Η νέα δισκογραφική δουλειά των My Dying Bride μας έρχεται 4 χρόνια μετά το “The Ghost Of Orion”, να συνεχίσει έναν καλό δεύτερο κύκλο της ζωής αυτού του συγκροτήματος. Στα 55 λεπτά που διαρκεί κάνουμε μια τέλεια βουτιά σε μια άβυσσο απόγνωσης και μιζέριας, γεμάτης από doom ήχους. Ισορροπώντας τέλεια μεταξύ ατμοσφαιρικής και επιθετικής μελαγχολίας, τα τραγούδια είναι άκρως αντιπροσωπευτικά της ιστορίας πόνου που θέλουν να μας διηγηθούν.
Στον δίσκο αυτό βλέπουμε επιρροές από διάφορες εποχές του συγκροτήματος, δημιουργώντας έτσι κάτι μάταια όμορφο, αλλά συνάμα σπαρακτικό. Μπορεί σε αυτό ιδιαίτερο ρόλο να έχει παίξει η κατάσταση υγείας του παιδιού του τραγουδιστή Aaron Stainthorpe, το οποίο σίγουρα του έχει επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό και την προσωπική του ζωή, οδηγώντας και στις ακυρώσεις επερχόμενων συναυλιών. Αυτός ο προσωπικός πόνος θεωρώ ότι βρίσκει ένα σώμα στους στίχους, και στην μουσική που τους συνοδεύουν.
Η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες είναι για ακόμη μια φορά εξαιρετική, συνοδεύοντας με αυτά τα τεράστια riffs τη σπαρακτική φωνή του Aaron. Το βιολί αυτή τη φορά όχι σε ρόλο κομπάρσου, αλλά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αναδεικνύει όλη αυτή τη μελαγχολία, θυμίζοντας μου εποχές “Turn Loose the Swans”, με τον τεράστιο τότε Martin Powell στο βιολί. Η παραγωγή του δίσκου καταπληκτική, αφήνει ξεκάθαρα όλα τα όργανα να παίξουν τον ρόλο τους εδώ.
Σε πιο επιμέρους κομμάτια τώρα, θα θελήσω να σταθώ στο 11λεπτο “The Apocalyptist” – τραγούδι ύμνος – που ξεκινάει με ένα εκπληκτικό βιολί, πριν σκάσει το πρώτο riff, και τα growls του Aaron το συνοδεύσουν αρμονικά. Ο Craighan γεμίζει το τραγούδι με ένα συνδυασμό αδυσώπητων riffs και μελωδιών, και όλο μαζί μας κάνει ένα τραγούδι που με την πρώτη απλά ξεχωρίζει, και άνετα μπήκε στον κατάλογο των δέκα πιο αγαπημένων μου τραγουδιών από αυτούς. Δεν βρήκα κάποιο τραγούδι αδύναμο, ή ότι έγινε βιαστικά. Παρά τη μεγάλη διάρκεια του δίσκου, η ροή των τραγουδιών ήταν τέτοια που με έκανε να το βάλω στο repeat.
Μην φανταστεί κάποιος πως θα ακούσουμε κάτι ρηξικέλευθο, όμως, ή πρωτότυπο. Το συγκρότημα αυτό ξέρει πολύ καλά να παραδίδει αργόσυρτο και βασανιστικό doom metal. Αυτό που κάνουν οι My Dying Bride είναι ένα, και το κάνουν καλά.