Έχει παρατηρήσει κανείς πόσα συγκροτήματα εκ της Πολωνίας έχουν αφήσει την τελευταία τουλάχιστον πενταετία, με πολύ ευθύ τρόπο το αποτύπωμά τους στην black metal σκηνή; Όχι, δεν μιλάω για τους Behemoth, μιλάω για μικρότερου βεληνεκούς μπάντες που έρχονται στο προσκήνιο καθημερινά και ξεχωρίζουν μέσα σε άλλες παγκοσμίως, όπως είναι οι Mgła, οι Kriegsmaschine, οι Plaga και οι Furia. Τώρα όμως γίνεται λόγος για άλλη μια εξίσου σπουδαία και ξεχωριστή μπάντα με παρόμοιο προφίλ, τους Mord’A’Stigmata και το καινούριο τους ΕΡ με τίτλο “Our hearts slow down” που κυκλοφόρησε πριν από ενάμιση μήνα περίπου.
Οι Mord’A’Stigmata χαρακτηρίζονται από άλλους post-black metal και από άλλους avant-garde black metal συγκρότημα, αυτοί όμως είναι κατά τη γνώμη μου πολύ περιοριστικοί χαρακτηρισμοί. Τα κομμάτια τους συνθετικά αποτελούνται από πάρα πολλά διαφορετικά στοιχεία, δεν περιέχουν σε καμία περίπτωση την αυστηρή δομή του black metal και για αυτό το λόγο απευθύνονται σε πολύ περισσότερους ακροατές. Ένας fan της black metal σκηνής θα μπορούσε να τους απολαύσει το ίδιο με ένα fan της post-metal, της ambient, της doom σκηνής και πάει λέγοντας. Αυτό δεν σημαίνει πως η black metal έγινε ξαφνικά “ευκολοχώνευτη”, απλώς προστέθηκαν σε αυτή στοιχεία αναγνωρίσιμα από περισσότερους, οπότε έγινε κατά κάποιο τρόπο πιο “οικεία” στα αυτιά ανθρώπων με διαφορετικά ακούσματα. Εξακολουθεί να παραμένει η μουσική για την οποία μας προειδοποιούσαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικρότεροι. Οι Mord’A’Stigmata, με το σχεδόν μισάωρο “Our Hearts Slow Down” κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφει ο τίτλος. Μέσα από μόλις τρία κομμάτια καταφέρνουν να παραθέσουν όλο το ακαταμάχητα ισχυρό φάσμα των ιδεών τους και φέρνουν στο προσκήνιο μια σειρά διαφορετικών μουσικών στυλ. Πραγματικά, δεν έχω ακούσει κάτι παρόμοιο!
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Το πρώτο κομμάτι του δίσκου, που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια, “The Mantra of Anguish”, μέσα από ασύμφωνα riff που γίνονται στη συνέχεια πολύ πιο μελωδικά, doom παύσεις και sludge ξεσπάσματα, με αποπνικτικά black metal φωνητικά (που θυμίζουν σε σημεία Mgła) και άναρθρες κραυγές, μας εισάγει σε μια ζοφερή πραγματικότητα. Μετά από ένα solo μπάσου στα μέσα του κομματιού, η μπάντα μεταβαίνει στο post-metal/instrumental μέρος της σύνθεσης και οι μαγευτικές μελωδίες και τα ρεύματα ηλεκτρονικού θορύβου που εκτοπίζουν τα αισθήματα αγωνίας και δημιουργούν μια υπνωτική Mantra με τελετουργική αίσθηση. Το δεύτερο κομμάτι του EP “Those Above” είναι εξίσου μεγάλο σε διάρκεια αλλά αποτελεί μια περισσότερο σκοτεινή και πεσιμιστική προσέγγιση. Κατά τη διάρκεια του κομματιού μου έρχονται στο μυαλό οι Ofermod, οι Leviathan και οι Deathspell Omega. Tο κομμάτι αναδεικνύει απροκάλυπτα τις orthodox black metal ρίζες της μπάντας, ενώ σε στιγμές παρεμβάλλονται σε αυτό διαβολικά riff με heavy metal και progressive χαρακτήρα. Δωδεκάλεπτο, χαοτικό, μισανθρωπικό αριστούργημα! Το ΕΡ κλείνει με ένα πεντάλεπτο κομμάτι χωρίς φωνητικά αυτή τη φορά, το ομότιτλο “Our Hearts Slow Down”. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει μια διαφορετική αντιμετώπιση, σε πιο doom μονοπάτια, ενώ η αρχική μελωδία θα μπορούσε άνετα να είναι μέρος κάποιου κομματιού από το “Drought” των Deathspell Omega. Εξαιρετικά drums, αρμονικά δεμένοι ήχοι και avant-garde αισθητική, όμως το κομμάτι φαίνεται εντελώς αποκομμένο από την αισθητική των δύο προκατόχων του και δεν φαίνεται να προέρχεται καν από μια black metal μπάντα.
Η παραγωγή του album είναι εξαιρετική, το κάθε όργανο ακούγεται πεντακάθαρα διατηρώντας παράλληλα την αποπνικτική black metal απόδωση του ήχου. Όταν λοιπόν θα είστε πρόθυμοι να το ακούσετε θα συνειδητοποιήσετε ότι με αυτό το εκτεταμένο εύρος ήχων και όλων όσων συμβαίνουν στη διάρκεια του “Our Hearts Slow Down”, οι Mord’A’Stigmata καταφέρνουν να πετύχουν με μόλις τρία κομμάτια αυτό που άλλες μπάντες προσπαθούν να καταφέρουν με δέκα.