο να δείχνει ανελέητος, τον λιγοστό μέχρι εκείνη τη στιγμή κόσμο να βρίσκεται ακόμα στη μεσημεριανή ραστώνη και τον αέρα να λυσσομανάει… Όλοι αυτοί οι ανατρεπτικοί παράγοντες ίσως να λύγιζαν πολλούς, όχι όμως και τους Godsleep, που με σύμμαχό τους τον αρκετά καλό ήχο έδωσαν ένα δυνατό show και κομμάτια όπως το “Thirteen”, “Wrong Turn” και “The Call” ήταν αρκετά για να μας κάνουν να ξυπνήσουμε και να κουνηθούμε από τις θέσεις μας και να πάρουμε θέση μπροστά στη σκηνή για να ακούσουμε το καλοπαιγμένο stoner/desert rock των Godsleep! – Χρήστος Κατσίμπας

 

Η Νέα Μάκρη γίνεται ξαφνικά Seattle και τα 90s έρχονται στο προσκήνιο, με τους Solarmonkeys να μας παρουσιάζουν υλικό από το ντεμπούτο album τους με τίτλο “Payblack”. Ο John Citizen επικεντρώθηκε στα μοναδικά φωνητικά του, αφήνοντας την κιθάρα του στην άκρη, σε αντίθεση με άλλες ζωντανές τους εμφανίσεις, ενώ οι υπόλοιπες… “μαϊμούδες” έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, απτόητοι από τη ζέστη. – Aναστασία Παπαδάκη

 

Τους Godsleep και Solarmonkeys ακολούθησαν οι Anal Veritas, οι οποίοι και ανέβηκαν στο stage γύρω στις 18:30. Με τον ήλιο να καίει ακόμα αρκετά και ηλιοκαμένα πρόσωπα να έχουν σχηματίσει πηγαδάκια στο χώρο, οι πρώτες μελωδίες του “You Οwn Νothing” φέρονται να είναι οι υπεύθυνες για το headbanging που ακολούθησε. Ο ήχος έκανε λίγο τα …«κόλπα» του, ο συγχρονισμός μερικές στιγμές χανόταν, ωστόσο με καλή διάθεση κι υπομονή η μπάντα κατάφερε να κερδίσει ζεστό χειροκρότημα και χαμόγελα για ακόμα μία φορά με ένα setlist κατά κόρον βασιζόμενο στο δίσκο τους “Project: T.V. Junkies”. – Eλπίδα Πουρναρά

 

Ο αμερικάνικος νότος ποτέ δεν με χάλασε, ίσα ίσα τον γούσταρα κιόλας. Έναν τέτοιον αέρα έφεραν την δεύτερη μέρα οι Phase Reverse, στο New Long Fest. Η μπάντα ανέβηκε στην σκηνή λίγο μετά τις 19:00, με αρκετό κόσμο από κάτω και μας προσέφερε βαριές groov-ες με δυναμικά φωνητικά. Συνδυάζοντας άψογα το southern με το blues rock, οι Phase Reverse μας έκαναν να περάσουμε καλά, παρά τα προβλήματα που υπήρχαν στον ήχο. Αναμένουμε να τους δούμε σε δικό τους live για πιο ασφαλή συμπεράσματα. – Βασίλης Λύτρας

 

“Εγκρινείς;” με ρώτησε ο Γιάννης των αγαπημένων μου Need, αμέσως μετά το τέλος του μαγευτικού set τους, παίρνοντας φυσικά θετική απάντηση. Και αυτό γιατί οι Need εκτέλεσαν για ακόμη μια φορά αλάνθαστα το progressive metal υλικό τους (με highlight το έπος διάρκειας 18 λεπτών “Orvam” την ώρα που άρχισε να δύει ο ήλιος) και γιατί αν για κάτι ξεχωρίζουν, αυτό είναι οι υπέροχες συνθέσεις τους και η δυναμική τους σκηνική παρουσία, με μπροστάρηδες τους Ravaya (κιθάρα) και Jon Voyager (φωνή). – Aναστασία Παπαδάκη

 

Ο ήλιος έδυε όταν στη σκηνή ανέβηκαν οι Sun Of Nothing και ο ουρανός φαινόταν να μοιάζει σαν να έχει πάρει φωτιά συνθέτοντας το πιο κατάλληλο σκηνικό για αυτούς. Μετά από μια τρίχρονη απουσία από τα μουσικά δρώμενα ήταν αναμενόμενο ο κόσμος να σπεύσει γρήγορα στη σκηνή για να τους δει. Χωρίς πολλές συστάσεις, ξεκίνησαν δυναμικά, υπήρχαν αρχικά κάποια προβλήματα στον ήχο τα οποία ευτυχώς αντιμετωπίστηκαν ευθύς αμέσως και έδωσαν χώρο στο σκληρό ήχο των Sun Of Nothing που μας περιέλουσε όλους σαν άδικη κατάρα. Καθαρός και σαρωτικός ήχος σε μεγάλες εντάσεις, με κιθάρες που ανοίγουν το δρόμο σε sludge/post-metal μελωδίες, drums σε black ανελέητους ρυθμούς, noise και drone σημεία που μας έκαναν να χαθούμε και τα άψογα βασανιστικά φωνητικά του Ηλία που μας «βίασαν» την ψυχή, το στομάχι έγινε κόμπος, μας γέμισαν αδρεναλίνη και απόγνωση ταυτόχρονα, μας έσυραν στα άδυτα της κολάσεως και πάλι πίσω και μας άφησαν έρμαια να σπαράζουμε από τον οδυνηρό ήχο τους κάτω από τη σκηνή. Προσωπικά, θα ήθελα να τους ακούσω για λίγο ακόμα αλλά υπήρχε περιορισμένος χρόνος από τη διοργάνωση. Ελπίζω τουλάχιστον να είναι περισσότερο ενεργοί από εδώ και στο εξής. – Ελένη Αποστολάκου

 

Τι κι αν έρχονται από την Ισπανία; Έχουν Έλληνα drummer και αυτό αρκεί! Ο λόγος για τους groov-άτους Elephant Riders που με το a la Kyuss heavy/stoner rock και το in your face attitude τους, δεν άργησαν να αποκτήσουν το δικό τους κοινό, το οποίο και τους χάρισε το πιο ζεστό του χειροκρότημα. Άξια αναφοράς και η συμμετοχή του κιθαρίστα των ‘δικών μας΄ Potergeist, Νίκου, σε ένα κομμάτι. Λέτε να δούμε και άλλες μπάντες του εξωτερικού στη σκηνή του New Long στο μέλλον; – Aναστασία Παπαδάκη

 

Ύστερα, χωρίς λόγο και αιτία, από τα ηχεία ακούγεται grindcore! Α, ναι, σωστά, το μενού έχει Slavebreed. Όσοι τους έχουν παρακολουθήσει live, ξέρουν. Όσοι δεν είχαν την ευκαιρία, αυτό που πρέπει να γνωρίζουν είναι ότι frontman τους, Λάμπρος, έχει μια…κάπως έντονη προσωπικότητα. Συνήθως θα τον δεις στο πάτωμα μόνο με (ή και χωρίς, πολλές φορές) το εσώρουχό του, την ώρα που η υπόλοιπη μπάντα “ξερνάει” blastbeats και brutal death metal riff-άρες. – Αναστασία Παπαδάκη

 

Oι Black Hat Bones ήταν οι πλέον ιδανικοί για να κλείσουν ένα τέτοιο διήμερο, προκαλώντας μια ατμόσφαιρα που θύμιζε party. Η τετράδα από την Σπάρτη μας έδειξε “πως παίζεται το rock”, απέδωσαν φόρο τιμής στους The Hellacopters με μια εκρηκτική διασκευή στο “Gotta Get Some Action” και ξεπέρασαν την κρίση πανικού του drummer τους, Ιάσωνα, συνεχίζοντας ακάθεκτοι το set τους γιατί… no one can stop High Gain Devil Rockers! – Αναστασία Παπαδάκη

Όμως, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν κι έτσι ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα, οι προβολείς του Πολιτιστικού & Αθλητικού Πάρκου της Νέας Μάκρης άναψαν, συμαίνοντας τη λήξη του φετινού New Long. Τα συγχαρητήρια μας στη διοργάνωση, που όπως κάθε χρόνο, έβαλε τα δυνατά της, χαρίζοντας μας όμορφες μουσικές εμπειρίες. Και του χρόνου!