Αν μεγάλωσες στην εποχή που το “Blue Monday” έσκιζε τα ηχεία των clubs και έλιωσες τα παπούτσια σου χορεύοντάς το, αν έλιωσες τα βινύλια των Joy Division, New Order και λοιπών μουσικών “ηρώων” εκείνης της εποχής τότε σίγουρα έχεις δεί την εν λόγω ταινία αρκετές φορές. Όμως ακόμη και σ’εκείνη τη γενιά να μην ανήκεις τότε χάρη σε αυτή την ταινία σίγουρα έμαθες πολλά για την εποχή εκείνη.
Το κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η ιστορία του Tony Wilson, ενός ανθρώπου που στις δεκαετίες ’70 και ’80 αψήφισε κάθε κανόνα της λογικής και πέτυχε αυτό που έμοιαζε με ανέφικτο. Να δημιουργήσει ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα και να γίνει η πατρική του φιγούρα. Από την ιστορική συναυλία των Sex Pistols στο Manchester όπου παρακολούθησαν 40 νοματαίοι και όπου ο Wilson συνάντησε τον Ian Curtis και τους Peter Hook, Steve Morris, Bernard Sumner οδηγώντας τους στη δημιουργία των Joy Division, στην δημιουργία της Factory Records κι από εκεί στην αυτοκτονία του Curtis, την δημιουργία των New Order, το ξεκίνημα του ιστορικού club Hacienda, τους Happy Mondays, την έκρηξη αλλά και την πτώση μια ολόκληρης μουσικής επανάστασης.
Το φίλμ αποπνέει μια νοσταλγική ατμόσφαιρα, πράγμα που γίνεται αισθητό απο την “ξεθωριασμένη” εικόνα, ενώ πολύ καλές είναι οι ερμηνείες του Steve Coogan (Tony Wilson) και του γνωστού απο το “Lord Of The Rings” Andy Serkis (δεν συμπεριλαμβάνω τον Sean Harris μιας και αποδεικνύεται λίγος στον ρόλο του Curtis σε σύγκριση με τον Sam Riley στο “Control”). Ένα αληθινό ντοκουμέντο μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί μα κατάφερε ν’αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στη μουσική.