Έπειτα από τη sold-out εμφάνισή της στο Death Disco πριν λίγους μήνες, η εκ Σουηδίας προερχόμενη Molly Nilsson, επιστρέφει για δύο ακόμα συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και με αφορμή αυτό, η Μαρίλη Κουλολιά έσπευσε να κάνει μερικές ερωτήσεις στην τσαμπουκαλού τραγουδίστρια για λογαριασμό του Rockin’Athens.
Αρχικά, είναι γνωστό ότι είσαι θερμή υποστηρίκτρια της DIY προσέγγισης στη μουσική, δεδομένου ότι εργάζεσαι μόνη σου μέσω της προσωπικής σου δισκογραφικής εταιρίας “Dark Skies Association”. Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα προτερήματα αλλά και οι ενδεχόμενες παγίδες στην περί ου ο λόγος προσέγγιση;
Δε θα μπορούσα να δουλέψω διαφορετικά, κατά μια άποψη ολόκληρη η ζωή μου είναι αρκετά DIY. Αυτή η προσέγγιση συνεπάγεται αρκετή ελευθερία, τόσο δημιουργική όσο κι επαγγελματική. Απαιτεί βέβαια και περισσότερο μόχθο, αλλά κατά την άποψη μου αξίζει πολύ περισσότερο.
Σε ό,τι αφορά την τελευταία δισκογραφική δουλειά σου που τιτλοφορείται “Ζenith”, τι είδους καμπή αντιπροσωπεύει;
To εκλαμβάνω σαν ένα είδος καμπής στη ζωή μου γενικότερα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σαν μια συνάρτηση γεγονότων στον περίγυρο και τον κόσμο μας. Ο τίτλος είναι σαν μια προσευχή ή ένα ξόρκι, ίσως, που επιζητά μια καμπή δίχως τέλος.
Τι είναι αυτό που σε εμπνέει και σε ωθεί στη μουσική δημιουργία: η καθημερινότητα, η ζωή γενικότερα ή κάτι τελείως διαφορετικό;
Υποθέτω πως ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων. Δεν είμαι καν σίγουρη αν μπορώ τα διακρίνω. Προσπαθώ να αντιλαμβάνομαι όλα όσα λαμβάνουν χώρα τριγύρω μου σε συνάρτηση με την ύπαρξη μου, προκειμένου να “βγάλω άκρη”. Κάπου στη διεκπεραίωση αυτής της διαδικασίας προκύπτει και η ποίηση…
Η μουσική σου δίνει την αίσθηση ενός εσωτερικού διαλόγου, αυτό αποσκοπεί στην προσπωπική σου έκφραση ή αποτελεί το μέσον προκειμένου να συνεδεθείς περισσότερο με το κοινό σου;
Kαι πάλι, δεν είμαι σε θέση να επιλέξω. Αν περιοριζόμουν σε έναν εσωτερικό διάλογο, η δουλειά μου δε θα χρειαζόταν να ηχογραφηθεί, πόσο μάλλον να κυκλοφορήσει. Θα παρέμενε ως ένας μονόλογος. Αλλα όταν κάποιος άλλος έρχεται σε επαφή με το κομμάτι, τότε αυτό παύει να αποτελεί μονάχα μια δική μου σκέψη – και συγχέεται με τις δικές του. Κατά αυτόν τον τρόπο κάθε ακροατής είναι σε θέση να συνθέσει το δικό του τραγούδι έχοντας ως σημείο αναφοράς το δικό μου.
Έντονη είναι και η αντίθεση που δημιουργείται ανάμεσα στους σκοτεινούς πιο μελοδραματικούς στίχους σου και στην ανεβαστική μουσική με την οποία συνδυάζονται. Είναι αυτό κάτι που επιδιώκεις;
H αντίθεση είναι που κάνει τη μουσική μου πιο ενδιαφέρουσα. Προσωπικά, δε βρίσκω καμια αξία στο να ακούω λυπηρά τραγούδια με πεσιμιστικούς στίχους, πρέπει να έχει κάτι παραπάνω. Λίγο χιούμορ, ελπίδα ή τουλάχιστον να είναι ένα κομμάτι με το οποίο θα μπορώ να χορέψω.
Έχω διαβάσει ότι δε γουστάρεις πολύ τις συνεντέυξεις. Γιατί; Προτιμάς να αφήνεις τη μουσική σου να μιλάει από μόνη της;
Ναι. Επίσης, η ζωή είναι πολύ μικρή για να δίνεις συνεντεύξεις. Όσο το κάνω αυτό θα μπορούσα να γράφω ένα νέο κομμάτι! Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο. Χα!
Ποιος είναι o απώτερος στόχος σου ως μουσική οντότητα;
Να σπείρω την ελπίδα και να σώσω ζωές.
Απ’ όσο ξέρω λατρεύεις την ποίηση, ποιος είναι ο τελευταίος στίχος που διάβασες και σε έβαλε σε σκέψεις;
Διάβαζα την τελευταία δουλειά του Σουηδού ποιητή Bruno K Öijer, που είναι ένας απ’τους αγαπημένους μου, και τόσο οι εικόνες που αποτυπώνει όσο και οι σκέψεις που εκφράζει είναι τόσο δυνατές που θα ήταν βλασφημία να προσπαθήσω να τις περιγράψω. Ελπίζω να μεταφραστεί στα ελληνικά.
Επισκέφθηκες την Ελλάδα προσφάτως και η συναυλία ήταν πολύ επιτυχημένη! Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι αναφορικά με την επερχόμενη επίσκεψή σου;
Χαιρομαι πάρα πολύ που επιστρέφω τόσο σύντομα. Ελπίζω να απολάυσουμε όλοι μαζί ένα υπέροχο βράδυ!
***ΕΝGLISH VERSION:***
For starters, It is well known that you are a supporter of the DIY approach in music, considering that you do everything on your own through your personal label “Dark Skies Association”. What are, in your opinion, the perks and downfalls of the DIΥ approach?
I can’t imagine working in any other way, my whole life is very DIY in a sense. There’s a freedom to it, creative and professional. It’s also hard work but so much more rewarding in my opinion.
As for your latest album “Zenith”, what kind of peak does it represent?
I thought of it as some kind of height in my life, personally but also in the culmination of events in our surrounding and world. The title was like a prayer or a spell maybe, wishing for a peak that would never end.
What do you find most inspiring, considering your music, is it everyday experiences or life in general that urges you to be artistically productive, or something completely different?
The combination of the two I suppose. I’m not even sure I know what the difference is. Everything I see around me in life I try to put in relation to my own being and existence, in order to make sense of it all. Somewhere in the process poetry happens.
Your music tends to create an “inner dialogue” concept, does this dialogue aim towards your own self expression , or does it serve as a way to reach out to your audience?
Again, I couldn’t choose one way. If it were only an inner conversation, it would not needed to be recorded and even less published. In fact it’d just remain a monologue. But when someone else listens to the songs, the seize to be my thoughts and dissolve into yours. That way every listener makes their own songs out of mine.
There seems to be some kind of contrasting antithesis between your darker more melodramatic lyrics and the upbeat music that it’s combined with, is that something you strive for?
The contrast is what makes it interesting. Personally I have no use of hearing sad songs with sad lyrics, there must be something in there. Some humour, hope or at least something I can dance to.
I read that you were not big on interviews, why is that? Do you prefer to let your music speak for itself?
Yes. Also life is too short to give interviews. While I’m doing this I could be writing a new song! And that’s far more useful to the world. Ha.
What is your greatest aspiration as a musician?
Spreading hope and saving lives.
From what i know you are a lover of poetry, what is the last verse you read that got you thinking?
I was reading the latest work by the Swedish poet Bruno K Öijer, a favorite of mine, and there are so many powerful images and thoughts I’d feel blasphemous to describe. I hope he is translated to Greek.
You visited Greece not a long time ago and your concert was a huge success! Is there anything you would like to say about your forthcoming visit?
I’m very happy to be back so soon again, I hope we’re all gonna have a beautiful evening together!