Οι Narcosis είναι ένα από τα σχήματα που μας έχουν απασχολήσει αρκετά τον τελευταίο χρόνο, κυκλοφορώντας το “Road To Infinity” και παρουσιάζοντας το υλικό τους ζωντανά σε κάθε ευκαιρία. Διαβάστε παρακάτω τι είχαν να πουν στον Άρη Πολιτόπουλο για το ντεμπούτο τους album και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Οι Narcosis υπάρχουν από το 1998 αλλά χρειάστηκαν 18 ολόκληρα χρόνια για την κυκλοφορία του ντεμπούτου σας. Πείτε μας λίγα λόγια για την μπάντα και τι συνέβη όλα αυτά τα χρόνια.
Η μπάντα μπορεί να υπάρχει από το 1998, αλλά στην ουσία είμαστε κινητικοί τα τελευταία δύο χρόνια. Από τότε δηλαδή που έγιναν σημαντικές αλλαγές στο line up και στο «ύφος» της μπάντας. Μπήκαμε στο studio για τις ηχογραφήσεις του πρώτου album μας μετά από δουλειά (δέσιμο/επεξεργασία υλικού/live) επτά μηνών. Παλαιότερα και λόγω ηλικίας (το ’98 ήμασταν 14 ετών) αλλά και υποχρεώσεων, σπουδές διασκορπισμένοι, θητεία κτλ., δεν το «τρέξαμε» όσο έπρεπε και οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγαλύτερες.
Πόσο διαφορετικοί είναι οι Narcosis του σήμερα σε σχέση με πριν δέκα χρόνια; Είναι το σημερινό line-up σταθερό;
Από το 1998 μέχρι και σήμερα έχουν γίνει πολλές αλλαγές και στο ηχόχρωμα και στα μέλη. Αρχικά κινούμασταν σε grunge/post rock/punk ύφος και ήμασταν τρίο, με τον Κώστα αντί για κιθάρα/φωνή να είναι στο μπάσο και τα φωνητικά. Η μπάντα πλέον έχει κρατήσει την grunge attitude, αλλά στην ουσία αυτό που βγάζει είναι ένα μίγμα από alternative/heavy/post rock χωρίς να λείπουν οι blues επιρροές. Όσο για το αν το σημερινό line up είναι σταθερό, αυτό δεν το ξέρουμε. Έχουμε κοινούς στόχους και χημεία αλλά αυτά αλλάζουν από μέρα σε μέρα.
“Road to Infinity” λοιπόν, πόσο καιρό διήρκεσε η σύνθεση του δίσκου; Πόσο παλιό και πόσο νέο υλικό χρησιμοποιήσατε;
Η σύνθεση για τα κομμάτια του δίσκου, όπως είπαμε και πιο πάνω διήρκησε περίπου επτά μήνες. Από παλιό υλικό κρατήσαμε μόνο τρία τραγούδια και συγκεκριμένα τα “Out of my Way”, “Horny Nights”, “Paranormal Activity” αλλά και αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις αρχικές εκτελέσεις. Μπήκαν νέα μέλη οπότε και αυτά τροποποιήθηκαν και τα φέραμε στο ύφος που θέλαμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι νέες ιδέες που δούλευε ο Κώστας και συνθετικά ολοκληρώθηκαν επίσης από τον Μάνο (κιθάρα) και τον Γιάννη (μπάσο).
Ο δίσκος, ενώ δεν φαίνεται να είναι concept, δίνει την εντύπωση ότι έχει ομοιογενή θεματολογία. Μιλήστε μας λίγο για τους στίχους και τα βασικά θέματα του album.
Concept δεν υπάρχει, στιχουργικά αναφέρεται στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, στον εγωκεντρισμό που μας έχει φέρει ο τρόπος ζωής στις μέρες μας, στην διαφορετικότητα του ατόμου αλλά και στις ανησυχίες για το μέλλον που μας δημιουργεί η καθημερινότητα.
Ο δίσκος σας έχει πάμπολλες επιρροές και ταυτόχρονα βρίθει απο αυθεντικότητα και δημιουργία. Πως καταφέρατε να κρατήσετε αυτήν την ισορροπία στις συνθέσεις; Μιλήστε μας λίγο για τις επιρροές σας.
Υπάρχει μια βασική αρχή, κρατάμε το ίδιο ηχόχρωμα όσο αυτό μας το επιτρέπει το κομμάτι και από εκεί και πέρα παίζουμε ότι θέλουμε και όπως νιώθουμε εκείνη την στιγμή. Δεν περιοριζόμαστε συνθετικά γιατί δεν θέλουμε να υπάρξει κορεσμός. Μας ενδιαφέρει ένα album να έχει πάντα ποικιλία έτσι ώστε ο ακροατής να μην βαριέται και να έχει και τις επιλογές του ανάλογα με την ψυχολογία που έχει την κάθε στιγμή. Επιρροές υπάρχουν άπειρες, 70’s-90’s blues ακόμα και metal. Είμαστε 4 διαφορετικοί άνθρωποι με ελάχιστα κοινά σημεία μουσικά όσον αφορά την ακρόαση, οπότε αυτό συμπληρώνει τον καθένα μας.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη διαδικασία της μίξης και της παραγωγής του δίσκου.
Η διαδικασία διήρκησε περίπου ένα μήνα. Οι ηχογραφήσεις, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Χάρη Γερουλάκη (Έμμονο Γκρίζο/ The Ultimate Sin/Asian Gypsy Moth) στα Timeless Recording studio στην Ελευσίνα. Επίσης επιμελήθηκε μαζί με τον Κώστα την παραγωγή βοηθώντας σε μεγάλο βαθμό να βγει στο 100% από αυτό που θέλαμε ηχητικά, αλλά το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι ανέδειξε τα δυνατά σημεία των τραγουδιών.
Συνολικά το “Road to Infinity” έχει πάρει πολύ καλές κριτικές. Tο περιμένατε; Είχατε καθόλου αρνητικό feedback;
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε αυτό. Ο ακροατής βομβαρδίζεται πλέον καθημερινά από χιλιάδες συγκροτήματα οπότε είναι και λίγο δύσκολο να δώσει την προσοχή που πρέπει σε κάθε μπάντα. Ευτυχώς, για εμάς, ήμασταν τυχεροί και το album έχει καλές κριτικές. Feedback αρνητικό όχι μέχρι τώρα δεν έχουμε λάβει, αν και όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, σε κάποιους θα αρέσεις και σε κάποιους όχι.
Κάνατε ένα εκρηκτικό live στην παρουσίαση του δίσκου και ακολούθησε mini tour στην Πελοπόννησο. Πως ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου;
Η βραδιά στην παρουσίαση του δίσκου ήταν ιδανική για εμάς και μας εξέπληξε ευχάριστα η στήριξη του κόσμου. Δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση σε καμιά περίπτωση και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι oι θυσίες και η δουλειά μας σιγά-σιγά πιάνουν τόπο. Το mini tour σε Πάτρα-Καλαμάτα-Σπάρτη ήταν για εμάς μια πρωτόγνωρη εμπειρία και μόνο θετικά κρατάμε από αυτό. Γνωρίσαμε εκπληκτικές μπάντες που μας συνοδεύανε (Mr.Booze, Fuel Eater, Lustin Jane), η φιλοξενία ήταν απίστευτη, ο κόσμος που παρευρισκόταν στα live μας πολύ ζεστός και το κυριότερο έδειχνε πως τους αρέσει η μουσική μας. Η στήριξη ήταν τεράστια πράγμα που οδήγησε και σε sold out του merch μας!
Θα το ρωτήσω γιατί μου το ζήτησε ένας φίλος: γιατί δεν παίζετε με κανονικό set-up στα live; Με τον τραγουδιστή δηλαδή στο κέντρο;
Λόγω του εξοπλισμού αναγκαστικά έχει γίνει δυο-τρεις φορές, δεν είναι κάτι που το κάνουμε επειδή μας αρέσει. Αυτό προκύπτει όταν δεν υπάρχει χώρος για τον Κώστα μπροστά του λόγω εξοπλισμού. Όταν το stage είναι πολύ μικρό και μπροστά σου έχεις pedalboard και μικρόφωνο και στα 10 εκατοστά από πίσω στου είναι τα drums είναι πολύ δύσκολο να βολευτείς να κινηθείς αλλά και να επικεντρωθείς σωστά σε αυτό που έχεις να κάνεις.
Τι επιφυλάσσει λοιπόν το μέλλον για τους Narcosis;
Σίγουρα αρχικά κάποιες εμφανίσεις σε καλοκαιρινά festival. Από εκεί και πέρα ήδη έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε νέο υλικό έτσι ώστε όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος του “Road to Infinity” να είμαστε έτοιμοι για το επόμενο album, τον χειμώνα δηλαδή θα επικεντρωθούμε αποκλειστικά με την ολοκλήρωση του νέου υλικού μας και από εκεί και έπειτα βλέπουμε.