Οι Najda είναι το ντουέτο του πολυοργανοπαίχτη Aidan Baker και της μπασίστριας /τραγουδίστριας Leah Buckareff, που πρωτοσχηματίστηκαν το 2003. Με αφορμή την επιστροφή τους στη χώρα μας, για μία μοναδική συναυλία, η Εύη Φιλιππίδη μίλησε με τον πρώτο για λογαριασμό του Rockin’Athens.
Καλώς ήρθατε στο RockinAthens.gr! Το 2003 έκανες τους Nadja, ένα solo project μέχρι το 2005 που μπήκε η Leah Buckareff. Πως γνωριστήκατε και πως ξεκίνησε η συνεργασία σας;
Με την Leah γνωριστήκαμε σε ένα βιβλιοπωλείο στο Τορόντο, όπου δουλεύαμε και οι δύο για κάποια χρόνια. Ζήτησα από τη Leah να συμμετέχει στους Nadja προκειμένου να γίνουν band project, να βγουν από το studio, που στην ουσία ήμουν μόνο εγώ, και να μπορέσει αυτό το project να κάνει ζωντανές εμφανίσεις.
Ποιο ήταν το πρώτο σου ερέθισμα στην μουσική; Ποιο ήταν το πρώτο σου μουσικό όργανο και σε τι ηλικία ξεκίνησες να παίζεις ;
Δεν θα μπορούσα να σας πω το πρώτο μου ερέθισμα… Μεγάλωσα σε μία μουσική οικογένεια, καθώς και οι δύο μου γονείς είναι μουσικοί, οπότε η μουσική ήταν πάντα γύρω μου, ήταν κάτι που θεωρούσα δεδομένο… Το πρώτο μου μουσικό όργανο ήταν το πιάνο, για λίγο, καθώς γύρω στην ηλικία των 10, νομίζω, άρχισα να μαθαίνω φλάουτο. Η Leah επίσης, όταν ήταν νεότερη, μελετούσε πιάνο και βιολί αλλά δεν συνέχισε με τη μουσική μέχρι που άρχισε να παίζει μπάσο στους Nadja.
Έχεις μόνο μία ηλεκτρική κιθάρα και είναι η πρώτη σου. Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ιδιαίτερη σε σένα και δεν μπορείς να την αποχωριστείς;
Είχα μόνο μία ηλεκτρική κιθάρα για πολλά χρόνια, ναι, αλλά πλέον έχω αποκτήσει κάνα δυο ακόμα. Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ την Kramer μου σχεδόν αποκλειστικά γιατί έχει σχηματίσει τον ήχο μου κι έχει γίνει μέρος αυτού και των μεθόδων που χρησιμοποιώ για να παίξω, ακόμα και σήμερα. Τις άλλες μου κιθάρες τις χρησιμοποιώ όταν σκόπιμα θέλω ένα διαφορετικό ήχο ή θέλω να παίξω κάτι με διαφορετικό ύφος.
Τι είναι αυτό που έχει επηρεάσει τη μουσική σας; Ποια είναι τα συγκροτήματα/καλλιτέχνες που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο για εσάς;
Είναι πολλοί… Νομίζω ότι κάποιες από τις μακροχρόνιες επιρροές μας είναι οι Bill Frisell, Michael Gira, Justin Broadrick, PJ Harvey, Caspar Brötzmann, Mark Kozelek, Steve Albini… Η λίστα θα μπορούσε να συνεχίσει…
Στην καριέρα σας έχετε κάνει πολλές συνεργασίες. Ποιές ξεχωρίζουν για εσάς και γιατί;
Δύο από τις αγαπημένες μας συνεργασίες είναι το “Cystema Solari” με τους Uochi Toki και το “The Life & Death of a Wasp” με τους Ovo, ακριβώς επειδή είναι περίεργα και μοναδικά άλμπουμς, τα οποία μας φαίνονταν (κι ακόμα μας φαίνονται) καινοτόμα και μας εκπλήσσουν.
Στα περισσότερα albums, όπως και στις live εμφανίσεις σας, χρησιμοποιείτε ηλεκτρονικά drums. Παρόλα αυτά, έχετε κυκλοφορήσει κάποια άλμπουμ με drummers, όπως το “Desire in Uneasiness” με τον Jakob Thiesen, καθώς και το “Dagdrøm” με τον Mac McNeilly από τους Jesus Lizard. Θεωρείτε ότι η έλλειψη drums, επηρεάζει τον ήχο σας; Έχετε σκεφτεί να γίνετε τρίο;
Τα ηλεκτρονικά drums έχουν γίνει μέρος του ήχου και της αισθητικής μας και ενώ έχουμε κάνει κάποιες εμφανίσεις με drummers, διαπιστώνουμε ότι η εμπειρία της συναυλίας και η παρουσίαση των κομματιών μας αλλάζει δραστικά με ένα ζωντανό drummer. Δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά δεν ξέρω αν όντως βελτιώνει τον ήχο μας…
Το 2010 ξεκινήσατε την δική σας εταιρία, την Broken Spine Productions, αλλά μόνο ένα album σας κυκλοφόρησε από αυτήν, το “Dagdrøm” το 2012. Γιατί δεν συνεχίσατε και στραφήκατε σε άλλες δισκογραφικές;
Μόλις κάναμε επανέκδοση του album “Queller” (2014) από την Broken Spine και έχουμε κάνει διάφορες limited κυκλοφορίες ή επανεκδόσεις CD τα τελευταία χρόνια, οπότε έχουν βγει κι άλλες κυκλοφορίες εκτός από το 2012 και το “Dagdrøm”. Η συνεργασία μας με άλλες δισκογραφικές βασίζεται κυρίως πάνω σε φιλίες ή είχαμε προηγούμενες σχέσεις μαζί τους τις οποίες επιθυμούμε να διατηρήσουμε.
Έχετε πάνω από 50 κυκλοφορίες στο ιστορικό σας και αυτό το κάνει δύσκολο για κάποιους να σας παρακολουθήσουν στο κάθε σας βήμα. Ποιους δίσκους θα πρότεινες σε έναν “νέο ακροατή” για να καταλάβει τον ήχο σας και ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι;
Γενικώς προτείνουμε το “Thaumogenesis”, καθώς είναι ένα παράδειγμα του ambient και ελεύθερης σύνθεσης στυλ μας, και το “Touched”, ως ένα από τα πιο δομημένα albums. Και τα δύο αυτά είναι από τα αγαπημένα μας, αν και μάλλον θα έπρεπε να προσθέσουμε σε αυτή τη λίστα και τα “Queller” και “Radiance of Shadows”…
Όπως γνωρίζουμε, είστε λάτρεις των τεχνών. Η Leah είναι ιδιοκτήτρια/διαχειρίστρια της Coldsnap Bindery, ενώ εσύ γράφεις τα δικά σου ποιήματα και έχεις κυκλοφορήσει τέσσερα βιβλία ποίησης. Ετοιμάζεις κάτι νέο αυτό τον καιρό;
Αυτή τη στιγμή γράφω ένα μυθιστόρημα… αλλά το γράψιμο για μένα είναι πολύ πιο κοπιαστικό και σχολαστικό από τη μουσική, οπότε δεν έχω ιδέα πότε θα είναι έτοιμο. H Leah πάντα εργάζεται πάνω σε σχέδια και μορφές νέων βιβλίων και επίσης πρόσφατα ξεκινησε μία κινητή βιβλιοθήκη zine που λέγεται “The Lesen Lounge”. Το πιο πρόσφατό της εγχείρημα είναι το “Pulp Papier”, το οποίο επικεντρώνεται πάνω στο ιαπωνέζικο χαρτί.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια του συγκροτήματος; Να περιμένουνε κάποια καινούργια κυκλοφορία;
Έχουμε ένα νέο album, το “Sv”, που βγαίνει αυτήν την άνοιξη και θα κυκλοφορήσει από την Essence Music και άλλο ένα full-length, το “The Stone Is Not Hit By The Sun, Nor Carved With A Knife”, που θα κυκλοφορήσει από την Gizeh Records το ερχόμενο φθινόπωρο.
Είναι η πρώτη φορά που έρχεστε στην Ελλάδα; Ποιά μέρη έχετε σκοπό να επισκεφθείτε;
Βασικά αυτή είναι η δεύτερη φορά που ερχόμαστε στην Ελλάδα. Το 2011 παίξαμε σε Αθήνα, Λάρισα και Θεσσαλονίκη.
Στη συναυλία, τι να περιμένουμε από τους Nadja;
Αυτή είναι μία ερώτηση που δεν θα θέλαμε να απαντήσουμε, καθώς δεν θέλουμε να επηρεάσουμε εκ των προτέρων την αντίληψη του κόσμου… Προτιμούμε να έρθουν στη συναυλία χωρίς τις προσδοκίες που μπορεί εμείς να τους έχουμε επιβάλει…
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας και ανυπομονούμε να σας δούμε από κοντά!
***ENGLISH VERSION:***
In 2003 you created Nadja, a solo project until 2005, when Leah Buckareff joined you. How did you two meet and how did you decide to collaborate?
Leah and I met at a bookshop in Toronto where we both worked for a number of years. I asked Leah to join Nadja in order to make it more of a band project, to bring it out of the studio where it was just me, and allow the project to do live performances.
What was your first impulse in music? What was your first instrument and at what age did you start playing?
I couldn’t tell you my first impulse…I grew up in a musical household, both my parents are musicians, so music was always around. Music was something I took for granted…My first instrument was piano, briefly, before I turned to studying classical flute around the age of 10, I believe. Leah also studied piano and violin when she was younger, but didn’t continue with music until she took up the bass in Nadja.
You own only one electric guitar and it’s your first. What makes it so special to you and you can not part with?
I only owned one electric guitar for many years, yes, but I do I have a couple more now. I still use my Kramer almost exclusively because it very much shaped — and has become part of — my sound and the methods I use to play, still to this day. I use my other guitars when I deliberately want a different sound or to play something of a different style.
What or who (bands/artists) has influenced your music the most?
There are many…I guess some longstanding influences are Bill Frisell, Michael Gira, Justin Broadrick, PJ Harvey, Caspar Brötzmann, Mark Kozelek, Steve Albini…the list could go one…
Throughout your career you’ve had many collaborations. Which ones stand out for you and why?
Two of our favourites are “Cystema Solari” with Uochi Toki and “The Life & Death of a Wasp” with Ovo, precisely because they are odd and unique albums, that seemed (and still seem) novel and surprising to us.
In most of your albums, as well as in your live performances, you are using drum programming. However, you have released some albums with drummers,
such as “Desire in Uneasiness” with Jakob Thiesen and the “Dagdrøm” with Mac McNeilly of The Jesus Lizard. Do you think that the lack of drums affect your sound? Have you thought about becoming a trio?
The electronic drums have very much become part of our sound and aesthetic and while we have done a couple concerts with live drummers, we find that the experience of the show and the presentation of our songs changes quite drastically with a live drummer. It’s not necessarily bad, but I don’t know that it really improves our sound, especially…
In 2010 you started your own company, the Broken Spine Productions, but you released only one album under this label, “Dagdrøm” in 2012. Why did you turn to other record labels?
We have just re-issued our 2014 album “Queller” on Broken Spine and we have done various limited releases or CD re-issues in the last few years, so there have been other releases since “Dagdrøm” in 2012. Our work with other labels, is largely based on friendship or whether we have previous relationships with them that we wish to maintain.
You have over 50 album releases in your career so far and it makes it difficult for someone to follow your every step. Which albums would you suggest to a “new listener” so that he/she can completely comprehend your music style and which ones are your personal favorites?
We generally suggest “Thaumogenesis,” as an example of our more ambient, free-form compositional style, and “Touched,” as one of our more structured albums. Both of those are amongst our favourites, although we should probably add “Queller” and “Radiance of Shadows” to that list as well…
As we already know, you are both art lovers. Leah is the owner/manager of Coldsnap Bindery and you write your own poems and have published four poetry books. Are you preparing something new any time soon?
I am working on a novel right now…but writing for me is much more laboured and meticulous than music, so I have no idea when it might be complete. Leah is always working on new book designs and formats, and also recently started a mobile zine-library called The Lesen Lounge. But her latest endeavour is Pulp Papier, which focuses on Japanese paper.
What are the future plans of the band? Should we expect a new release?
We have a new album, “Sv,” coming out this spring with Essence Music and another full-length next fall, “The Stone Is Not Hit By The Sun, Nor Carved With A Knife,” with Gizeh Records.
It is the first time you come to Greece? Which places do you plan to visit?
This is our second visit to Greece, actually. In 2011, we played in Athens, Larissa, and Thessaloniki.
What should the Greek fans expect from Nadja during the concert?
This is not a question we really like to answer, as we don’t want to influence people’s perceptions in advance…we would rather they come to the concert without expectations that we might impose on them…
Thank you very much for your time, we are looking forward to seeing you at the concert!