Η πρώτη μέρα του χειμώνα, συναυλιακά μιλώντας, επιφύλασσε για τους Αθηναίους ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς που σιγά-σιγά μας χαιρετάει. Οι θρυλικοί Mogwai, πρωτεργάτες του μουσικού είδους, που για χάριν ευκολίας αποκαλούμε post – rock, έκαναν μια στάση στα μέρη μας, για να μας υπενθυμίσουν ακόμη μια φορά πως οι Σκωτσέζοι το ‘χουν ακόμη και ότι δεν αστειεύονται.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Τη βραδιά άνοιξαν οι Afformance, οι οποίοι απέδειξαν άλλη μια φορά, πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες ορχηστρικές μπάντες, που έχει γεννήσει αυτός ο τόπος. Αν και η βαρύτητα της μουσικής τους χάθηκε λίγο ανάμεσα στα “πηγαδάκια” και τις κουβεντούλες των μέχρι εκείνης της ώρας παρευρισκομένων, έδωσαν το στίγμα τους με ένα πλήρες set, γεμάτο κιθαριστικά ξεσπάσματα, αλλά και πολλά ενδιαφέροντα ηλεκτρονικά στοιχεία. Δείχνοντας ξεκάθαρα το εύρος των επιρροών και των δυνατοτήτων τους και με τον καλό ήχο σύμμαχο τους, η εμφάνιση τους δικαίωσε την επιλογή της παραγωγής να είναι αυτοί που θα ανοίξουν για τους δημοφιλείς Σκωτσέζους, που ακολούθησαν αμέσως μετά.
Χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις από το αναμενόμενο πρόγραμμα, οι Mogwai πήραν θέση επί σκηνής και μας εξήγησαν μέσω της μουσικής τους το λόγο που είναι μια από τις καλύτερες post – rock (και όχι μόνο) μπάντες, που κυκλοφορούν εκεί έξω τα τελευταία είκοσι χρόνια. Τα πλήκτρα του ταξιδιάρικου “Heard About You Last Night” από το “Rave Tapes”, που άνοιξε το set, μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα. Αν και φάνηκε πως ήταν αρκετοί αυτοί που έχουν χάσει την πορεία της δισκογραφίας των Σκωτσέζων τα τελευταία χρόνια (κυρίως το 30-φεύγα σε ηλικία κοινό), η εξαιρετική απόδοση της μπάντας και η ατμόσφαιρα της βραδιάς δεν άφησε μάλλον κανέναν παραπονεμένο.
Το set τους, χωρίς να περιορίζεται ιδιαίτερα, κάλυψε στιγμές από όλη σχεδόν τη δισκογραφία τους (εκτός του “Come On, Die Young”). Αν και αψεγάδιαστοι από πλευράς απόδοσης και συναισθηματικής έντασης, δε μπορούμε να μη ξεχωρίσουμε στιγμούλες όπως το βραδυφλεγές ξέσπασμα του πρόσφατου “Don’t Believe the Fife”, την ένταση του “Rano Pano”, το αγαπημένο “2 Rights Make 1 Wrong” του “Rock Action” και φυσικά το ασύλληπτο “We ‘Re No Here”.
Αν και μας χαιρέτησαν για λίγο, όλοι στο κατάμεστο venue γνώριζαν ότι υπήρχε και συνέχεια. Μετά από σχεδόν τρία λεπτά, η σχεδόν 80’s retro αισθητική του “Remurdered” ξεσήκωσε τους πάντες με το κολλητικό rhythm section του. Για το τέλος, κράτησαν ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) post-rock κομμάτι που έχει ηχογραφηθεί ποτέ. “Mogwai Fear Satan” και καληνύχτα σας. Epic.
Το post rock από τα τέλη των 90’s έχει αλλάξει κατά πολύ. Η μουσική των Mogwai όμως, πέραν του ότι πρόκειται για μια από τις πρώτες μας αγάπες, εξακολουθεί να μας συγκινεί έως και σήμερα. Και αυτό ήταν που μας απέδειξαν για ακόμη μια φορά το περασμένο Σαββατόβραδο.